...เลิกเรียน...
..."วันนี้ร้อนว่ะ ไปเดินเล่นที่ห้างดีป่ะ"อามถามเพื่อนสนิทที่เดินข้างๆพวกเขากำลังเดินลงจากตึกเรียน...
..."เออน่าสน"เจแปนตอบ...
..."เออ เอาดิ กูไปกับมึงนะ"ภีมพูดบอก เพราะวันนี้รถเขาอยู่กับพี่ชาย...
..."รถมึงล่ะ"อามถามอย่าง งงๆ ทุกทีมันจะขี่ลูกรักของมันมาตลอด...
..."พี่กูขี่ไปทำงาน"ภีมตอบด้วยท่าทางเบื่อหน่าย...
...พวกเขาสองคนก้เดินมายังที่ลานจอดรถมอเตอร์ไซค์ของนักเรียน ดันเจอไอเด็กรุ่นน้องที่ชื่อโซล...
..."อ่าว ลูกพี่จะกลับแล้วหรอครับ"โซลถามภีม...
..."กูจะไปห้าง"ภีมตอบและเดินหลีกออกมา...
..."ผมและเพื่อนไปด้วยสิ นะครับ นะนะ"โซลเดินมากอดแขนภีม ทำสายตาอ้อนวอน กระพริบตาปริบๆ...
..."เออๆ อยากไปก็ตามไป"ภีมแตะแขนให้อามรู้ว่าให้เดินนำไป...
..."ขอบคุณครับลูกพี่!"เสียงเด็กทั้งสองกล่าวขอบคุณ...
...พวกเขาทั้งสองก็มาถึงยังห้างสรรพสินค้าใกล้โรงเรียนของพวกเขา...
..."มึงยอมรับพวกมันเป็นลูกน้องแล้วหรอว่ะ"อามถามเพื่อนสนิทที่มันรักความสงบ ...
..."ก็ไม่รู้สิ"ภีมตอบไหวไหล่ แล้วก็เดินนำออกไปเพราะไอเด็กสามคนนั้นเดินมายังพวกเขาแล้ว...
...พวกเขาทั้ง5มายังร้านไอศกรีมชื่อดัง ที่มันจะมีอยู่ทุกห้าง...
..."โห่ววว ลูกพี่ กินติมนี้มันจ๊าบหรอครับ"โซลหันไปถามภีมด้วยน้ำเสียงกวนตีน อะไรคือความที่ผู้ชาย4คนร่างควายๆและมีอีกคนที่ถึงแม้ตัวเล็กแต่โหดเอาเรื่อง แต่กลับมานั่งกินไอติม ท่ามกลางสาวๆในร้าน...
..."ไอเชี่ยอามมันอยากกิน"ภีมพูดและบุ้ยปากไปทางไอตัวการที่กระดี้กระด้าเลือกรสไอศกรีมอยู่...
..."อ่อ5555555ขัดกับหน้าตามากเลยนะครับ"เด็ก1ในพื่อนของโซลพูดขึ้น...
..."ว่าแต่พวกมึงสองคนชื่อไร"ภีมพยักหน้าไปทางเด็กสองคนที่เป็นเพื่อนโซล ที่เขาและไออามยังไม่รู้จักชื่อมันเลยด้วยซ้ำ...
..."ผมชื่อโรมครับลูกพี่"เด็กหน้าลูกครึ่งฝรั่งพูดขึ้น...
..."ส่วนผมชื่อเจแปนครับลูกพี่ หรือจะเรียกเจเฉยๆก็ได้"เด็กหนุ่มหน้าออกไปทางญี่ปุ่นพูดขึ้น...
..."เออ เจเฉยๆ"ภีมพูดล่ะยักคิ้วไปที...
...ฮ่าาาาาาาาาา...
...เกิดเสียงหัวเราะขึ้นทั้งโต๊ะเพราะไอคนที่กวนตีนดันทำหน้านิ่งๆ วอนตีนเกิน...
..."ชื่อพวกมึงนี้มันเป็นชื่อเมืองทุกคนเลยนี้หว่า พ่อแม่มึงคิดไรกันว่ะเนี่ย"อามถามอย่าง งงๆ...
...เออจริง ล่ะเสืแกตั้งเข้ากับเบ้าหน้าลูกมาก็เลย ไอโซล หนุ่มอกปป้าหน้าหล่อทรงสไตล์นักร้องเกาหลีkpop ไอโรม หนุ่มลูกครึ่งฝรั่งตาน้ำข้าว ไอเจเเปน หนุ่มผิวขาวสไตล์ลูกครึ่งญี่ปุ่น...
..."เขาว่ากันว่า คนญี่ปุ่นเล็ก จริงป่ะว่ะ5555"อามหันไปถามเจเเปน...
..."มั้งครับ"เจแปนตอบไหวไหล่ เท่าที่ดูหนังโป๊มาเขาก้เห็นว่าส่วนใหญ่มันเล็กจริงๆ...
..."งั้นแสดงว่ามึงก้เล็กอ่ะดิ"อามตอยกลั้นเสียงหัวเราะ ไอรุ่นน้องอีกสองตัวกูอมยิ้มกลั้นขำ...
..."พอดีแม่ผมเป็นคนญี่ปุ่น แต่พ่อเป้นคนไทย เลยได้ส่วนใหญ่ของพ่อมา"เจแปนพูดเชิงอวดและยักคิ้วให้อาม...
..."มึงมันโม้"อามตอบ...
...พนักงานก็เอาไอศกรีมมาเสิร์ฟแต่พวกมันก็หาสนใจไม่ ยังคงพูดจาหน้าเกลียดต่อ จนพนักงานเขินอายเดินหนีหน้าแดงไป...
..."ของผมใหญ่กว่ากล้วยหอมบนจานของลูกพี่อีก"เจแปนพูดแล้วชี้ไปยังกล้วยหอมทั้งลูก ที่ภีมสั่งแบบเซทกล้วยช็อกมา ภีมกำลังตักกินอยู่ถึงกับสำลักติดคอกันเลยทีเดียว...
..."แค่กๆๆๆๆ น้ำ..น้ำๆๆ"ภีมกระวนกระวายหาน้ำ โรมที่อยู่ใกล้สุดก็ส่งแก้วน้ำให้...
..."ไอเวร เป็นไงลูกพี่ติดคอเลย"โซลหันไปบ่นเจแปน...
..."สงสัยใหญ่จริง เอาส่ะติดคแไอภีมเลยว่ะ ฮ่าๆ"อามพูดจบ ทั้งโต๊ะก็ขำขึ้น มีคนเดียวที่จ้องตาเขม็ง...
..."สัส"ภีมด่าออกไปไม่มีเสียง...
...ทั้งห้าก็ลงมือกินไอติมจนเสร็จ และกำลังเดินเล่นดูของไปเรื่อย จนกระทั่ง...
...ตุ้บ...
..."โอ๊ยยยย"ภีมที่กำลังดูของในร้านและกำลังหันไปจนชนหน้าอกแกร่งของใครก็ไม่รู้ แข็งชะมัด ขนาดคนที่โดนชนยังยืนนิ่ง ทั้งที่คนชนล้มไปกองกับพื้น จนแว่นกระเด็นหลุด...
..."ลูกพี่!!//ไอภีม"ทั้งสี่ที่กำลังหาภีมที่หายไปไหนไม่รู้ก็หันไปเห็นิเด็กโรงเรียนอริกำลังยืนอยู่ตรงหน้าภีม ที่กำลังนั่งอยู่กับพื้น...
..."เชี่ย! มึงทำไรเพื่อนกูว่ะ เป็นไงบ้างมึง"อามเดินไปผลักอกคนที่ชนกับภีมและก้มไปพยุงเพื่อนลุกขึ้น...
..."เขาไม่ได้ทำไร กูต่างหากชนเขา ขอโทษทีนะครับผมไม่ทันได้มอง"ภีมพูดบอกกับเพื่อน และหันไปขอโทษอีกฝ่าย แต่ไม่ได้เงยหน้ามอง...
..."แว่นกูอ่ะ"ภีมถามหาแว่นที่ตอนล้มไม่รู้กระเด็นไปไหน...
..."อยู่นี้ ผมเก็บให้แล้วลูกพี่"โซลชูแว่นขึ้น...
..."ไม่ต้องใส่หรอก ผมมึงยาวเกินไปแล้ว ป่ะเดี๋ยวกูพาไปตัดผม แต่ตอนนี้มัดผมก่อน"อามพูดและดึงยางมัดผมจ่กข้อมือภีมออกมาหวังจะมัดผมข้างหน้าให้เพื่อน...
..."ไม่ต้องหรอก"ภีมปฏิเสธ เพราะเดี๋ยวเด็กโรงเรียนอริมันจำได้ขึ้นมาทำไง เพราะเมื่อเช้าเขาเพิ่งไปกระทืบเด็กโรงเรียนมันมา...
..."อย่าดื้อ ไอสองเมืองหลวงมึงมาจับแขนมันดิ"อามหันไปเรียกโรมและโซลมา...
...หมับ...
...และอามก็จัดการมัดผมหน้าม้าของภีมขึ้น...
..."ลูกพี่"โรมเอ่ยออกมาตะกุกตะกัก...
..."โห่ววว น่ารัก"เจแปนเอ่ยออกมาตามเยิ้ม...
...เพราะสองคนนี้ยังไม่เคยเห็นหน้าตาชัดๆของภีมเลยด้วยซ้ำ มีแต่อามที่เคยเห็นมานานแล้วและโซลที่เห้นเมื่อเช้า ทั้งคู่เลยไม่ตกใจ รวมทั้งอีก3คนเด็กโรงเรียนอริ ที่เมื่อเช้าจะเห็นแล้ว...
..."เชี่ย เด็กคนเมื่อเช้าไง"นิว...
..."เออจริงด้วย ถึงว่าแหละคุ้นๆ"รัน...
..."แปลว่ามึงจำได้อ่ะดิ ไอดิว"นิวหันไปถามร่างสูงคนที่ถูกชน แปลว่ามันตั้งใจที่จะไปยืนข้างหลังเด็กนั่น ถึงว่าล่ะแปลกๆมันจะไปยืนชิดเขาทำไม...
...ภีมหันไปตามเสียงพูด ละตกใจคนที่เขาเพิ่งชน มันคือไอดิวม.6 ที่เป็นลูกพี่ใหญ่สุดในโรงเรียนอริ เรื่องลือว่ามันโหดมาก แล้วเขาเพิ่งไปกระทืบลูกน้องมันมา ทำไงดีว่ะ...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 22
Comments