ฉันเป็นเมียที่เขาไม่รัก โดนทำร้าย

เราตื่นมาอีกทีประมาณตี3เราได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังมีอะไรกัน เราเลยตื่นคงไม่ต้องสงสัยหรอกว่ามันมาจากห้องใครเราได้ยินเราก็ร้องไห้อีกแล้วเบื่อตัวเองจังเลยเอาแต่ร้องไห้

เราทนฟังไม่ได้เลยใส่หูฟังเปิดเพลงเพื่อให้เพลงกล่อมเราให้หลับ

เราตื่มาอีกทีก็ตอนเช้าแล้วตอนนี้เรากำลังอาบน้ำพออาบน้ำเสร็จก็นุ่งผ้าขนหนูออกไปปกติมันไม่ใครเข้าห้องอยู่แล้ว แต่วันนี้กลับมีพี่วินเขามาทำอะไร

เอแคร์(นางเอก)

เอ้าพี่วินมาทำอะไรออกไปก่อนแคร์ขอแต่งตัวแปป

นาวิน(พระเอก)

เอ่อ.... กูขอโล่ะกันที่เข้าห้องมึงแล้วไม่เคาะก่อน

เอแคร์(นางเอก)

ค่ะ

เราก็รีบแต่งตัวแล้วลงไปข้างล่าง

เอแคร์(นางเอก)

พี่วินมีอะไรรึป่าวตอนเช้าที่เข้าห้องแคร์

นาวิน(พระเอก)

อ้อกูจะชวนมึงไปเที่ยวทะเลกับกูเดและเพื่อนของกูด้วย

เอแคร์(นางเอก)

อ้องั้นแคร์ชวนเพื่อนแคร์ไปด้วยนะ

นาวิน(พระเอก)

ได้ไปกันเยอะๆจะได้สนุก//ยิ้ม//

เอแคร์คิดในใจ

กรี๊ดดดดจริงรึป่าวเมื่อกี้พี่วินยิ้มให้เราครั้งแรกเลยนะเนี้ยโอ้ยยหัวใจบะลายหมดแล้ว

เอแคร์(นางเอก)

เอิ่ม.. พี่วินไปกันวันไหน

นาวิน(พระเอก)

ไปพรุ่งนี้ตอนเช้าถึงที่ทะเลก็เย็นพอดี

เอแคร์(นางเอก)

อ้อค่ะแคร์จะได้เตรียมตัวถูก

พอคุยกับพี่วินเสร็จเราก็มานอนเขินบนที่นอนบิดไปบิดมาเขินอะไรขนาดนั้นก็ไม่รู้คนอะไรตอนยิ้มโคตรหล่อ

ขณะที่เอเเคร์กำลังเขินก็มีใครบางคนเข้าห้องเธอมาเงียบๆ

เดซี่(คนรักพระเอก)

นี่อีเอแคร์มึงคิดหรอว่านาวินเขาจะชอบมึงอ่ะหะ

เอแคร์(นางเอก)

//หันไปมอง//เข้ามาทำไมใครให้เข้ามา

เดซี่(คนรักพระเอก)

จะเข้ามาทำไมไม่ได้บ้านที่มึงนอนอยู่มันเป็นบ้านผัวกู

เอแคร์(นางเอก)

แล้วพี่วินก็เป็นสามีแคร์เหมือนกัน

เดซี่(คนรักพระเอก)

เหอะกูล่ะเกลียดมึงวันนี้ให้กูได้ตบมึงหน่อยเถอะ

เดซี่(คนรักพระเอก)

//ตบหน้าเอแคร์//นี้ยังเบาๆอยู่ถ้าเต็มแรงมึงได้มีเลือดกปปากแน่อีเอแคร์

เอแคร์(นางเอก)

ใครบอกว่าจะให้มึงตบฝ่ายเดียวล่ะกูยอมมึงมาโดยตลอดแต่วันนี้กูไม่ยอม//ตบหน้าเดซี่//ตบคนก็ดีเหมือนกันนะเนี้ย

เดซี่(คนรักพระเอก)

ได้มึงทำอย่างงี้ใช่ไหม//ตบหน้าเอแคร์//ฝากไว้ก่อนนะมึง

เอแคร์(นางเอก)

ไม่รับฝาก โอ้ยยยเจ็บอ่ะ

พออีเดซี่นั้นออกจากห้องไปเราก็รีบไปล็อกประตูไว้เพื่อไม่ให้ใครเข้าเรานั่งร้องไห้อีกแล้วทำไมเอาอ่อนแอจังเลยล่ะทำไมเราไม่เข้มแข็งเหมือนคนอื่นอ่ะ

เราร้องไห้จนเราหลับอีกแล้วตื่นมาอีกทีก็เที่ยงแล้วเราเลยเดินลงมาจากห้องไปกินข้าว

เอแคร์(นางเอก)

