Chapter 1: Meeting You

This is my first story and please don't expect too much ha.

Paalala: True story po ito pero nananatili pong nakatago ang mga totoong pangalan, tirahan at kung ano pang personal na information tungkol sa mga karakter ng kwento. Kung may pagkakaparehas man sa ibang story, aba malamang ho, hindi lang po sila ang may gantong kwento at takbo ng buhay. ;) Maraming Salamat po.

--

Chapter 1: Meeting You

"Wow! Will you look at that? Such a beautiful sunset isn't it?" 

Sabi ng kaklase kong si Mitchelle. Ang ganda ng sunset e! "Hala! Picturan ko nga! I'll make this as a wallpaper in my lovely flip-flop phone." Pambihira ang yabang ko. Uso pa kasi mga dituping cellphone nun e. Ngiting-ngiti pa ko. Para kong tanga.

Habang kumukuha ako ng magandang anggulo, dumaan siya.

As in siya! Si first love! Hyperventilate na this!

Hala! Humarap siya sakin at nagsalita kaso ang problema hindi ko marinig. Bakit ganun?

"Ava!" Tinatawag niya ba ko?!

"Ava! Hoy! Babae!"

"Avaaaa!!"

Napadilat ako sa sakit ng mukha ko. Panaginip lang pala. Ang matindi pa, nahulog ako sa kama dahil lang dun.

Ay mali, hinulog pala ko ng magaling kong kapatid na si Liam.

William Montenegro ang fullname pero I prefer on calling him Liam. Chinito siya na may light-brown na kulay ng mata. Moreno si Liam pero bagay sa kanya. Bilugan mukha niya at may malalaking muscles sa katawan niya at FATS sa tiyan. Kissable daw lips niya sabi niya noon sakin. At kulay pink to, natural. Tama lang height niya para sa isang 17 year old na senior highschool.

Habulin siya ng mga aso. I mean, babae pala hindi ko alam kung bakit pero dahil siguro sa talents na meron siya at ang lakas ng sense of humor niya, infairness.

"For God's sake! Bumangon ka na kung ayaw mong iwan kita. We're late for school and it's the first day for this school year y'know!" Pasigaw na bati ng kuya ko. "Good morning ha. Pambihira pwede mo naman ako gisingin ng maayos, ihulog pa ko? Tama yan." pabirong sabi ko naman sa mahal na mahal kong kapatid.

Sa sinagot ko sa kaniya, nakita ko pa siyang umirap! "You know what, graduating kaya ako kaya hindi maganda kung late ako for the first day of my senior year! Come on, get up." Lambing talaga ni Liam.

Sumunod nalang ako para wala ng away. Well, sigurado pagka na-late kami nako Liam will kick me in my butt for sure. At lalo niya kong tatarayan. But I really love my brother even though he's a bully sometimes. Hoho!

Nagsimula akong kumilos dahil ayokong ipagsigawan nanaman ng magaling kong kapatid ang napakaganda kong pangalan.

Tinignan ko ang sarili ko sa salamin pagdating ko sa banyo bago maligo. Yung kulot kong buhok na hindi obvious dahil mukang bed head lang. Yung inaantok ko pang mata na pilit kong idinilat ng maayos at syempre tsaka ko inadmire ang kagandahan ko.

CHAROT!

Kaya kahit ano pa sabihin niyo, MAGANDA AKO! Hahahaha!

"Aviana Ruby Montenegro, first day ngayon at for sure may bagong students ibig sabihin big chances for new friends. Gagana ang cute charms ng height ko para makakilala ng bagong mga tao. Yes, you can do this Ava. Let's go!"

Paghihikayat ko sa sarili ko dahil, mahiyain ako. Sa tingin ko hindi ko parin maalis sa sarili ko yun dahil hindi ako confident sa looks ko. Actually, sobrang nako-conscious ako sa height kong hindi man lang umabot sa normal na height ng isang 14 years old.

Isa pa, yung buhok kong kulot na nagkataon na nauso yung kantang 'HOY HOY KULOT BAKIT MO SINULOT ANG SYOTA KONG HAROT'.

Oo, yun.

Napabuntong hininga nalang ako sabay tawa lalo na kung anytime pwedeng magalit si Liam sa bagal ko.

"AVIANA!!!"

Ayan, tulad niyan. lol

Pagkarating sa school, dumiretso akong auditorium kung saan gaganapin ang orientation, sinalubong ako ng mga nag-gagandahang babae.

Sus! Mga kaibigan ko pala.

"Goodmorning Aveee!" sigaw ni Karen sabay yakap sakin. She's such a jolly girl. Maganda siya maputi na big brown eyes na chic at manipis na labi. By the way, asset niya ang pagpapacute niya lagi sa mga boys at naka-salamin siya.

"Hi Aviana." sabi naman ng isa sabay kindat, si Cherry. Morena, matangkad, natural filipina beauty. Masyado siyang malake para sa isang 11 years old. Oo, 11 lang siya. Accelerated ang loko. Pero malandi tong babaeng to wag kayong papaloko sa innocent niyang looks! Hahaha!

"Oh! Hello girls!" bati ko naman sa kanila na may kasamang ngiting walang hanggan.

"Wait a minute. Where's Shanaia? And the boys?" Pagtataka kong tanong.

Si Shanaia naman ang isa sa mga kaibigan ko rin dito sa school. Tulad ko, mahilig siyang laging mag-isa at karamihan sa mga kaibigan niya dito sa school ay higher year. Kumbaga, masyado siyang mature para laging makisama saming tatlo.

Isa rin siya sa mga magagandang babae sa school namin. Mestisa. Kulot na natural blonde brown ang buhok. Idagdag pa na petite siya kaya sobrang popular niya sa mga lalaki. Rich kid pa at masayang kasama!

Sumagot naman si Cherry sa tanong ko. "Well, ang boys nandun na sa pwesto ng mga sophomores. At si Shanaia, nasa Cali pa."

"What? Cali? Anung salita yun?" Biglang tanong ni Karen. "Boba! California, Karen! California!" Sumbat ni Cherry sa kaibigan naming super curious. Natawa nalang ako sa kanilang dalawa dahil natural ng ganyan yang dalawang yan.

Habang nag-uusap usap kami at papalakad sa upuan namin, bigla kong may napansin. Natanaw ko sa peripheral view ko.

Cute na lalake. Mukang out of this country ang itsura. Tinitigan ko lang siya at napaka-cute niya kasi. Mestiso, light-brown buhok niya na ang lambot-lambot tignan. Ang kinis pa niya. Pustahan transferee to, unfamiliar siya.

He has such a nice pair of eyes, brown eyes pa. Para siyang naka-contact lens. Hindi na ko nakikinig kina Karen at Cherry. Nakatitig lang ako sa lalaking yun kasi sobrang cute niya kaya naman nang magtama ang mga mata namin at sandaliang nagkatitigan hindi ko man lang napansin na may mababangga na ako.

Pangalawa na ito sa araw na ito huh. Napatingin nalang ako sa kung sino man yung nabangga ko.

Ang kunot sa noo ko na kanina eh biglang lumitaw ng mauntog ako, lalong lumalim. Alam niyo ba kung bakit? Napikon lang naman ako sa malamanyak na ngiti ng nagbangga ko.

Aba! Si Seth! Seth Mason Anthony Lorenzo. The best example ng mga lalaking purong pinoy na sa hindi malamang dahilan e masyadong blessed ng good genes.

Paano nga ba siya nag-transform ulet? Nung 1st year kami hindi yan ganyan e. Nung summer class ata yun bigla siyang lumake at gumwapo. Mapagkakamalaman mo pang nagparetoke pero hindi. Napakagaling ng puberty talaga ng pagtama sa nilalang na ito.

Ang gwapo pa ng kinalabasan! And P.S. sophomores palang kami sa highschool. Ano nalang itsura niya once na nasa college years na kami? Juice colored! Babae magkabilaan sigurado at pila pila pa sila!

Yung closeness namin hindi ko masasabing okay kasi adviser niya ako noon sa panliligaw kay Karen. Oo, nanligaw nga siya sa isang Karen. Kaso, busted dahil gaya ng sabi ko noon hindi mala-dream guy ang itsura niya noon.

Mataas standards ng ate niyo. lol

"Ehem!" Nagising ako sa pagpapantasya ko dahil nakaka-distract sa pag-deday dream ang deep and husky voice na ito. "Aviana, okay ka lang ba? Makatitig? Nakakatunaw ano ba."

What a flirty tone of voice.

Napa-irap nalang ako pero hindi ko maiwasang di parin ngumiti. "Excuse me, Seth. Hindi kita tinititigan." Pataray kong sumbat. "Aww, okay. Matutuwa sana ako e." sabay hawak sa dibdib na kunwareng nasaktan at nakangiti pa.

Nagtawanan pa sila Bryan at Ren, mga ka-batch ko din sila.

UTANG NA LOOB. GUMWAPO LANG HUMANGIN NA?! Parang nung summer lang ang bait pa niya. Kaloka ha.

Sasagot na sana ko nang sumabat si Karen. "Umm..Hi Seth." Pagpapacute nito. "Oh! Hi there, beautiful." Kumindat pa ang baliw. Kinilig naman yung isa! Hindi ko maiwasang di umirap dahil sa ang landi nanaman ng aura na pumapaligid sakin.

Puro nalang sila love life! Sus meh! Nakakasira lang ng buhay ang pag-ibig na yan. Hahahahah!

"Kamusta ka naman. Seth?" bulong ni Karen kay Seth na rinig naman naming magkaklase.

Nagkaroon na sila ng sarili nilang mundo hanggang sa maisipan kong umalis nalang at kausapin ang iba kong classmates pero mukang nagkaroon rin sila ng ibang dimension. Tulad ni Cherry na kinakausap ngayon ng mga juniors.

"Oh my gosh! Not really!" May narinig akong palambing na tawa galing sa kaniya. Hindi ko naiwasang hindi mapairap sa loob loob ko. Hindi dahil naiinis ako sa mga classmates ko at iniwan nila ako pero naiinis ako sa sarili ko. Bakit hindi ko magawang kumausap ng mga tao?

Kahit pilitin ko na maka-get over sa mga experience ko dati feeling ko sa loob ko may something parin na gumugulo sa feelings ko.

Though I'm fine with being alone lalo na kung mas safe na wala ka ngang masasaktan.

Sa pagsisimula ng orientation, as usual kahit katabi ko ang mga kaklase ko feeling ko mag-isa ako.

"Here I am. Playing with those memories again~". Pfft, gosh. Sa sobrang lungkot ko napapakanta nalang ako sa isip ko, jusko.

"Um, hi." Napalingon akong bigla sa tabi ko nang may bumulong sakin. Nung una hindi ko pinansin yung pagtabi niya pero ngayon ko lang napagtanto ang presence niya. Siguro dahil sa sobrang busy ko mag-self pity kanina hindi ko man lang naramdaman ang paglapit niya.

Pero ngayon, sobrang feel ko lalo na nung napatitig ako sa napakaganda niyang brown eyes.

Natural ba to or contact lens?

Pakiramdam ko pa sa sobrang ganda nung eye color niya e tumigil ang mundo ko. parang teleserye lang ang peg, ganun!

"Ikaw?"

"Hm? What?"

Patay tayo dyan, English speaking ang lolo niyo. Nasan ba mga pack ng tissue ko pag gantong oras?!

"Umm, uh...hi. Hello." Pakaba kong sagot. "Do you know how to speak in tagalog?" Pagsasalita ko ulit kasi kinakabahan ako sa pagtitig niya. Duh!

"I'm Aviana. You can call me Ava." Hindi nanaman sumagot pero yung mga titig niya nakakatunaw. May something sa mga mata niya na hindi ko malaman at hindi ako makaalis ng tingin. "W-what's your name?" tanong ko sa kaniya at this time, sumagot siya. "I'm Matthew Collins." Nag-ngitian kami.

Kahit na patuloy ang orientation patuloy rin naman ang kwentuhan naming dalawa. Medyo funny kasi parang hindi namin first time na magkakilala. Ang maganda pa magka-edad lang kami at nagkakaintindihan.

Buti nalang English speaking kami sa bahay madalas dahil na rin sa arte nung kapatid ko. Praktis daw para sa college days. Tsk.

Nabanggit niya na last year siyang umuwi sa Pilipinas matapos manirahan sa Canada ng ilang taon rin dahil sa daddy niya na hinahanap nila doon. Hindi man niya sinabi sakin ang buong detalye pero sa kakabasa ko ng mga libro at pakikinig ng ilang radio drama, gets ko na ang mga happenings sa buhay niya.

"Matthew, pano ka nanirahan ng matagal don sa Canada kung hinahanap mo Daddy mo?" Natulala kaming parehas sa tanong ko at unti unti na umumbok ang pisngi ko sa hiya. LOL

Nagamitan ko siya ng tagalog.

"Ah. Yun ba? Nandun ako sa Tita Kath ko doon. Kasama ko din dun mga pinsan ko. Sabay-sabay kaming umuwi dito last year." Nagtatatango ako hanggang sa may bigla akong napansin sa kaniya.

Nagtatagalog siya!

"So...pinahirapan mo kong mag-english samantalang marunong ka palang magtagalog?" irita kong tanong pero sa tingin ko gets naman niya na sarcasm lang ang lumabas sa bibig ko.

Natawa na lang siya ng pigil nung sinabi ko yun. "You're so cute! Gusto lang kitang asarin." Patawa-tawa niyang sagot sakin. Dahil lang sa pagtawa niya ng may saya sa kabila ng history ng buhay niya, naramdaman kong kumurot ang dibdib ko.

Napakamasayahin niyang tao.

"Oh, what's this? May bago nanamang love team?" halos sabay na sabi nila Ren at Bryan na may abot tenga ang mga ngiti. Napailing nalang ako nang bigla silang sumingit sa usapan namin pero kung tutuusin, okay rin to dahil at least malalaman ni Matthew na mabuti at masayang mga kasama ang mga classmates na makikilala niya ngayon sa bagong school na papasukan niya.

First impressions are a must!

"Sinong love team?" seryosong tanong ni Seth na kung makatingin saming dalawa ni Matthew ay wagas. Sinamahan niya pa ng paglapit niya sakin ng sobra na nawawala na ang personal space ko.

"Wala ka na dun Seth." Sagot ko naman at hinayaan ko nalang yung kamay niya sa balikat ko. isa pa, halos nasanay na rin ako sa mga ganito niyang moves lalo na't moving on parin siya sa broken heart niya.

Though I don't think he'll move on. Nagpapa-cute na sa kaniya yung babaeng nam-busted sa kaniya eh. Wahaha!

"Oh I want to know, baby." Nagulat kaming lahat sa sinabi niyang 'baby'. Nagpabalik-balik ang lingon ko sa kaniya at ganun rin kay Karen. Pfft! Gusto ko matawa pero baka iba maisip nitong mga classmates namin.

"What the heck, Seth?" naiinis kong sabi. Sinubukan kong kumawala at magsalita pero tinakpan niya bibig ko. "Oh. So sino tong kasama niyong mukang taga other planet?" Tanong niya sa kung sino man at parang may pagka-sarcastic pa ang mga sinalita niya.

Ngumiti ng konti si Matthew sa kaniya at tsaka sumagot. "Hi. I'm uh...Matthew. So, are you Ava's boyfriend or something?" Nanlaki mata ko sa narinig ko at alam kong ganun din ang iba naming mga kaklase.

What? Does it really look like that?! Hindi ba dapat mas open siya sa mga ganitong klase ng gestures lalo na't mga liberated mga tao sa ibang bansa diba? Or kaya niya naisip yun dahil alam niyang iba ang culture sa Pinas?

"No. Not really." Sagot naman ni Seth na may kasama pang smirk sa gwapo niyang muka. Gosh, parang awa. Ayoko sa mga tulad niyang gwapo na playboy! Gumwapo lang akala mo kung sino na! Yuck.

Nagsalubong naman ang kilay ni Matthew pero ngumiti siya ng mas malaki. "Oh. Kung ganun, pwede mo ba siyang ibigay sakin? Marami pa kasi akong itatanong sa kanya eh. You know, school stuff." Sagot nito.

Nagulat si Seth ng konti ng magtagalog si Matthew at medyo lumuwag hawak niya sakin kaya nakawala ako. "See you later dude." Tsaka kami umalis ni Matthew habang hatak niya ako. Ilibot ko daw siya sa buong campus since next week pa naman ang start ng regular classes.

Hindi na nakapagsalita si Seth. Ganun din sila Karen at Cherry. Pagkalingon ko sa kanila ulit, kinukulit ni Karen si Seth. Hindi ko alam kung ano pinag-uusapan nila pero galit ang expression ni Karen. Bakit kaya? Si Cherry naman natatawa. Nginitian pa niya ko.

Natapos ang buong araw ng wala kaming ginawa. Nagpakilala kami sa isa't isa kahit na si Matthew lang ang transferee samin. Isang private school ito kaya naman normal na samin ang konti lang ang estudyante. Isa pa, international school kami.

Pagdating ng uwian, malalaman ko nalang na yung magaling kong kapatid na kung makagising sakin kaninang umaga iniwan na ako't naunang umuwi. Pero if I know, kasama niya lang yung mga ka-tropa niya at naglalaro ng dota.

Tss, boys.

Madalas pa nga nilang kasama sila Seth pero sa pagkakataong to mukang hindi sila na-inform kaya naman sa kasamaang palad, kasabay kong maglakad pauwi tong bwiseth na to.

Oh, have I mentioned that we live in the same neighborhood?

"Aviana."

"Mm?"

"Ava."

"Baket?"

"Aviana Ruby"

"Ano yun?"

"Ana.~" Pakanta niyang tawag. Hindi naiwasang magsalubong ng mga kilay ko dahil sa tinawag niya sakin. "Seth, alam mong ayokong tinatawag akong 'Ana' di ba?"

Nanahimik nanaman kami hanggang sa mapadaan kami sa starbucks na nasa loob ng subdivision. Napatigil kami sa paglalakad at kamuntikan nanaman akong mabangga sa unggoy na kasama ko.

"Ava. Mauna ka ng umuwi. Punta lang akong Starbucks." Bigla niyang sabi sakin kaya napangiti ako ng may malisya.

"I guess you have a date to attend to, yeah?" sagot ko naman sa kaniya.

Hindi siya umimik at dumeretso lang siya doon. Napa-shrug lang ako ng balikat ko at sinimulan ko ulit maglakad.

Nilingon ko ang kapihan at sinubukang tumanaw ng mga tao sa loob. Pag may magandang babae dun, ibig sabihin siya ang date ni Seth. Hahaha!

Ang kaso nga lang, iba ang natanaw ko. Isang tingin ko palang siya agad ang nakita ko. Si Matthew.

Napatigil ulit ako sa paglalakad at napalingon sa lalaking ubod ng gwapo pero sagad rin naman sa yabang at confidence. Sinigaw kasi pangalan ko eh.

"Anaaaa! Umuwi ka na! Text mo ko pag nakatungtong ka na ng kwarto natin ha! I mean, kwarto mo! Ha? Ha!"

Pasigaw niyang sabi nakangiti pa.

Ang gwapo nga niya kaso naman masyado siyang feeler para sabihin at ipagsigawan na 'kwarto' daw namin? Yuck talaga yung taong yon. Napangiwi ako at tumango nalang sa kaniya.

Sa paglalakad ko, hindi ko mapigilan ang sarili ko na hindi mapaisip nanaman ng mga bagay lalo na nung tinawag ako ni Seth kanina sa nickname na ayaw ko. Ewan ko ba, sinusubukan ata talaga ako nung lalakeng yun eh!

Kasalanan niya ngayon kung bakit ang senti nanaman ang feeling ko at naiisip yung first time kong ma-heart broken. Nakakatawa na ngayon isipin pero hindi parin magandang experience para sakin.

Pagdating ko ng bahay, agad kong ginawa ang mga dapat kong gawin.

Tulad nalang ng paghilata, pagkain ng tanghalian at kung ano ano pang kalokohan. Dahil sa ako lang ang nandito sa malaking bahay na to wala akong ginawa kundi ang kulitin ang mga help namin dito.

Sa tingin ko dahil sa anak ako ng nagpapa-sweldo sa kanila e tinotolerate nila ako. Maliban nalang siguro dun sa head maid.

"Manang, ano ulam?" tanong ko sa kaniya at sinamaan niya ako ng tingin habang humahagikgik naman yung mga mas bata sa kaniya. Nakatambay kasi ako sa breakfast table habang pinapanuod ko silang mag-ayos ng mga na-grocery nila.

"Miss Ava, kakatapos mo lang kumain ng meryenda gutom ka nanaman ba?" expressionless niyang tanong sakin at nag-shrug lang ako. Ito ang resulta ng wala akong magawa at sa tingin ko na-iimbyerna na siya sakin.

Tahimik akong lumabas ng kusina at sakto naman ang pagtunog ng doorbell sa pagtunog rin ng cellphone ko. Tumingin muna ako sa phone ko syempre dahil baka si Liam at nagsasabing pauwi palang siya kahit na half day kami ngayon dahil sa first day palang naman.

Pero napangiwi ako nang makita ko ang contact number ni Seth.

Sus, kanina pa ako nag-message sa kaniya na nakauwi na ako pero ngayon lang siya magrereply at isang smiley face lang ang sagot niya? Nice ha.

Balak ko sana siyang replayan pero nang magsunod-sunod ang doorbell, dun ko na-realize na baka walang tao sa gate. Lumabas ako at sumilip sa guardhouse tsaka nakita ang sign na naka-bathroom break sila.

Jusko, ano to sabay silang nag-cr ganon?!

Sumilip ako sa intercom at nanlaki ang mga mata ko nang makita ko si Seth at Matthew na magkasama. Teka, nananaginip ata ako eh. Kanina lang sa school parang hindi sila magkakasundo pero ngayon mukang ang cozy na nila sa isa't isa. Lol

Teka anong ginagawa nila dito?

Binuksan ko ang gate bago pa ulit pumindot si Seth sa doorbell. "Hi boys. Anung meron?" bungad ko sa kanila pero hindi ako kaagad nakapag-react ng bigla akong abutan ni Matthew ng chocolate.

At hindi lang ito basta basta dahil isa itong Ferrero!

"Matt, ano to?" Kinikilig ako deep inside pero ayokong ipahalata lalo na't kakakilala ko palang sa kaniya. Pfft! Baka sabihin niya masyado akong feeler!

"Baka chocolate Ana." Sabat ni Seth at nakaramdam ako ng kagustuhang sapakin ang gwapo niyang muka. Ugh. "Shut up."

"Woah! Easy baby. May regalo din ako pero wag na. Tinatarayan ako ng babe ko e." Sabi ni Seth na may kasamang pouty lips. Argh, gosh sobrang umay ako sa mga da moves niyang ganito!

"Thanks dito ha." Pagpapacute ko naman kahit na hindi ko sure kung kaaya-aya ang kinalabasan. "Ava, si Seth pumili niyan. Paborito mo daw e." Nakangiting sabi ni Matt habang sinisiko siya ni Seth. Nagkatinginan sila na para bang nag-tetelepathy.

"Pasok muna kayo." Pag-aaya ko naman. Nung una parang nag-alangan si Matthew na pumasok pero nang hatakin siya ng walang hiya na si Seth na nauna pa sakin sa bahay, mukang naka-get over naman na siya sa hiya.

Pinatuloy ko sila sa visitor's lounge samantalang dumiretso akong kusina. "Manang, may bisita ako. Ano pong dinner?" salubong ko sa head maid na sumilip at niliitan niya ng tingin si Matthew at ngumiti kay Seth.

"May pork steak dito. Ito gusto ng kuya mo. Nagtext sakin kanina. Pauwi na daw siya." Wow. Textmate sila ng kapatid ko? Ngumiti nalang ako dahil ayokong mag-comment pa sa ganun. Isa pa, siguradong aawayin lang ako ng kuya ko kapag may sinabi akong kalokohan tungkol don. lol

"Sige po. May bisita po ako, kasya po kaya yan saten?" Sabi ko. "Miss, dinamihan ko talaga yan. Tumawag si Seth kanina na pupunta siya dito." hindi man lang ako aware na close siya sa mga tao sa bahay na to. Pero kung tutuusin, nung mga panahon na down siya madalas sila dito maliban kay Karen.

Syempre alam na nga isama ko dito sa bahay yung bumasted sa kaniya diba? LOL

Maya maya, dahan dahan akong sumilip sa dalawa na busy kung magkwentuhan. Hindi ko sana sila gustong istorbohin lalo na't may narinig ako sa kanila na salitang 'ligawan'.

Hindi ako makikialam kung hindi ko biglang nadamay ang pangalan ko.

"Mahirap kasi eh. Kakakilala lang namin tapos yun agad? Hindi ba parang hindi kapani-paniwala?"

"Dude, mabait si Ana. Hindi yun judgmental. Well, hindi masyado pero..."

Sira ulo tong si Seth sisiraan pa ata ako nitong lalakeng to eh.

Binalak kong mangialam na sa kanila dahil baka kung ano pa ang masabi ng baliw na si Seth kay Matthew at manghinayang sa friendship na sinimulan namin sa araw na to. Pumasok ako sa lounge at naaninag ako ni Seth pero hindi man lang siya nag-react at hinayaan si Matthew na marinig ko ang lumabas sa bibig niya.

Na nadamay nanaman ang pangalan kong napakaganda.

"I don't know, dude. Ava's definitely my type pero di ko alam kung ano iisipin niya sakin kapag binanatan ko siya na gusto kong ligawan siya."

Napatigil ako sa paglalakad at nanlaki ang mga bilugin kong mga mata na napatitig nalang sa likod ng ulo ni Matthew habang pahapyaw-hapyaw rin ng tingin kay Seth na lumalaki unti unti ang pag-ngiti. Bwisit, sinadya niya to eh.

"Alam mo yun, pare? Well, I know that you know! You and Ava are close, somehow. She's kind, she's easy to talk with, she's cute and I heard she's an intelligent girl too! God, she's so my kind of girl!" napalunok ako ng sunod sunod nang lumabas nanaman yun sa bibig ni Matthew pero natigil siya sa pagsasalita nang makita niyang walang tigil ang paghagikgik ni Seth na kausap niya.

Nanahimik siya at sa tingin ko dun niya lang naramdaman na may kalokohan ng ginawa si Seth kaya naman nang lumingon siya sakin na may namumulang muka at ngiting may kaba, parehas kaming nagkahiyaan nang magtama ang mga tingin namin.

"Um, h-hey?" pa-awkward niyang bati sakin at tumango ako sabay yuko. Maya maya lang ay narinig na sa buong lounge room ang tawa ni Seth at hindi ko naiwasang hindi siya tignan ng masama.

Bwiseth talaga. Bagay sa kaniya name niya eh.

"You heard...everything?" tanong sakin ni Matthew at napaangat ako ng tingin tsaka ko na-realize na tumayo siya sa harap ko at konti nalang mawawalan nanaman ako ng personal space.

Gosh, no wonder him and Seth worked things out between them. Parang kanina lang nagkakaasaran sila pero ngayon magkasundo na parang mga itlog.

Tumango ako sa kaniya at sa hindi malamang dahilan, hinawi ko ang buhok ko sabay ipit sa tenga ko. Jusko, hindi ako to.

"M-medyo lang. Hindi, actually! Hindi lahat!" natataranta kong sagot at nang marinig ko nanaman ang bwisit na pagtawa nung isa, hindi napigilan ng kamay ko na senyasan siyang manahimik siya. Goodness, lakas mang-asar, napipikon naman ako! *sighs*

"Secret's out huh." Bulong ni Matthew at tumingala ulit ako sa kaniya sabay ngiti ng may awkwardness. "Yeah, well. Some of it are still safe!" sambit ko ulit at parang nagugulat siya sa tono ko. Hindi ko alam yung huling pagkakataon na nahiya ako ng ganito sa lalake.

"Um, so? What's your answer?"

Sa sobrang confused ko sa sumunod niyang tanong nataasan ko siya ng kilay at nagmukang sarcastic ang dating ng muka ko. Ramdam ko eh. Lalo na't humahagikgik nanaman yung baliw sa likod namin.

"Ava, can I court you?"

Sa oras na yon, ang gusto kong gawin ay sapakin si Seth dahil sa pagtuloy niyang pagtawa nang bitawan ni Matthew ang mga salitang yun.

Aren't things too fast?

---------

End of 1.

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***