ARC[1] พระเอกโลกแรกมันวอนเท้าแบบนี้ทุกคนเลยหรอ 1

.......

.......

.......

'ช่วยกันคิดหน่อยไหมว่าจะเอายังไง!! นายจะให้มันเอาจอบกระแทกหน้าฉันหรือไง!' คิดในใจอย่างเดือดดาล อ่อที่ผมไม่ตกใจกับไอ้เรื่องพวกนี้ก็เพราะว่า อ่านนิยายมาเยอะ! ถึงในใจจะไม่อยากเชื่อก็เถอะ แน่นอนร่างที่ผมอยู่ คงไม่ใช่ร่างผมแน่นอน!

[โฮสต์~ อย่าพึ่งเกรี้ยวกราด~]

'ไอ้ระบบเส็งเคร็ง ปกติมันต้องไปห้องว่างๆหรือรับรู้บทก่อนมาไม่ใช่หรือไง!!'

[แงงง~ ภารกิจมันเร่ง ระบบไม่ทันได้คิด ขอโต๊ดก๊าบ!]

ระบบเอ่ยด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิดเต็มประตา ลืมไปว่าต้องเอาไปคุยในห้องรับรองเจ้าหน้าที่ก่อน ตื่นเต้นจัดเลยรีเซ็ทผิดพลาด กลายเป็นทำภารกิจโดยไม่รู้อะไรเลย

'ฮึ่ม! บอกบทบาทได้ไหม' ระงับอารมณ์โกรธ สูดหายใจลึกๆหน้าดำหน้าแดง

[คะ..คือว่านะโฮสต์ ก็แบบ คือ...]

กึก กึก เคร็ง 

'คือแบบก็อยู่ได้! บอกมาสักที มันเสียเวลา ไอ้พวกนี้ก็ขุดจังโว้ย!'

[บอกไม่ได้ครับ ฮืออออ มันต้องรีเซ็ทตั้งแต่ห้องรับรองเจ้าหน้าที่] ก็มันเร่งด่วน~ อีกอย่างหาเจ้าหน้าที่ไม่ทัน เขานี้แหละจะโดนทำลายซะเอง ใครอยากจะโดนทำลายกันเล่า ระบบก็มีหัวใจนะ ซิกๆ

'แก! รู้! อะ! ไร! บ้าง!!' กดเสียงต่ำอย่างดุดัน ในใจมีล้านคำถาม ว่าทำไม! ไอ้ระบบเวรนี้ถึงสุ่มได้ผม! ทำไมต้องเป็นผม! นี้ลงนรกจะไม่เสียใจเลยครับ....

[โฮสต์ ฮึก~ ผมรู้ว่าโลกนี้คือโลก นิยายรักเรื่อง เดือนประดับดาวครับ]

'อืมมม อย่างน้อยก็มีประโยชน์ ชื่อเรื่องคุ้นๆเหมือนเคยอ่าน จะว่าไปคุ้นมากจริงเชียว ที่พระเอกชื่อ เพลิง นางเอกชื่อ เดือนประดับ หรือป่าว?' ครุ่นคิดไปถึงนิยายดังของโลกเก่า ยอดขายถล่มทลาย สร้างเป็นหนังดังหลายภาคหลายตอน

[ใช่แล้วครับโฮสต์]

'อื้มงั้นก็ง่ายหน่อย จะว่าไปนายรู้ละเอียดขนาดนี้เลย?'

[ไม่ครับ ผมรู้แค่ชื่อพระนาง แล้วก็ชื่อเรื่อง รายละเอียดยิบย่อยตอนพระนางเจอกันไม่รู้ครับ นี้คือโปรแกรมช่วยระบบเมื่อเกิดเหตุการณ์รีเซ็ทระบบผิดพลาด]

'สมควรที่นายควรมีติดตัวไว้' พยักหน้าอย่างเข้าใจกลายๆ

[แงงง โฮสต์~]

ตึก! ตึง! ปึง!!

เมื่อได้ยินเสียงที่กระแทกกับโลงหนักขึ้น ผมรีบหลับตาลงอย่างช่วยไม่ได้ ยังไม่อยากโดนจอบกระแทกหน้าตอนนี้นะครับ จะว่าไปตอนอ่านเดือนประดับดาว มันไม่มีฉากพวกนี้

[สงสัยจะเป็นผลพวงจากการรีเซ็ทระบบผิดพลาด เลยหาร่างให้เจ้าหน้าที่ไม่ทันครับ]

'แกมัน!..'

