*2ปีผ่านไป
#ณ จักรวรรดิเล็กแห่งจักรวรรดิลีโอ
"ท่านแม่"ข้าเรียกท่านแม่ด้วยท่าทางยิ้มแย้มแจ่มใส
"อะไรหรอจ๊ะ"ท่านแม่ถามข้าด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
"นี่ นี่ เพคะ" ข้าที่ถือดอกไม้อยู่ชูดอกไม้ที่ถือขึ้นมาให้ท่านแม่ดู แต่ทันทีที่ท่านแม่เห็นพระพักตร์ของท่านแม่ก็หม่นหมองลงทันที
"ลูกไปเอามาจากที่ไหนหรอ?" ท่านแม่ทรงถามข้าแต่พระพักตร์ของท่านแม่กลับหันไปทางสาวใช้อย่างแค้นเคืองราวกับว่าจะเอาเลือดเอาเนื้อสาวใช้คนนั้นมาให้ได้
"ที่นอกวังเพคะ" ข้าตอบด้วยความกลัว
"เป็นอะไรไปหรอหรือลูกไม่สบาย?"ท่านแม่ถามข้าด้วยสีหน้าที่เป็นห่วง
"ไม่เป็นไรเพคะท่านแม่"สีพระพักตร์ของท่านแม่ก็เย็นชาลงทันที
"งั้นข้าขอตัวนะเพคะ"ข้าย่อตัวลงคำนับอย่างสง่าผ่าเผยแล้วรีบเดินออกไปอย่างรวดเร็ว
ในห้องกลับมาท่านแม่มีสีพระพักตร์หม่นหมองอีกครั้งหนึ่ง นางจ้องหน้าสาวใช้ ส่วนสาวใช้คนหนึ่งก็เข้าใจในทันที สาวใช้ทั้งหมดเดินออกไป ทิ้งให้นางอยู่ตามลำพัง
นางก็ร้องห่มร้องไห้อยู่พักใหญ่ เพราะดอกไม้ที่ฟาร์เรนเอามาให้คือดอกกุหลาบสีขาว ซึ่งเป็นสีที่นางชอบมาก และอย่างที่คิดดอกไม้นั่นคือดอกไม้ที่องค์จักรพรรดิเอามามอบให้นางในวันครบรอบแต่งงาน และเป็นวันสุดท้ายที่จะได้อยู่เคียงข้างองค์จักรพรรดิ
# ขออนุญาตเจ้าของภาพค่ะ
# Asking for permission from the owner of the picture.
โปรดติดตามตอนต่อไป💗✨
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 27
Comments