EP​ 4​ หึงหวง​

พอภาพเมื่อคืนลอยขึ้นมาในหัวพี่อีกครั้ง​

พี่ก็ตั้งใจ​จะหันหลังไป​คุยกับน้อง 

เห็นน้องถอดเสื้ออยู่

ก็รีบหันกลับมา​ หน้าแดงหูแดงไปหมดแล้ว

พอแต่งตัวเสร็จ​ทั้งคู่ก็ออกมาจากห้องแต่งตัว​     พอน้องเห็นหน้าพี่แดงก็รู้เลยว่าต้องเขินแน่ๆ​ จากนั้นทั้งคู่ก็ไปเข้าฉากด้วยกันคนน้องก็ตอแย​พี่ทั้งวัน​ ยืนข้างๆพี่​ กินข้าวข้างๆพี่​  ทั้งในจอและนอกจอกันเลย

"จูน​ ในเรื่องรับบทเป็นคนหลงรักซัน

แต่​ ความจริงนอกบท​ นางคิดกับซันแค่เพื่อนเลยชอบซื้อขนมมาให้ซันทุกวัน​  และซันก็เป็นคนที่ชอบกินขนมปัง​สักด้วย​ แต่กลับไม่ชอบกินข้าว

จูนชอบจับมือถือแขนซันเพราะรู้ว่าซันเป็นคนขี้อายไม่ค่อยปฏิเสธ​คนจึงทำให้ปายหึงหวง​มากแต่ปายก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น​   จึงไปซื้อขนมมาให้พี่เยอะแยะ​ประมาณ​ว่าเอาให้อิ่มกันไปข้างนึงเลย

แต่พอเอามาให้พี่"

ปาย : พี่ซัน​   ผมซื้อขนมมาให้พี่เยอะแยะ​เลย ม๊ามากินกัน​ (มองหน้าพี่แล้วยิ้ม)​

ซัน : พี่เพิ่งกินขนมที่จูนเอามาให้น่ะยังอิ่มอยู่เลย (ตอบแบบนิ่งๆ)​

" พอรุ่งเช้า​อีกวันนึงทุกคนก็มาที่กองปกติแต่ปายกลับเปลี่ยน​เป็นไม่มองหน้าพี่​ ไม่ทักพี่

ไม่คุยกับพี่​    ซันก็เริ่มสงสัย​ว่าทำไมวันนี้น้องไม่มาตอแย​ หรือคุยเล่น​ ขนาดหน้าก็ยังไม่มองเลย​  ซันทนไม่ไหวจึงตัดสินใจ​เดินเข้าไปหาน้อง​  แต่พอน้องเห็นพี่กำลังเดินมาน้องก็เดินหนีทันที​ พี่เลยดึงแขนน้องไว้​ " 

ซัน : ปายหลบหน้า​พี่ทำไม​ (ทำหน้าสงสัย)​

ปาย : ผมไม่ไม่ได้หลบผมแค่ไม่ว่าง (ทำหน้านิ่ง)​

ซัน : นายไม่ว่างทำอะไร​อยู่หรอ (สงสัย)​

ปาย : ผม.... กำ​ลัง​จะ​ไป​เข้าห้องน้ำ (ทำหน้านิ่ง)​

ซัน : งั้นพี่ไปด้วย

ปาย : พี่จะตามผมมาทำไม​ ผมจะไปห้องน้ำ

ซัน : พี่ก็จะไปเข้าห้องน้ำไง

ปาย : งั้นพี่ไปเลย​ ผมไม่ไปแล้ว

ซัน : นั่นไงพยายาม​จะหลบหน้า​พี่ชัดๆ (เสียง​เริ่มดังขึ้น)​

ปาย : ถ้าใช่แล้วจะทำไม​ (ทำหน้านิ่ง)

"ขนาด​ที่ทั้ง2เถียง​กัน​อยู่​ จูนก็มาตะโกนเรียกซันถือถุงขนมปัง​มาด้วย"

ปาย : มีคนเอาขนมมาให้อีกแล้วน่ะไปกินสิ  (พูดเสร็จ​แล้ว​ก็เดินหนีไป)​

ซัน : อ๋อ​ นึกว่าเรื่องอะไร​ ที่แท้ก็เรื่องขนมนี่เอง​  (เดินตามน้องไป)

ซัน : นายอยากกินไหมเดี๋ยว​ฉันไปเอามาให้​  (ทำหน้ากวนประสาทน้องอยู่)​

ปาย : นี่พี่จะกวนผมทำไมครับ​ พี่ไม่รู้หรือแกล้ง​ไม่รู้กันแน่​ (หยุดเดินแล้วหันมา​มอง​หน้าพี่)​

ซัน : นายก็พูดมาสิ​ ฉันไม่ได้มีตาทิพย์​นะ​ (ขมวดคิ้ว)​

ปาย : ก็ผมชอบพี่อ่ะ​ และไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับพี่หรืออยู่ใกล้ชิด​พี่​ (เผลอ​บอกไปโดยไม่รู้ตัว)​

"ซันได้แต่เงียบ​ กำ​ลัง​อึ้ง​อยู่ ไม่พูด​ ไม่ตอบ"

ซัน : ความจริงแล้วจูนเขาซื้อขนมมาให้ทุกคนน่ะ​ เมื่อวาน​จูนเขาก็ถามหาปายด้วยแต่ไม่เห็นปายจูนก็เลยให้คนอื่นกินหมด​ (ทำหน้านิ่ง)​

ปาย : ห้ะ? ไม่ใช่ว่าซื้อมาให้พี่คนเดียว​หรอ​ (ทำหน้าสงสัย)​

ซัน : ใช่ที่ไหนล่ะ(แล้วก็นิ่งไป)

ซัน : วันนี้ก็ถ่ายเสร็จ​แล้ว​ งั้นพี่กลับก่อนนะ​ (แล้วรีบเดินหนีไป)​

ปาย : เอิ่ม​ พี่ซันมะกี้​ ถ้าผมเผลอ​พูดอะไรที่ทำให้พี่คิดมาก​ พี่ก็ลืมๆไปเถอะนะ

ถือสักว่าผมไม่ได้พูดละกัน​ (ตะโกน​บอกพี่)​

"ซันที่กลับมาคิดมากที่ห้องคนเดียว​คิดถึง​เรื่อง​ที่น้องบอกชอบ​ ซันคุยกับตัวเอง.... จะชอบกันได้ยังไงว่ะเราทั้งคู่ต่างก็เป็นผู้ชาย​ นี่น้องเขาบ้าไปแล้วหรือเปล่านะ​ เอ๋.. แต่ทำไมใจเราเต้แรงแบบนี้ล่ะ​ นี่หรือว่าเราก็บ้าไปแล้วเห้อ.. แต่จะว่าไปน้องเขาก็นิสัย​ดี​ หน้าตาก็ดีอีก​ แถมยังมีน้ำใจกับทุกนคนอีก​ ถึงจะไม่ใช่ผู้หญิง​แต่ก็ถือว่า​ ok​ นะ"

"มาทางฝั่งปาย​ได้แต่คุยกับตัวเอง​นี่เราเผลอ​พูดอะไรออกไปเนี้ย​ เราเผลอ​ไปบอกชอบพี่เขาเลยนะ

พี่เขาจะคิดมากหรือเปล่า​ จะโกรธ​เราไหม​ แต่สีหน้าพี่เขาตอนได้ยินเราบอกชอบเรานิ่งไปเลย​ หรือว่าเขาไม่ชอบเราหรือว่าเขาจะรังเกียจ​เราไปแล้ว​ เราอาจจะคิดมากไปก็ได้​ เห้อ​ นอนดีกว่า​ เช้าวันต่อมา"

*************************************

โปรด​ติดตาม​ตอน​ต่อไป​

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***