EP 2​ แกล้ง​ไม่สบาย​

ในที่สุดก็มาถึง​วันรวมตัวนักแสดง

ปายที่รอจะได้เจอซันอยู่​   ปายได้เดินเข้าบริษัท​อย่างมั่งหน้าเหมือนหล่ออ่ะ​ 555+

ก็มีนักแสดงหลายคนกำลังเดินเข้าบริษัท​เหมือนกัน​    พอถึงกันแล้วพี่นุ่มก็เรียก​ทุกคนมารวมตัวกัน​  แล้วจัดแจงว่าใครได้เล่นบทไหน​   จะมีซันกับปายเป็นนักแสดงนำ

จูน​    เป็นผู้หญิง​  รับบท​ เป็นคนหลงรักซัน​ (แต่ความเป็นจริงแล้วจูนเป็นเพื่อนของซัน)​

กัน​   เป็นผู้ชาย​  รับบท   เป็นเพื่อนสนิท​

ซันที่ไม่เคยรู้จักกับปายมาก่อนก็มองหน้าปายแล้วยิ้มอ่อนๆให้ปาย​   ปายที่ได้เห็นพี่ยิ้มให้​ เลยยิ้มตอบรับทันที​  แต่ข้างในปายเขินจนแทบจะบีบตัวเป็นวงกลม​ แต่พอปายหันไปมองซันอีกทีก็เห็นพี่ยิ้มให้ทุกคน​ (เอิ่ม🤣)​

เพราะทุกคนต้องแสดงด้วยกัน

จากที่ปายเขิน​  ก็ทำหน้าเว๋อเลย​ แต่ในใจปายก็คิดว่าแค่พี่ยิ้มให้ก็ถือว่าเริ่มต้นได้ดีแล้ว​ ปายไม่รอช้า​ เดินเข้าไปหาพี่เลย

ปาย​ : เอิ่อมมมม.... พี่ซันครับ​  ยินดี​ที่​ได้​รุ้จัก​ค​รับ

"พี่ที่เห็นน้องมาทัก"

  ซัน : ยินดี​เช่นกัน... เอ่อนี่ชื่อไรเราอ่ะ    

ปาย : ผมชื่อปายครับ​ อายุ21​   

ซัน : ส่วนพี่ชื่อซัน​นะ อายุ29แล้ว​   แก่ไหม​ 555+

ปาย : (น้องยิ้มแล้วตอบพี่ว่า)​ ไม่แก่เลยครับ​ พี่ยังหล่อกว่าผมเยอะเลย

"ปายที่เห็นพี่พูดคุยด้วยแล้วก็แอบเขินในใจแอบยิ้มในใจแก้มจะแตกตาจะปิดอยู้แล้ว​ แต่ภายนอกต้องทำเป็นยิ้มอ่อนๆเพื่อที่จะไม่แสดงออกมากเกินไป​   พี่ที่เห็นน้องยิ้มให้ก็มีแอบเขินในใจบ้าง​ ความจริงแล้วซันก็แอบมองน้องอยู่เหมือนกันแต่ไม่แสดงออก​ เพราะ​ซันเป็นผู้ใหญ่​กว่าและออกจะขี้อายหน่อยๆ🤭 พอคุยเรื่องงานกันเสร็จ​ทุกคนก็แยกย้าย​กันกลับไปอ่านบทของแต่ละคน​  ในขนาดที่พี่กำ​ลัง​จะ​กลับ

ปายรีบไปดึงแขนพี่ไว้" 

ปาย : พี่ซัน...คือออออ น้องขอรบกวนอะไรพี่หน่อยได้ไหม

ซัน : อื้อ ได้สิมีอะไรว่ามาเลย ไม่ต้องเกรงใจ​

“ปายได้แอบโทรบอกผู้จัดการส่วนตัวให้กลับไปก่อนเลยไม่ต้องรอเพื่อที่จะได้มีเวลาตีสนิทกับพี่ให้มากขึ้น”

ปาย : คือออ...ผมขอติดรถกลับด้วยได้ไหมอ่า ผู้จัดการผมนะ...นิสัยไม่ดีเลยไปไหนชอบทิ้งผมประจำ แฮร่.....

ซัน : ได้สิพี่ก็กลับคนเดียวเหงาอยู่พอดีเลย

“พอขึ้นรถไปซันก็ขับรถ แล้วก็ชวนน้องคุย”

ซัน : อื้อ...น้องปาย ชอบขับรถไหม ปาย : ผมไม่ค่อยชอบขับรถน่ะปกติผมชอบขี่มากกว่า

“มองหน้าพี่แล้วก็ยิ้มแฮร่......”

ซัน : นายนี่มันกวนเหมือนกันนะเนี้ย 5555+ มะขึ้นรถ

“พี่พูดเสร็จแล้วก็ยิ้มอ่อนๆ ทั้ง2คนคุยก็กันไปมาตลอดทาง และแล้วก็ถึงคอนโดของปาย”

ซัน : อ่าถึงแล้ว

ปาย : พี่ขึ้นไปดื่มกาแฟที่ห้องผมก่อนไหมแล้วค่อยกลับ

ซัน : ไม่ล่ะไม่ค่อยชอบกาแฟน่ะ​ เดี๋ยวพี่จะกลับแล้ว

“ปายจับมือพี่ไว้จะเอาพี่อยู่กับตนให้ได้”

ปาย : พี่อย่าเพิ่งไปสิอยู่ด้วยกันก่อนนะคือ....ความจริงแล้วผมไม่ค่อยสบาย และไม่มีใครดูแลด้วยที่สำคัญเรา2คนจะได้ทำความรู้จักกันให้มากขึ้นไงแฮร่....(ยิ้ม)​

ซัน : ก็ได้ แต่ขึ้นไปแปบเดียวนะพี่ต้องรีบกลับไปให้อาหารแมวน่ะ

“พอคุยกันเสร็จก็พาพี่ขึ้นห้องตนอย่างเร็วแสง”

ซัน : ว้าว ห้องใหญเหมือนกันนะเราอ่ะนี่อยู่คนหรอหรือว่าอยู่กับแฟน

ปาย : ผมไม่มีแฟนครับ แล้วห้องนี้ผมก็อยู่คนเดียว

ซัน : คงเหงาแย่เลยดิ

ปาย : ก็มีบ้างครับ​ ถ้าเหงา​ก็จะเปิดฟังเพลง

ซัน : นายชอบฟังเพลง​เหมือน​ฉัน​ ฉันฟังทุกวัน (ยิ้ม)​

“พูดเสร็จปายก็บอกให้พี่นั่งรออยู่ที่โซฟาตนก็ไปเอาน้ำส้มมาให้พี่ แล้วก็ถามใถ่เรื่องทั่วไปกันเพื่อทำความรู้จักสักพักพี่บอกจะกลับปายก็รีบหาวิธีที่จะให้พี่อยู่ต่อ แกล้งไม่สบายสักเลย”

ปาย : พี่ซันคับผมรู้สึกปวดหัวจังเลย ไม่รู้เป็นไรแต่ปวดมากเลย

ซัน : เอ้าเมื่อเช้ายังดีๆอยู่เลย ทำไงดีล่ะที่นี้ยาก็ไม่มีไปหาหมอไหมเดี๋ยวพี่พาไป

ปาย : ไม่ต้องหรอกพี่แต่ถ้าผมได้นอนพักสักแปบนึงก็คงหายพี่จะกลับไปก่อนก็ได้นะ ผะ..ผ..ผมไม่เป็นไร อะ..อ..โอ้ยปวดมากเลย..ตอนผมเล็กอยู่เวลาผมปวดหัวมากๆแม่จะกอดผมไว้แน่นๆสักพักผมก็ดีขึ้น

“ซันที่เห็นแบบนั้นก็อดเป็นห่วงไม่ได้คนเจ็บคนป่วยจะอยู่คนเดียวได้ยังไงกันแล้ว ซันแอบคิดในใจ เอายังไงดีล่ะทีนี้ นี่ฉันจะต้องกอดเขางั้นหรอเอาล่ะว่ะกอดก็กอด”

ซัน : งั้นเดี๋ยวพี่อยู่เป็นเพื่อนดีกว่า มะเดี๋ยวพี่กอดปายจะได้หายเร็วๆนะ

“ซันเริ่มกอดปายแล้วตบหลังเบาๆ ปายเจ้าจอมวางแผนก็แอบยิ้มไม่หุบปากเลย ณ..นาทีนั้นไม่ใช่แค่ปายแอบเขินซันก็เขินเหมือนกันเพราะไม่เคยกอดกับผู้ชายมาก่อน ทั้ง2คนต่างคนหัวใจก็เต้นแรงขึ้น ณ..ขนาดนั้นน้องก็ปล่อยกอดของพี่ถามพี่ว่าพี่มีแฟนไหมพี่ก็ตอบว่าไม่เคยมีแฟนเลย แล้วน้องก็...มองหน้าพี่ด้วยสายตาที่ยั่วแบบสุดๆ จ้องหน้าพี่แล้วเริ่มโน้มตัวเข้าหาพี่ เริ่มจูบเข้าที่ปากอันนุ่มละมุนหวานฉ่ำกับท่าทีของน้องที่กำลังยั่วแบบสุดๆ

************************************

โปรด​ติดตาม​ตอน​ต่อไป​

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***