Chapter 4

"Blythe!" Pheobe pop out of nowhere but thanks to her interference, she save me from a very awkward situation.

Hindi ako marunong lumandi! Kasi wala pa naman akong experience, at hindi ko nga sure kung linalandi ba ako nito kasi parang ang labo!

"Oh, hi! may kasama ka pala." Wala sa loob nyang bati sa katabi ko.

The man chuckled. "Nene." He said.

Nakita kong sumimangot si Feebs.

"Napaka mo talaga! kaya hindi kita pinapansin eh! Matured na ako! hindi ako nene, 'di kita knows, chupi!" She shoved him away but of course the latter didn't even move.

"Tara na, kaya na nyan. Wag kang didikit dito, delubyo yan, masamang balita." Turan nya sakin tapos binelatan lang yung lalaki.

Wala na akong nagawa nang hilahin nya ako palayo. I look at him once again and our eyes met. He smiled at me kaya ngumiti rin ako pabalik.

Ang gwapo talaga, posible palang magkaroon ng ganong mukha?

"You know him." I said at Pheobe out of nowhere.

"Who?" nagtatakang tanong nya. I rolled my eyes. Nasa iba nanaman ang atensyon nitong gagang to.

"Yung Ray."

"Ahh, oo pero hindi kami close. Parang yung pinsan ko yun, tahimik pero mas matindi yun. Kaya kong pagtyagaan si Kuya, pero 'yun  nakakademonyo 'yun ng pagkatao."

Bigla akong natawa sa pag explain nya.

I don't think he's that bad, alam ko naman na OA 'tong kaibigan ko so I shrug it all off.

"He got green eyes." I informed her with a tiny smile on my lips.

Hinintay ko syang mag react pero wala akong nakuha.

"He's tall, and he's moreno." Pagdagdag ko.

Unti unting bumilog ang mata nya at hindi makapaniwalang tumingin sakin.

"Last night.."

"Uhuh"

"So sya yung crush mo at hindi 'yung Oppa?!"

My face crumpled. "Sino ba kasing nagsabing crush ko 'yun?"

Natahimik naman sya.

"Pero na gwapuhan lang ako, hindi ko crush. And you know who I like"

"Ah, yeah." she sounds disappointed.

Hindi talaga nya gusto para sakin si Augustous. Hindi ko naman sya masisisi.

I like that man, kaso may baby na kasi sya.

He got his girlfriend pregnant... Ex-girlfriend now, when they were in high school.

Pero gusto ko kasi talaga 'yun. plus I think our families are friends. We're not close tho, hanggang pagpapansin lang ako sa kaniya.

He knows how to sing, he got great voice. He knows how to play the guitar.

Downside lang naman na may baby na sya, pero okay lang sakin yun. Wala naman akong pakialam sa ganon. It's his baby and he's a good father to his son.

Alam ng mga pinsan ko na crush ko si Augustous. Siyempre hindi alam ni Papa. Mapapagalitan ako dun, he likes Augustous but not so much, and I know he won't like him for me.

Atsaka, close lang naman ako sa anak ng mga kapatid ni Papa.  Pili pa, maybe because I felt like an outsider. Even in our own house.

Kaya nga rin nag request akong bumukod, ayaw pa nga nila but I needed it.

I'm not yet legal but I pulled some strings, my kuya forge me some legal ID's so I'm living fine, and every weekend my parents visits me, okaya naman umuuwi ako sa bahay.

First semester as 1st year college student ended, kaya nag ayang mag party si Pheobe. She invited the whole class, kaya nga nandito kami ngayon sa private property nila, wala namang problema kasi 22 lang naman kaming mag kakaklase.

I'm taking Psychology, nag eenjoy naman ako so far. Siguro kasi nag-uumpisa palang naman, pero gusto ko kasi talaga.

After being diagnose with depression, I decided to take up psychology. Pag-iisipan ko pa kung ipagpapatuloy ko sya sa Med school.

Tinignan ko ang orasan, its past Ten. "Magluluto na ako." pagsabi ko kay Pheobe at parang aso namang pumilantik ang tenga ni Aly dahil sa narinig nya, kaya tumayo sya bigla at sinundan ako.

"Behave ka." sita ko sakanya pero inismiran nya lang ako.

Kapag kasi nagluluto ako ang hilig nyang mangalkal at nagpapapak ng pagkain. Kaya kapag hindi ko namamalayan, paubos na yung luto ko, hindi pa naihapag!

"Okay, puntahan ko si jowa. Nagrereklamo yung iba, bakit wala daw kahit soup man lang pagka gising nila."

Umirap ako.

Minsan naiinis ako sa mga kaklase ko.

Funny how I get along with anyone but I don't considered them as my friends, even if they think we are.

Naghanda na ako para magluto ng kare kare, at dahil marami rami ang bilang nami,  tapos ang iba daig pa ang varsity player kung kumain, dinamihan ko na.

I started grilling pusit, I cooked some buttered shrimp plus the Kare-Kare.

Nag multi task ako, hindi naman ako nahirapan kasi nagpatulong ako kay Aly sa pagbabantay.

For desert I started making blue berry cheesecake. May bumili pala kasing berry jam, tapos may nakita akong graham bread at cream cheese.

Napansin ko din medyo marami rami yung itlog. Alam ko din namang hindi kasya samin ang blueberry cake kaya gumawa nadin ako ng yema cake.

By 12:15 natapos na ako lahat, tinawag ko na rin yung boys para sa labas i-prepare ang pagkain.

They all rejoice when they saw the food I prepared.

"May cake sa ref, mamaya nyo na lantakan yun after nyong mag lunch." Pag imporma ko.

"The best ka talaga sis!" one of them shouted.  I pouted and flip my hair sabay sabing "Ako pa ba?"

