"สังหารซางจิ๋นอวี่สำเร็จ ภารกิจเสร็จสิ้น" หลังจากตรวจเช็คความเรียบร้อยชายหัวโจกและพวกของมันกำลังเดินออกไป
อั่กๆ!! แหวะๆ!!!
เพียง10ลมหายใจที่กลุ่มมือสังหารได้ก้าวออก ร่างที่ควรจะไร้วิญญาณของซางจิ๋นอวี่กับกระอักเลือดออกมาก้อนใหญ่ ฝีเท้าที่ก้าวออกพลันหยุดชะงักบนใบหน้าเผยความฉงนระคนประหลาดใจ หัวหน้ามือสังหารเป็นคนแรกที่ตระหนักได้ถึงความไม่ถูกต้อง ลางสังหรณ์กู่ร้องบอกมันถึงความตายที่ใกล้เข้ามา มันตั้งท่าก่อนจะหันไปแล้วกระโจนเข้าใส่ใช้ออกด้วยกระบวนท่าถึงห้ากระบวนท่าหวังปลิดชีพซางจิ๋นอวี่ในการโจมตีเพียงครั้งเดียว!!
ซวบ!!ๆๆๆ
สีหน้าของหัวหน้ามือสังหารเผยถึงความตระหนกและตึงเครียด การโจมตีของมันถูกอีกฝ่ายหลบได้ทั้งสิ้น มันคงจะไม่น่าแปลกใจหากอีกฝ่ายอยู่ในสภาพสมบูรณ์พร้อม ทว่าร่างของบุรุษตรงหน้ามันกลับชุ่มโชกไปด้วยเลือดทั่วทั้งร่างได้รับบาดเจ็บคงไม่แคล้วกระดูกหักและใกล้ตายเป็นแน่
อัก!! อ๊ากกก!!!
ในจังหวะมันวาดดาบเข้าบริเวณช่องท้องซ้ำแผลเดิม มือของซางจื๋นอวี่ไม่รีรอที่จะจับยึดที่ข้อมือของมันก่อนที่เขาจะกัดฟันข่มความเจ็บปวดสวนกลับด้วยกระแสดาบนับไม่ถ้วน
ก่อนที่มันจะได้ตกตายลงก็ตัดสินใจหยิบดาบยาวอีกเล่มออกมาตัดแขนซ้ายที่ถูกยึดไว้ ซางจิ่นอวี่ก็ไม่ได้มทีท่าตกใจราวกับล่วงรู้ถึงความคิดนั้น ในจังหวะเดียวกับที่หัวหน้ามือสังหารกำลังจะตัดแขนตนเองซางจิ๋นอวี่ก็บั่นหัวอีกฝ่ายลงในเวลาเดียวกัน
มือสังหารเหลือ5คน
พวกมันที่เหลือมองไปที่ฉากตรงหน้าราวกับตัวโง่งม ก่อนสบสายตากันสักครู่ก็เตรียมกระโจนเข้าใส่เยี่ยงสุนัขจรจัด
"คุณชายยยย คุณชายเจ็ดท่านอยู่แถวนี้หรือไม่!?"
"แย่หละ พวกเราถอย!!"
ซางจิ๋นอวี่ที่ตั้งท่าเตรียมสู้ เมื่อเห็นพวกมือสังหารเลือกที่จะถอยฉากออกไปร่างที่โงนเงนของเขาก็ล้มลง...
.
.
.
.
เฮือก!!
"นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ฉันควรที่จะตายไปแล้วสิ"
ก๊อกๆๆๆ "
คุฌชายนี่ข้าองค์รักษ์เฉินเองขอรับ"
พูดเสร็จชายที่บอกว่าคือองค์รักษ์เฉินกับชายแก่ก็ก้าวเข้ามาในห้อง พร้อมถ้วยในมือที่ส่งกลิ่ยชวนขมคอทำให้นป่วยอย่างเขาอดไม่ได้ที่จะทำท่าทางน่าเกลียด
"ตอนนี้ท่ายังคงต้องพักรักษาตัวอีกราวๆสองสัปดาห์" ชายแก่พูดพลางลูบเครายาวสีขาว
"ขอบท่านหมอโหยวหลานมาก" องค์รักษ์เฉินกล่าวมือก็ประสานกันโค้งตัวลง ก่อนจะพากันออกไป
.
.
นี่มันชักจะบ้าไปกันใหญ่แล้ว เท่าที่จำได้ฉัน 'มาเอล'เป็นผู้กล้าแห่งดาบตกมาจากฟ้าหัวโหม่งพื้นตายพร้อมกับจอมมารหลังจากนั้นก็ควรจะได้พักผ่อน รู้ตัวอีกทีฉันก็ตื่นมาเกือบจะโดนฆ่าตายแล้วยิ่งกว่านั้นคือคนพวกนั้นเรียกฉันว่าคุณชายเจ็ด นี่มันไม่ถูกต้อง!?
มาเอลในร่างของซางจิ๋นอวี่เผยถึงความฉงน
"ระบบกำลังดำเนินการฟื้นคืนความทรงจำ"
ทันใดนั้นเสียงเย็นเยียบก็ดังเข้ามาที่โสตประสาทของเขา พร้อมบรรดทัดเส้นแสงหิ่งห้อยก็ปรากฏตัวเลือก
โปรดเลือก (Yes/Yes)
มาเอลจ้องมองข้อความตรงหน้านิ่งๆบนใบหน้าเฉยชาก่อนที่เขาจะหลับตาล้มตัวลงนอนปล่อยให้ข้อความกระพริบวูบวาบต่อไป...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments