เสาร์ของการทำรายงาน

09.30 น. "แม่คะ วันนี้กี้ไปทำรายงานที่บ้านแพงนะคะ อาจจะกลับค่ำๆเลย จะได้เคลียร์การบ้านวิชาอื่นด้วยค่ะ"

แม่ตอบกลับทันที "อย่ากลับดึกนะ ช่วงนี้มีพายุเข้า ตอนเย็นฝนตกบ่อย แล้วนี่จะไปยังไงล่ะ" ฉันยังไม่ได้ตอบคำถามแม่

แต่จู่ๆ จะมีเสียงรถมอเตอร์ไซด์จอดหน้าบ้าน พร้อมหันหน้ามา

สวัสดีแม่ของฉัน

แล้วพูดว่า" ไปพร้อมกอล์ฟเลยไหม กอล์ฟจำทางไปบ้านแพงไม่ค่อยได้"

และฉันก็ซ้อนท้ายกอล์ฟไปอย่างงง ๆ

ฉันถึงไปคนสุดท้าย ท่ามกลางเสียงแซวของพวกผู้ชายและแพง อดไม่ได้เลยที่จะชำเลืองไปมองสีหน้าของจ๋อมแจ๋ม ที่ออกอาการหึงและโกรธ

"แซวอะไรบ้านเราอยู่ใกล้กัน แล้วฉันก็จำทางมาไม่ได้เลยแวะรับกี้" ประโยคนี้ทำให้หน้าของจ๋อมแจ๋มดูผ่อนคลายลง

ทุกคนช่วยกันหาข้อมูล ทำรายงาน หยอกล้อกันไป จนเริ่มสนิทขึ้น เรื่อยๆ แน่นอน ความเฟรนลี่บางอย่างของฉันมันต้องออกมาโดยไม่รู้ตัว

"เอาล่ะถึงเวลาที่ลงสถานที่จริงแล้ว เราจะไปกันยังไงดี" กอล์ฟถามขึ้นมาก่อนจะดูเวลา

" นั้นสิ จะ 4โมงเย็นแล้ว เวลานี้รถก็ติดด้วยสิ" จ๋อมแจ๋มตอบกลับด้วยความสนอกสนใจ

"เอางี้ เราจับคู่กันไป ผู้หญิงจะได้ไม่ต้องขี่รถกันเอง ไม่อันตรายด้วย" นิกส์ตอบก่อนหันมาชวนฉัน

ไม่ต้องเดากันเลยว่าใครคู่กับใคร....

ระหว่างขี่รถ นิกส์ก็พูดคุยถามทาง ถามหลายเรื่องเลยล่ะ จนได้รู้ว่า เขานี่เองที่เป็นเพื่อนเก่าฉันตั้งแต่สมัยอนุบาล จนเราสนิทกันเร็วยิ่งขึ้นไปอีก

ทุกคนเริ่มแบ่งหน้าที่ลงตัวกันเป็นคู่ แยกย้ายกันไปหาข้อมูลในร้าน ข้อมูลธุรกิจ

" เรากลับไม่เกิน 6โมงครึ่งนะ กลัวฝนตกหนักแล้วกลับไม่ได้ แม่ยิ่งหวงลูกสาวอยู่ 5555" ฉันพูดขึ้นมากลางกลุ่ม ด้วยอารมณ์แอบหงุดหงิดอะไรไม่รู้ อาจเป็นเพราะว่าฉันเหมือนโดนมัดมือชก โดนเพื่อนๆจับคู่ให้ แซวกันโดยที่ฉันคิดว่าทุกคนคือเพื่อน

"เดี๋ยว นิกส์/กอล์ฟ ไปส่ง" ทั้ง 2 คนพูดขึ้นมาพร้อมกัน

แน่นอนภายใต้อารมณ์หงุดหงิด ไม่ชอบการจิ้นมั่วซั่ว ฉันเลยปฏิเสธทั้ง 2 คน แล้วให้พี่สาวมารับแทน

18.30 น. ยังอยู่ที่ร้านคาเฟ่

"เรากลับก่อนนะ พี่เรามารับพอดีเลยล่ะ" โบกมือลาไปที

เปรี้ยงง!!!

เดชะบุญถึงบ้านก่อนฝนตกพอดีเลย ไปอาบน้ำ สระผม แล้วขึ้นไปนอนเล่นโทรศัพท์บนห้องดีกว่า.....

---- อาบน้ำ -----

ไลน์!!! (เสียงข้อความไลน์)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