ปึง!!

"เฮ้ย เจอศพแล้ว แม่งไม่เน่าไม่เปื่อยเลยว่ะพวกมึง"เสียงทุ้มต่ำปนแหบพูดขึ้น ก่อนจะค่อยๆมาจับตามเนื้อตามตัวเขาที่ละนิดๆ แม่งเอ้ย! หยะแหยงชิบหาย กลิ่นเหล้านี้ก็คลุ้งเลย ก่อนมาขุดศพอาบน้ำกันสักหน่อยไม่ได้หรือไงว่ะ!

"เจ๋งว่ะ น่าจะขายได้หลายตังค์"อีกเสียงพูดอย่างอารมณ์ดี เมื่อเพ้อฝันถึงเม็ดเงินที่จะได้จากศพนี้

"เออว่ะ ขนาดตายแล้ว หน้าตาแม่งดีชิบหาย"

รู้สึกโดนลวนลามทางสายตาครับ ขนาดไม่ได้ลืมตาก็รู้สึกได้ถึงรังสีหื่นกามแผ่กระจายมาทั่วตัวผม มึ๊งงงง กูศพไง ศพอะ!!

"แม่งเอ้ยย~ " ชายคนแรกที่จับเนื้อต้องตัวเขาสบทขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ดูหื่นกาม? "ไม่เคยมีอะไรกับศพ ลองหน่อยไหม เหมือนคนซะขนาดนี้" 

เวร เวร! ลูบขากูทำเหี้ยอะไรหนักหนา! ขนาดมีกางเกงขายาวกั้นไว้ก็อดรู้สึกขนลุกไม่ได้

"เอาเลย กูขอต่อ"

"รีบหน่อย เดี๋ยวยามก็ได้แห่กันมา"

"เอาว่ะ!"ชายที่จับตัวเขาในตอนแรก เริ่มที่จะปลดกระดุมกางเกงเขาที่ละนิด

พลั่ก!!!

"โอ้ย!!!"

ยกขาขึ้นถีบยอดหน้าคนตรงหน้าอย่างอารมณ์เสีย ก่อนจะนอนนิ่งอย่างแนบเนียน นอกจากไอระบบเซ็งเคร็ง ยังต้องมาเจอไอ้หื่นกามขุดศพอีกหรอว่ะเนี้ย!!

[โฮสต์~]

"เหี้ยอะไรว่ะ!"

"เส้นมันยึดหรือป่าว!"

"ยึดเหี้ยไร เต็มหน้ากูเลย!!"คนโดนถีบยอดหน้าเอ่ยขึ้นอย่างหัวเสีย แต่เมื่อมองไปที่ป้ายหลุมศพ ก็พบว่าตายมาเกือบปี ไม่มีทางจะฟื้นขึ้นมาได้ เออว่ะ คงเป็นเส้นยึด

"เออ กูคงคิดมากไป"

"แล้วจะต่อป่าวว่ะ"

"ต่อดิ!"

นี้มึงยังไม่ยอมแพ้กันอีกหรอว่ะ!! หรือจะให้กูโดดกัดคอก่อน! แม่งเอ้ยไม่ไหวแล้ว!

ผัวะ!!

"เชี่ย!!! มันต่อยกู!!"

"เต็มสองตาเลยเพื่อน!"

"แม่งฟื้นหรอว่ะ!"

ผมโงนเงียนลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบาก ก่อนจะค่อยๆลืมตาปรับสายตามองภาพตรงหน้า

"เฮ้ พี่ชาย วางจอบลงก่อนไหม~"

เสียงที่คิดว่าหายไปจู่ๆก็พูดขึ้นได้ราวกับปาฏิหาริย์ ยกยิ้มอย่างเยือกเย็น

"ว๊ากกกกกกก"

"ผีหลอกกกก"

"ไม่อยู่แล้วโว้ยยยยยย"

เสียงตะโกนโวกเวกโวยวายดังลั่นสุสาน สามเกลอเพื่อนซี้พากันวิ่งหนีหางจุกตูด แอบเห็นคนสะดุดล้มด้วยนะนั้น มองตามหลังสามคนนั้นอย่างเหนื่อยใจ นักขุดศพมันกลัวผีกันด้วยหรอว่ะ เออ แปลกดี...

[ยินดีด้วยโฮสต์ คุณรอดจากจอบแล้ววว~]

'เออ ฉันรอด! แต่แกไม่รอดแน่'

[โฮสสสสสสสสสสสสต์]

.......

.......

.......

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***