เจนที่โดนคีย์ยืนค่อมอยู่ใช้มือผลักคีย์ออกไป
เจน-":ทำบ้าไรของนาย//เขินจนหน้าเเดง+โกธร
เจน-":นายนี่มัน..//วิ่งออกไปจากกห้องน้ำ
เจนวิ่งมาที่ห้องของเธอพร้อมความสับสนเธอก็คิดว่าคีย์เเกล้งเเน่ๆเจนใส่เสื้อผ้าเเล้วก็ลงมาน้าษาก็ทำอาหารเสร็จเเล้วเจนจึงไปช่วยยกมาวางโต๊ะ
เจนนั่งลงบนเก้าอี้คีย์ก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเจนพูดในใจว่าเขากำลังคิดอะไรกันเเน่เจนคิดจะเเกล้งคีย์คืนก็เลยตักพริกใส่จานข้าวคีย์
เจน-":นี่คีย์ฉันรู้ว่านายชอบกินพริกใช่มั้ยล่ะงั้นลองกินนี่สิอร่อยนะ//พรางจักใส่จานคีย์
น้าษา-":อ้าวคีย์นี่ลูกไปหัดกินพริกมาตอนไหนเนี่ย
เจนตัดบทเเล้วพูดว่า
เจน-":รีบกินเถอะค่ะเดี๋ยวมันดึกนะคะคุณน้าคุณพ่อ
คีย์เขาก็กินเข้าไปหน้าตาเฉย//คิดในใจว่าหนอยยัยเตี้ยเดี๋ยวเธอเจอฉัน
เจนที่เห็นคีย์กินหน้าตาเฉยเจนก็โกธรที่เเผนพังไม่เป็นท่าเจนลุกขึ้นหันไปมองทางคีย์ด้วยความโกธร เเล้วหันกลับมายิ้มกัดฟันพูด
เจน-":ขอตัวก่อนนะคะอิ่มเเล้ว
น้าษา-":หนูยังไม่ได้กินอะไรเลยนะเจนกินก่อนสิ
โจ-":ปล่อยเขาเถอะครับคุณษาเจนก็เป็นเเบบนี้ของเจนพวกเรากินต่อกันเถอะครับ
คีย์-":ขอตัวก่อนนะครับ
โจ-":นี่ก็เป็นอีกคนเด็กสมัยนี่น่ะครับ
คีย์ที่อยู่ในห้องน้ำก็พูดว่าจะเเก้เเค้นเจนไห้ได้พรางบ้วนปากเพราะกินพริกมาเมื่อกี้
......เช้าวันต่อมา............
โจ-":เจนลูกเสร็จหรือยังวันนี้เดินไปโรงเรียนกับคีย์ก่อนนะพ่อจะไปหาลูกค้าก่อน
เจนตอบด้วยความไม่พอใจ
เจน-":ค่ะพ่อ//หน้าบึ้ง
โจ-":เอาน่ะลูกรีบไปได้เเล้วคีย์จะรอนาน
เจนหยิบกระเป๋าเเล้วสวัสดีพ่อเเล้วเดินไปกับคีย์
คีย์-":นี่ยัยเตี้ย..ค..คื..คือเรื่องเมื่อวานฉันขอโทษนะ
เจน-":ได้เเต่นายเลิกเรียกฉันว่ายัยเตี้ยซักทีเถอะ//โมโห
คีย์-":ก็เธอมันเตี้ยเองหนิช่วยไม่ได้
เจน-":หนอยไอ้บ้าเอ้ย
คีย์-":รีบเดินเร็วเถอะหน่าา
...เมื่อถึงโรงเรียนเเล้ว...
คีย์-":นี่ยัยเตี้ยเธอเรียนห้องเดียวกันกับฉันนะห้อง6/2หน่ะ
เจน-":อ..อื้มเเล้วนายก็เลิกเรียกฉันว่าเตี้ยซักที//หน้าตาจริงจัง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 33
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments