อยู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินถือร่มมายืนอยู่ข้างๆกาน่าแล้วก็เอาร่มตนเองให้กาน่าๆเองก็ยืนงงอยู่กับที่อย่างนั้นจนลืมรับร่มของชายแปลกหน้าจนชายคนนั้นต้องเอาร่มมายัดใส่มือกาน่าก่อนจะพูดขึ้น
"รับไปสิยืนโง่อยู่ได้" ชายคนนั้นพูดขึ้นก่อนจะเดินขึ้นรถซุปเปอร์คาร์คันสีเทาออกไปทันทีโดยที่กาน่ายังไม่ได้ขอบคุณเขาคนนั้นเลย
หลังจากยืนกางร่มรอรถของแม่มารับกลับบ้านกาน่าก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่แม่ของเธอไม่อยากพูดให้เธอได้ยินจนมาถึงบ้าน
กาน่าก็เดินขึ้นเข้าห้องตนเองอย่างหมดสภาพเพราะตอนที่กาน่ายืนรอรถอยู่นั่นก็มีคนมาแกล้งกาน่าก่อนที่ชายคนนั่นจะเดินเอาร่มมาให้เธออีก
พอกาน่าเข้าไปอาบนํ้าออกมาใส่เสื้อผ้าแล้วเดินไปหาอะไรกินก่อนจะได้ยินเสียงของแม่ของกาน่าพูดคุยกับใครบางคนอย่างหนักและดูเหมือนว่าแม่ของกาน่าจะเครียดเป็นอย่างมาก
"คุณว่าอะไรนะคุณทำอย่างนี้ได้ยังไงกาน่าก็ลูกคุณนะคุณเป็นคนไปยืนเงินคุณก็ไปหาคืนเขาสิ?"
กาน่าก็ยืนฟังอย่างเงียบๆโดยที่ก็ไม่รู้ว่าแม่ตนเองพูดคุยกับใคร
"คุณก็เอานาน่าสิจะมายุ่งอะไรเกี่ยวกับกาน่าอีก คุณเป็นคนทิ้งฉันกับกาน่าไปเองนะ"แม่กาน่าพูดเสียงดังฟังชัด
ก่อนที่กาน่าจะได้ยินสิ่งที่กาน่าก็ไม่รู้มาก่อนและคาดไม่ถึง
" ตั้งแต่ตอนที่ฉันคลอดนาน่ากับกาน่าคุณเป็นคนเลือกเอานาน่าไปแล้วตอนนี้คุณยังใจร้ายให้กาน่าไปใช้หนี้แทนนาน่างั้นหรอกคุณบ้ารึเปล่า"กาน่าเองก็ยืนอึ้งเพราะไม่คิดมาก่อนมาตนเองจะมีพี่สาวฝาแฝดที่มีชื่อว่านาน่า
กาน่าทนไม่ไหวอีกแล้วก่อนจะเดินเข้าไปหาแม่ตนเองและพูดในสิ่งที่ได้ยินออกมาจนแม่เองก็อึ้งที่ลูกของเธอได้ยินสิ่งที่เธอพูดทุกอย่าง
" แม่กาน่ามีพี่ใช่ไหมแม่"กาน่าพูด
" แม่พูดออกมาสิแม่บอกน่าสิว่าน่ามีพี่สาวฝาแฝดใช่ไหมแม่" เสียงโวยวายของกาน่าดังขึ้นก่อนแม่จะตอบกาน่าโดยเสียงเบาอย่างเหนื่อยหน่าย
"ใช่" แม่ตอบสั้นๆแค่นั้น
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments