...สถานีตำรวจ...
...หลังจากที่เกิดเหตุทะเลาะวิวาทมา รปภ จึงนำพวกภีมและอีกฝ่ายมาโรงพัก แจ้งไปยังผู้ปกครองเด็ก...
...ตอนนี้ทุกคนมาถึงรวมกันเกือบ30ชีวิต...
..."ครับ อย่างที่ทราบและดูจากกล้องวงจรปิดของห้างเเล้ว เป็นเพียงแค่เกิดจากเหตุเล็กน้อย ผมจะไม่ปรับ แต่จะลงบันทึกประจำวันไว้ และแจ้งไปยังสถานศึกษาของนักเรียนเหล่านี้ให้รู้ถึงพฤติกรรมดังกล่าว และให้โรงเรียนลงโทษหรือปรับพฤติกรรมตามความเหมาะสมของโรงเรียนแล้วกันนะครับ"...
...หลังจากที่เครียกันเรียบร้อยทุกครอบครัวก็แยกย้ายกันไป ...
..."ม๊า พี่ภาม" ภีมหันไปเรียกม๊ากับพี่ชายตัวเองที่มองมายังตน ถึงแม้ไม่ได้มีเสียงต่อว่า ทำร้ายร่างกายเหมือนที่พ่อแม่คนอื่นทำ ไม่ได้มองเขาด้วยสายตาโกรธ แต่สายตาที่ส่งมาถึงขั้วหัวใจเขานั่นคือสายตาที่เสียใจ ผิดหวัง กับตัวของเขา...
..."หิวรึยังลูก เจ็บตรงไหนรึเปล่า"ม๊าจับแก้มภีมมองสำรวจร่างกายอันบอบบางที่แม่คนนี้เฝ้าทะนุถนอมมาตั้งแต่ยังเล็ก...
..."ภีมไม่หิว ภีมไม่เป็นไร"ภีมรู้สึกผิดและละอายแก่ใจตัวเองมาก ทั้งที่เราทำผิดขนาดนี้ ทำให้ม๊าเดือนร้อนขนาดนี้ แต่ม๊ายังคงห่วงภีม ไม่ต่อว่าดุด่าเขาเลยสักนิด...
..."ม๊า..ฮึก ภีมขอโทษครับ ขอโทษจริงๆ ภีมขอโทษที่ทำให้ม๊ากับพี่ภามเดือดร้อน ภีมขอโทษที่สร้างปัญหาให้ และภีมขอโทษที่ทำให้ม๊ากับพี่ผิดหวังในตัวภีม....ฮึก ภีมขอโทษนะครับ"ภีมคุกเข่าลงไปและกล่าวพูดขอโทษออกมามากมาย ทั้งน้ำตาที่กำลังไหลรินและสุดท้าย ภีมก้มลงกราบเท้ามารดาตนเอง...
..."ฮึกก..ลุกขึ้นมาลูก"ม๊าและพี่ภามดึงภีมขึ้นมา ม๊ากอดปลอบลูกชายตนเองและมีมืออันแสนอบอุ่นของพี่ชายกำลังลูบหัวภีม เชิงบอกว่า ไม่เป็นไร...
..."ม๊าไม่โกรธเลยลูก หนูทำไปเพื่อช่วยเพื่อนๆ หนูไม่ได้ไปหาเรื่องเขาก่อน ไม่ต้องคิดมากนะ"ม๊าพูดปลอบคนที่กำลังจิตใจอ่อนแอ ร้องไห้ในอ้อมกอดของม๊า...
..."ชั่งมันเถอะภีม พี่ว่ากลับบ้านของเรากัน"ภามพูดและทั้งสามก็เดินทางกลับบ้าน...
...โรงเรียน...
..."ครูปรึกษากับครูฝ่ายปกครองของโรงเรียนคู่กรณีแล้วว่า จะให้เด็กโรงเรียนตนเอง ไปบำเพ็ญประโยชน์ให้โรงเรียนฝ่ายที่เป็นคู่กรณี และคนที่จะคุมประพฤติพวกเธอคือประธานนักเรียนของโรงเรียนนู้นนะจ้ะ"วันต่อมาหลังจากเกิดเหตุเมื่อวาน ภีม อาม โซล โรม เจแปน จึงโดนฝ่ายปกครองเรียกเข้าพบแต่เช้า...
..."คือจะให้พวกผมไปบำเพ็ญประโยชน์โรงเรียนนู้น และให้เด็กโรงเรียนนู้นมาบำเพ็ญประโยชน์โรงเรียนเราหรอครับ"อามถามด้วยสายตาไม่เชื่อเท่าไหร่...