"Huy, ang yummy nung kare-kare!"

At nag ingay sila, napaka gulo pero hindi ko na sila pinansin. I went back inside to get the remaining kare-kare ang buttered shrimp.  I promised Ari to give her something, kaya lang paano ko ihahatid?

Ayoko naman mang-utos kasi hindi naman nila kilala kung sino si Ari maliban doon sa dalawa na linalantakan na yung luto ko.

I sighed, I'll give this to her. Mabilis lang naman ako.

Dumaan ako sa backdoor at tinalunton  yung daan papunta sa Villa nina Ari.

Sana naman sya una kong makita, konti lang kasi yung dala ko. For two person pero para sakanya lang talaga.

Kaso, tulad ng sabi ni Pheobe, bobo ako sa direksyon. Kahit saan ako idala, shunga shunga ako pagdating sa daan.

Ang init  pa naman.

Five minutes na akong naglaakad, hindi ko alam san na ako lumiko liko!

Few moments later, I found their villa.

I heavily sighed and said "Thank God."

"What are you thanking off."

"HALA PEPE!" bigla akong napasigaw at muntik pang matapon ang dala kong ulam kasi napa talon ako!

Magugulatin kasi talaga ako!

Hinarap ko yung nagsalita, siya nanaman! Oh my god, bakit ang hilig lumitaw nito kung saan-saan?!

"Kabute ka ba?" Walang tabas ang bibig kong tanong.

Kinunutan lang niya ako ng noo habang naka yuko sakin. Edi siya na matangkad.

"What's with you and pepe?" he suddenly asked.

"Huh? wala, anong pepe?" tanong ko pero dun ko lang naalala na lagi ko palang nabubulalas ang pepe kapag nagugulat.

"Ahhh." yun lang ang nasabi ko pero tinignan lang siya pagkatapos. I smiled at him, gwapo eh.

"Hello, pwedeng paabot nalang to kay Ari? Sabi ko kasi bibigyan ko siya ng linuto ko pero hindi ko mahanap, tapos..." Liningon ko yung villa na mukhang walang tao. "Wala pa yata sya dyan, pabigay nalang, please?"  I gave him my puppy eyes.

I know that would work because it always works with my cousins and siblings.

I saw how his jaw clenched and eyes radiated while looking down on me, i pouted. Mukhang ayaw niya kasi.

To my suprise, he took the two bowls from my hands. "Wait for me, i'll take you back." He said firmly.

"Ay, ‘wag na! paki hatid nalang yan, thank you!" Akmang tatalikod na ako pero nagsalita sya ulit.

"I'll take you back before you get lost again." Walang pakundangan niyang sabi. Sumimangot ako, bakit niya alam?

May point siya dun, baka pagdating ko  sa villa namin walang ng natirang pagkain sakin!

So like he said I nodded at him and waited.

Sandali lang naman syang nawala at sinamahan na ako maglakad.

"Hi, I'm Mnemosyne Blythe Zoyle" I introduced my self with my complete name.

His head titled. Tinitigan ko sya para alam nyang nag eexpect ako ng sagot.

"Ray." Napairap naman ako sa sinabi nya, tumaas ang dalawa kong kilay.

"And? Ray lang? imposibleng Ray lang."

He shrug, nakukulitan yata sakin. Makulit naman talaga ako so kiber lang.

"Rayburn." Napaka tipid naman nitong sumagot! Kapag hindi kinakausap nagsasalita, kapag kinakausap, konti nalang maging pipi!

"Rayburn.." I muttered absent mindlessly  " Like ray of sunshine that burns." lumabas iyon sa bibig ko na parang natural lang at napangiti, kaya tumingala ulit ako sakanya. Hindi na ako nabigla nang makitang tinititigan nya ako.

"Anong surname mo?" I asked again, i feel like a high schooler asking an adult for his surname. Mukha talaga akong bata sakanya, pero hindi na ako bata! Hindi pa ako 18 pero hindi na ako bata no! Matandang may sapi nga tawag sakin ng pamilya ko.

"Rayburn Alistair Constantine." He informed. Nakakaloka talaga ang boses nya sis, buong buo. Parang yung mga nasa hollywood movies!

"Constantine!" Namilog ang mata kong napabulalas. I know that family.

"You know Troy?" Bigla kong tanong, baka kilala nya. Constatine din yun! Pero baka magka apelyido lang sila at walang blood ties. Karamihan kasi ganon.

"Yes, he's a distant cousin. How'd you know him?"  interesado nyang baling sakin.

I just shrug. I just know Troy because I always see him in parties and  coincidentally we often cross paths.

"Wala lang." Sagot ko pero mukha syang hindi satisfied kasi kaunti nalang magdidikit na kilay nya.

Sungit naman nito.

"Nakakausap ko kasi madalas sa parties. He's always with his parents tho." Dahil ‘don tumango lang sya at diretso ang tingin ulit sa daan. He still looks pissed, baka normal na siguro nya yung ganyan kaya hindi ko na pinansin.

Nang maabot na ng mata ko ang mga kasama ko na kumakain parin sa labas, nagpaalam na ako sakanya. 

Mahirap na, makita pa sya eh ang daming chismosa sa klase namin. Ang gwapo pa naman, baka pag pyestahan.

"Ayun na! Thank you sa paghatid, bye!" Patakbo akong lumayo sakanya at kumaway habang naka ngiti.

Tumaas ang braso nya na parang pipigilan ako pero siguro imagination ko lang kasi diretso lang naman nya akong tinignan palayo at ang dalawa nyang kamay ay nasa bulsa lang.

Again, I look back and waved at him.

I sensed something dark with him but I didn't think about it further. It's probably just his personality.

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***