ฉันไม่ยอมเป็นตัวร้าย....

"ท่านคงเป็นพ่อบ้านที่ดูแลฉันเอ่อข้าใช่ไหม" องค์ชายสามถามขึ้นอย่าตะกุกตะกัก​เพราะยังงงกับสถานการณ์​ในตอนนี้

"ขอรับองค์ชายสามมิทราบ​ว่าท่านต้องการอะไรบอกกระหม่อม​ได้เลย" พ่อบ้านจื่อกงตอบรับทั้นทีแล้วเดินเข้ามา เพื่อองค์ชายต้องการสิ่งใดจะได้รีบจับอย่างไว้เพราะถ้าชักช้าหรือทำไรผิดก็จะถูกทุบตี พ่อบ้านจื่อกงดูแลองค์ชายมาตั้งแต่เล็กๆจึงรู้จักนิสัยขององค์ชายดีว่าถ้าไม่ได้ดั่ง​ใจ​ก็จะโมโห​ร้าย​

" คือฉันเอ่อข้าอืม ข้าอยากอยู่คนเดียวสักพักท่านออกไปก่อนมีไรเดียวข้าจะเรียก" หยางมี่ต้องการที่จะหาวิธีกลับไปยังโลกของตัวเองให้ได้"ขอรับองค์ชายสาม ถ้าต้องการสิ่งใดเรียก        จื่อกง​ได้เลย ข้าจะเฝ้ารอท่านหน้าประตู้" พ่อบ้านเดินออกไปอย่างระมัดระวัง​และปิดประตู่เบาๆเพื่อไม่ให้รบกวน​องค์​ชาย

" โอ้ยทำไงดีทำไงดีคิดสิๆๆหรือว่าผูกกคือตายดี ใช่ต้องหาเชือก" พอพูดเสร็จก็ไม่รอช้าเรียบหาเชือกเพื่อที่จะผูกกับคานไม้ข้างบนทันที             " เดียวนะถ้าเราตายเราจะกลับไปได้จริงหรอ หรือว่าเราต้องสวมบทเป็นองค์ชายสามจนจบเรื่อง" พอเริ่มนิ่งในหัวก็นึกขึ้นได้ว่าตอนจบของเรื่องบทสุดท้ายองค์ชายห้าต้องขึ้นเป็นพระราชา​วันนั้นตรงกับวันฟ้าเปิด

"ใช่ฉันต้องไม่ตายและต้องอยู่รอดจนถึงองค์ชายห้าขึ้นเป็นฝ่าบาท กว่าจะถึงตอนนั้นต้องทำตัวดีๆและขัดขวาง​ไม่ให้แม่ใจร้ายฆ่ารัชทายาท​" พอได้สติก็กับขึ้นไปบนเตียงแล้วนั้งคิดเรื่องรวมต่างๆว่าเรื่องนำเนิดมาถึงตอนที่เท่าไรบ้างแล้ว    "ถ้าเป็นตอนตกม้าก็พึ่งจะตอนแรก เพราะวางยาม้าแล้วให้รัชทายาท​ขี่ แต่กับผิดแผนเพระม้าสีเหมือนกัน จึงตกลงมาเองโอเคแสดงว่า​เป็นตอนแรกอยู่"

องค์ชายสาม​พยายาม​ใช่ความคิดของตัวเองเรียบเรียงเรื่องของนิยายเรื่องโปรดที่อ่านไม่รู้กี่ครั้งอ่านจนจะจำได้ทุกตอนทุกคำพูดและทุกตัวละครอย่างละเอียด​เพื่อที่จะใช่ชีวิต​ในนิยายเรื่องนี้อย่างสงบ​สุข

" องค์รัชทายาท​ นางในที่ตำหนักองค์ชายสามได้ส่งข่าวมาว่า องค์ชายจุ้นอี๋ ฟื้นแล้วจะทำยังไงต่อดีองค์รัชทายาท" องครักษ์เจียงซือ คนสนิท​ของรัชทายาท​เก่งกาจ​และมีฝีมือ​ ฆ่าคนชั่วอย่างเลือดเย็นไม่ปราณี​ ได้รายงานให้รัชทายาท​ฟัง      

"คงจะอาการ​หนัก ส่งคนของเราไปตรวจทางไต้เพราะทางเหนือคงยังไม่มีไรการเคลื่อนไหว​อะไรอย่างแน่นอน จับตาดูตำหนัก จาง ให้ดี" พอพูดจบก็จับแก้วชาขึ้นมาดืมอย่าสบายใจ

"ขอรับรัชทายาท" องครักษ์​รับคำสั่งแล้วรีบเดินออกไปแล้วปิดประตู เพื่อที่จะรีบทำตามรับสั่งของรัชทายาท​เจียงซือ โตมาพร้อมองค์รัชทายาท​ทั้งฝึกรบต่อสู้จนเก่งที่สุดในองครักษ์​เพื่อที่จะดูแลราชวงศ์​ทั้งฝ่าบาทและรัชทายาท​เพื่อปกป้อง​ไม่ให้รัชทายาท​ต้องเป็นอันตราย​ยอมแลกด้วยชีวิ​ตเพื่อรัชทายาท​รับตำแหน่ง​ฝ่าบาท

รัชทายาท​นึกคิดใน 'เป็นเพราะแม่ของเจ้าหรือเป็นเพราะตัวเจ้ากันแน่ท้าเจ้าไม่มักใหญ่​ไฝ่สูง​รู้ถูกผิดเราจะเป็นพี่น้องที่ดีต่อกันได้หรือไม่'​

​​​​​​"โอ้ยปวดหัวสุดๆแล้วก็หิวมากด้วย" จุ้นอี๋ นั้งคิดนอนคิดนึกเรื่องรวมในนิยายจนค่ำยังไม่ได้ทานไรเพราะมัวแต่คิดว่าจะใช่ชีวิต​ยังไงต่อไปดีจะต้องไม่ตายเพราะเชื่อฟังมเหสีที่ชอบให้จุ้นอี๋วางแผนกำจัด​รัชทายาท​ ​​​​​​'​หยุดคิดก่อนดีกว่าหัวยังเป็นแผลอยู่' 

"พ่อบ้านกง... พ่อบ้านกงค่ะ" 'อ่าวลืมตัว'​         พอนึกขึ้นได้ว่าต้องเป็นองค์ชายสามต้องรีบเรียงคำพูดใหม่ "พ่อบ้านกง ข้าหิวแล้ว" พอสิ้นเสียงสุดท้ายคนสูงวัยก็รีบเข้ามาทันทีมิรอช้าพร้อมกับสาวใช้อีกสองคน 'นางในคนนี้สวยสะดุด​ตาจังน่าจะใช่นางในซื่อหลานนางเอกของเรื่องแน่คงต้องช่วยเป็นกามเทพ​แล้วสิ555'​ จุ้นอี๋ยิ่งนึกก็เริ่มสนุกขึ้นมาทันที ไม่คิดว่าจะได้เข้ามาในนิยายที่ตัวเองรักที่สุด แต่ก็ลืมไปว่าตัวเองนั้นก็แอบหลงรักตัวละครพระเอกของเรื่องด้วย แต่เขากับได้ได้มาเป็นตัวร้ายนี้สิ หัวร้อนสุดๆ ทั้งต้องเอาตัวรอดเพื่อกลับไปยังโลกของตัวเองให้ได้

"องค์ชายสามรับสั่งมาได้เลยเดียวข้าให้สาวใช้เตรียม​มาให้" พ่อบ้านกงรีบจะจดสิ่งที่องค์ชายสามจะสั่งเพราะทุกครั้ง สั่งอาหาร​เยอะเป็น10ๆอย่างไม่หมดก็เอาทิ้ง" ข้าอยากทานอะไรก็แค่2-3 อย่างพอนะ เดียวทานไม่หมดข้าเสียด้ายของ" พ่อบ้านกงและนางกำนันและซื่อหลานมองหน้ากันอย่างงุนงง

" องค์ชายจะรับอาหารสามอย่างจริงๆหรือต้องการอย่างอื่นอีกไหมกระหม่อม​จะได้เตรียม​มาให้" พ่อบ้านถามอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจ เพราะไม่อยากเชื่อหูตัวเอง" ไม่ข้าเอาแค่นี้ละ ออเตรียมน้ำให้ข้าอาบด้วยนะข้าเหนียวตัวแล้ว" พูดจบก็ทิ้งตัวลงนอนรอ พ่อบ้านรีบให้นางกำนันเตรียม​น้ำ และให้นางในซื่อหลาน เตรียม​อาหาร​

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***