..."ใช่จ้ะ นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พวกเธอต้องไปบำเพ็ญประโยชน์ทุกเย็นหลังเลิกเรียน ทำวันละ2ชั่วโมง แล้วระยะเวลาลงโทษคือ 3เดือนนะจ้ะ"ครูฝ่ายปกครองพูดจบก็ยิ้มเย็นๆมาให้พวกเขา5คน จนเสียวสันหลังวาบ...
...หลังจากที่โดนฝ่ายปกครองเรียก พวกเขาทุกคนก็กลับไปเรียนต่อจนกระทั่งเลิกเรียน พวกเขานัดเจอกันตรงประตูหลังโรงเรียน...
..."ไรว่ะ แม่ง งี้กูก็เหมือนเลิก5โมงเลยอ่ะดิ"อามบ่นออกมา เพราะเวลาเลิกเรียนของเขาคือบ่าย3 ฉะนั้นหลังจากนี้ก็เหมือนเขาเลิกช้าทุกวันเป็นเวลา3เดือน...
..."หน่าๆอย่าบ่น ทนๆไปเหอะ"ภีมพูดบอกกับเพื่อนที่กำลังบ่น...
..."แม่ง แค่ถอยไปเหยียบตีนนิดเดียว ปัญหาบานปลายเลย ขอโทษก็แล้ว ยังมีเรื่อง"เจแปนบ่น เพราะเหตุที่เกิดขึ้นคือพวกเขาเล่นกัน และเจแปนถอยหลังไปเหยียบเท้า1ในกลุ่มนั่นเข้า ทั้งที่เขาก็ขอโทษแล้ว หลีกเลี่ยงกันก็แล้ว พวกมันยังหาเรื่อง แถมเป็นฝ่ายเริ่มก่อนอีก...
..."ชั่งมันเถอะต่อไปก็ระวังอย่าไปเหยียบตีนใครอีกเข้าใจมั้ย พวกมึงด้วย"ภีมบอกเจแปน และหันไปบอกอีก3คนที่เหลือ...
..."ครับ!!!"ทุกคนรับปากเสียงดัง...
..."แต่ลูกพี่โคตรเก่งอ่ะ ซักพวกมันหมอบไปทุกตัวเลย"โซลยกนิ้วให้...
..."พอๆ รีบๆเดินไปกันเถอะ จะได้รีบทำรีบกลับ"ภีมพูดบอก เพราะถ้ายังมัวคุยเวลาก็จะเดินไปเรื่อยๆ กว่าจะครบสองชั่วโมงก็คงเย็นมากเกินไป...
...ทั้ง5กำลังเดินผ่านร้านก๋วยเตี๋ยวที่เคยเป็นสถานที่ฝึกกำลังตีนของภีมมาแล้ว คือมันต้องผ่านร้านนี้ก่อน ประตูทางเข้าโรงเรียนของอริ...
..."อ่าวๆๆๆ ไอ้เด็กพวกนี้นิหว่าที่ไปมีเรื่องกับรุ่นน้องพวกกูที่ห้างอ่ะ"บุคคลหนึ่งในร้านตะโกนออกมา จนทำให้สายตาคนทั้งร้านหันไปมองข้างนอก...
..."เฮ้ยย เด็กคนนั้นที่มากระทืบเด็กโรงเรียนเราหน้าร้านนี้เมื่อวานนิ้หว่า"...
..."พวกน้องจะไปไหนจ้ะ ไปห้องพี่กันมั้ย"...
...วี้ดดดด วิ้ววววว...
..."พวกเราอย่าไปดิ้นตามคำพูดของหมาเลย เดินต่อเถอะ"ภีมพูดออกมาเสียงดัง จนคนที่แซวก่อนหน้านี้คิ้วกับตีนกระตุกยิกๆ ...
..."ปากดีนักนะพวกมึง น่าจะโดนตีนกันอีกสักทีดีมั้ย"...
..."ปล่อยมันไปเถอะ กูได้ยินว่ามันจะไปเป็นภารโรงของโรงเรียนเราเว้ย"...
...ฮ่าาาาาาาาา...
...สิ้นเสียงคนนั้นพูดเกิดเสียงขำกันลั่น...
...แต่พวกเขา หาได้สนใจไม่ เพราะพวกเขามีแค่5 แต่เด็กโรงเรียนมันต้องไปเป็นภารโรงที่โรงเรียนของเขาตั้ง8คน ทั้ง5คนจึงเดินกันต่อและเดินเข้าไปยังห้องฝ่ายปกครอง ที่ครูโรงเรียนเขาบอกว่า ถ้ามาแล้วให้มาที่นี้ที่ห้องนี้ก่อน...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 22
Comments