ตอนที่2หายไป...

ณ ลานพิธีแห่ขบวนพระเศียรของท้าวกบิลพรหม ต่างเต็มไปด้วยหมู่เทวดานางนางฟ้าจำนวนมากที่ต่างเข้ามากร่วมพิธีเช่นที่ทำเหมือนกับทุกๆปีที่ผ่านมาในลานพิธีมีทั้งเครื่องบวงสรวงชุดใหญ่ พานบายศรีประดับโต๊ะบูชาส่วนตรงกลางที่ว่างไว้ ก็คือเอาไว้วางพระเศียรของท้าวกบิลพรมหมหลังจากที่ขบวนแห่เวียนรอบเขาพระสุเมรุเรียบร้อยแล้ว

“เอาล่ะในเมื่อทุกคนมาครบหมดแล้ว ขอเชิญพระธิดาในท้าวกบิลพรมหมทั้ง7พระองค์ เชิญเสด็งประทับที่พระที่นั่งประจพระองค์ได้เลยพ่ะย่ะค่ะ”ปุโรหิตผู้ทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาในเรื่องขนบธรรมเนียม ประเพณีและการจัดพิธีในครั้งนี้ได้กล่าวเชิญให้พระธิดาทั้ง7พระองค์ได้ทรงทราบ เมื่อพูดจบพระธิดาทั้ง7พระองค์เดินออกมาตามลำดับ...

จากนี้ขอแนะนำตัวพระธิดาทั้ง7พระองค์อย่างละเอียดนะคะ

*โดยที่องค์แรกที่เสด็จออกมาคือ นางทุงษะเทวี ผู้เป็นพี่คนโตสุดในบรรดาน้องๆทั้ง6คน เป็นผู้ที่มีความสุขุมและอ่อนโยนในเวลาเดียวกัน แต่อย่าทำให้นางกริ้วเป็นอันขาดว่ากันว่าน่ากลัวยิ่งกว่ายักษ์รามสูรเสียอีก อย่างไรก็ตามนางเดินออกมาด้วยชุดสไบสีแดงชาติพริ้วไหวตามสายลม เครื่องที่เป็นทองคำแท้ตัดกับสีชุดที่นางใส่ได้อย่างลงตัว*

*คนที่2ที่เดินตามมาคือ นางโคราคเทวี ผู้ที่เปรียบดั่งมารดาของบรรดาพี่น้องของตนทั้งหมด เนื่องจากนางมีนิสัยที่ชอบดูแลเอาใจใส่พี่น้องทุกคนเหมือนมารดาแท้ๆ ชุดที่นางใส่เป็นเกาะอก2ชั้น ชั้นในเป็นสีจำปาเข้มส่วนชั้นนอกเป็นสีเหลืองรงค์ ที่ใส่พอเครื่องประดับที่ทำจากทองคำแท้ทำให้นางมีเสน่ห์เพิ่มมากยิ่งขึ้น*

*คนที่3คือ นางรากษสเทวี ถึงนางจะดูเรียบร้อย อ่อนน้อมถ่อมตนตามแบบกุลสตรีไทยก็ตาม แต่จริงๆนางเป็นคนที่ปากคอเราะร้ายมิเบา จึงมักจะทะเลาะกับนางมณฑาเทวีผู้เป็นน้องอยู่บ่อยครั้ง ชุดที่นางใส่เป็นแบบเกาะอกสีเฟื่องฟ้าตัดกับขอบสีทองคำและมีสไบสีชมพูอ่อนพันเป็นสไบทำให้เพิ่มความเป็นกุลสตรีขึ้นมาอีกระดับนึง(จริงๆมันก็ไม่ได้เพิ่มหรอกแค่บรรยายให้ดูเว่อๆเท่านั้นเองฮ่าๆ หยอกๆนะ)*

*คนที่4คือ นางมณฑาเทวี มีนิสัยห่าวๆออกไปทางทอมบอยไม่ค่อยทำตัวเป็นกุลสตรีซะเท่าไร จึงมักจะทะเลาะกับนางรากษสเทสีผู้เป็นพี่อยู่บ่อยครั้ง ชุดที่นางใส่เป็นจงกระเบนสีเขียวเข้มตัดกับผ้าคาดเอวสีเขียวมรกตเป็นอย่างดี*

*คนที่5คือ นางกิริณีเทวี นางเป็นคนที่มีเสน่ห์มากที่สุดบรรดาพี่น้องทั้งหมด เนื่องจากนางเป็นคนที่ชอบแต่งตัวและดูแลผิวพรรณอยู่ย่อยครั้งจึงทำให้ผิวพรรณของนางขาวใสดั่งไข่มุก โดยชุดที่นางใส่เป็นแบบราตรีแบบผ่านครึ่งตัวซึ่งสีที่เลือกเป็นสีแสดที่ตัดกับสร้อยมรกตได้เป็นอย่างดี*

*คนที่6คือ นางกิมิทาเทวี ผู้ที่เงียบที่สุดในบรรดาพี่น้องทั้งหมด นางไม่ค่อยชอบสุงสิงกับใครเท่าไรแต่เมื่อมีเรื่องเดือดร้อนเกิดขึ้นนางจะช่วยคลี่คลายปัญหาให้จบลงเองนางมาในชุดราตรีแบบแนบชิดตัวสีฟ้าน้ำทะเลตัดกับดอกบัวสีบานเย็นที่อยู่ตรงกลาง ทำให้นางดูเด่นขึ้นมาทันที*

*และสุดท้ายคนที่7คือ นางมโหทรเทวี เป็นน้องเล็กสุดในบรรดาพี่ๆทั้งหมด จุดเด่นของของนางคือมีรอยแผลเป็นที่แก้มข้างซ้าย นางมีนิสัยเงียบๆแต่เป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยถึงแม้จะเป็นน้องเล็กสุดก็ตาม นางมาพร้อมกับชุดเกาะอกและนุงจงกระเบนสีมะเขือม่วงเหลือบคราม ใส่ปอกแขนสีเดียวกันกับชุดเกาะอกและจงกระเบน*

และใส่สร้อยเพรชสีนิลเพื่อแสดงถึงพลังอำนาจที่มีอยู่ตัว

“เมื่อพระธิดาประทับหมดแล้ว ขอเชิญพระนางทุงษะเทวีกล่าวคำอวยพรแด่เหล่าเทวดานางฟ้าที่มาร่วมงานและมนุษย์ที่อยู่ด้านล่างด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ”หลังจากที่ปุโรหิตพูดจบนางทุงษะเทวีซึ่งเป็นตัวแทนในการกล่าวคำอวยพร ได้ลุกออกจากพระที่นั่งเดินมาหยุดตรงหน้าลานที่ทำพิธี

“ในฐานะที่ข้าเป็นตัวแทนออกมากล่าวคำอวยพรแด่ท่านเทวดานางฟ้าทั้งหลายและเหล่ามนุษย์ที่อยู่ด้านล่างสวรรค์นี้ ข้าขอให้วันนี้เป็นวันที่ดี มีความสุขถ้วนหน้าทุกคืนวันและสุดท้ายนี้ข้าขออวยชัยให้พวกท่านโชคดี”สิ้นเสียงนางทุงษะเทวีแล้วนั้นก็มีเสียงปรบมือกันสนั่นลั่นฟ้า ทำให้นางทุงษะเทวีเผลอยิ้มออกมาด้วยความปลาบปลื้มและยิ่งดี ซึ่งเป็นรอยยิ้มหายากยิ่งนัก

“จากนี้ ข้าขอมอบหน้าที่ผู้ที่นำพระเศียรของท้าวกบิลพรหม

มาทำพิธีบวงสรวงตามประเพณีให้กับ นางรากษสเทวี ซึ่งเป็นน้องสาวของข้า”พูดจบนางรากษสเทวีก็ลุกจากพระที่นั่งมายืนเคียงข้างนางทุงษะเทวีผู้เป็นพี่ พร้อมกับไหว้ผู้เป็นพี่ด้วยความเคารพนับถือ

“เพคะ ข้าจะนำพระเศียรของท้าวกบิลพรหมมาทำพิธีบวงสรวงตามประเพณีให้เร็วที่สุดเพคะ”

“อืม ข้าฝากเจ้าด้วยหนา รากษสเทวี”เอ่ยจบนางรากษสเทวี พร้อมกับขบวนแห่ก็เสด็จไปที่ถ้ำคันธุลี ณ เขาไกรลาศเพื่อไปนำพระเศียรของท้าวกบิลพรมหมมาทำพิธีบวงสรวงให้เร็วที่สุด

“ข้าว่ารากษสก็เติบโตขึ้นมากเลยหนาท่านพี่”นางโคราคเทวีพูดกับนางทุงษะผู้เป็นพี่ หลังจากที่นางรากษศเทวีออกไปได้ไม่นาน

“อืม ดีแล้วแหละต่อไปสักวันนึงทั้งรากษสและพวกเจ้าก็ต้องมาทำหน้าที่เหมือนกับข้าอยู่ดี”ตรัสออกไปในสีหน้าเรียบนิ่งแต่แฝงไปด้วยความภูมิใจที่เห็นน้องตัวเองโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ไปอีกขั้นแล้ว

ผ่านไป4ชั่วโมงแล้วนางรากษสและหมู่คณะไม่มีวี่แววที่จะกลับมาเลย

เกิดอะไรไม่มีดีขึ้นรึปล่าวนะ?

ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆ

“ย..แย่แล้วพ่ะย่ะค่ะพระเศียรของท้าวกบิลพรหมหายไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ!!!!”

“เจ้าว่ากระไรนะ!!!!!!!”

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***