พี่เมย์วันนี้ตอนเที่ยงพี่เมย์ทำอะไรกินอ่ะ

เมย์(หัวหน้าแม่บ้าน)

ไม่มีเลยค่ะคุณหนูกับเดซี่นั้นกินหมดแล้ว

เอแคร์(นางเอก)

อ้อไม่เป็นอะไรค่ะเดี๋ยวแคร์ต้มมาม่า

เมย์(หัวหน้าแม่บ้าน)

มันจะอิ่มหรอคะ

เอแคร์(นางเอก)

อิ่มแน่นอนเชื่อแคร์สิ

เมย์(หัวหน้าแม่บ้าน)

แล้วหน้าคุณเอแคร์ไปโดนอะไรมาคะแดงเชียว

เอแคร์(นางเอก)

อ้อหนูเอามือตบหน้าตัวเองค่ะเพราะหนูง่วงเลยตบเพื่อไม่ให้หลับค่ะ

เมย์(หัวหน้าแม่บ้าน)

อ้อทีหลังอย่าทำนะคะ

เอแคร์(นางเอก)

ค่ะพี่เมย์

จากนั้นเราก็ต้มมาม่ากินเรากินได้สักพักเราก็เห็นพี่วินเดินเข้าสภาพถูกทำร้ายเราจึงรีบไม่ช่วยพยุงพี่วินแล้วเวลานี้เดซี่ของพี่วินหายแต่ก็ดีจะได้อยู่กับพี่วิน

เอแคร์(นางเอก)

พี่วิน!! ไปโดนใครซ้อมมาเดี๋ยวแคร์ช่วยพยุงนะ//เข้าไปพยุงพี่วิน//

นาวิน(พระเอก)

มึงจะมายุ่งทำไมปล่อยกูเดินเองได้

เอแคร์(นางเอก)

ไม่ต้องมาเดี๋ยวแคร์ช่วย

นาวิน(พระเอก)

มึงนี้มันจริงๆกูล่ะเกลียดคนแบบมึง

เอแคร์(นางเอก)

เกรียดก็เกรียดไปสิใครห้าม

เอแคร์(นางเอก)

จะให้พยุงไปไหน

นาวิน(พระเอก)

ไปในห้องกู กูจะให้เดทำแผลให้

เอแคร์(นางเอก)

จ่ะๆเดอย่างนู้นเดอย่างนี้อะไรๆก็เดคอยดูถ้าเขาทิ้งพี่ไปนะแคร์จะเป็นคนเเรกที่หัวเราะเลย

นาวิน(พระเอก)

เรื่องของมึงสิเร็วๆกูเจ็บแผล

นาวินพูด

พอเราขึ้นมาที่ห้องของผม ห้องของผมกลับว่างเปล่าไม่มีใครอยู่แล้วใครจะทำแผลให้ผมล่ะ

ก็เหลือแต่เเคร์นี้แหละที่จะทำแผลให้ผมได้

เอแคร์(นางเอก)

ไหนล่ะเดของพี่อ่ะ

นาวิน(พระเอก)

จะไปรู้ไหมปกติก็อยู่ห้องหนิ

เอแคร์(นางเอก)

หนูแคร์ว่าทำแผลเถอะดูเลือดสิไหลเยอะแล้วเดี๋ยวพี่นอนนะแคร์จะทำแผลให้

นาวิน(พระเอก)

เคมึงทำเบาๆนะ

เอแคร์(นางเอก)

เอ่อน่ะเบาแน่นอน

ผมเห็นแคร์ชะงักแล้วก็มองที่เสื้อผมทำไมมันมองอย่างงั้นอ่ะ

นาวิน(พระเอก)

ทำไมไม่ถอดเสื้อกูออกอ่ะจะได้ทำแผล

เอแคร์(นางเอก)

ก็แคร์ไม่กล้า

จริงด้วมันไม่กกล้าแล้วผมจะทำแผลยังไงล่ะ

นาวิน(พระเอก)

มึงต้องกล้ามึงไม่สงสารกูหรอเลือดไหลจะหมดตัวแล้วมั้งเนี่ย

เอแคร์(นางเอก)

จริงด้วย

มันก็รีบเอากรรไกรตัดเสื้อผมเลยแทนที่จะถอดออกเห้อเสื้อกู เสร็จแล้วมันก็วิ่งไปหาผ้าแล้วก็เอากะละมังใส่น้ำมาที่ผม

เอแคร์(นางเอก)

เดี๋ยวแคร์จะเช็ดเลือดออกก่อนนะถ้าเจ็บพี่วินก็บอกแคร์เลยนะ

นาวิน(พระเอก)

เค

แล้วมันก็เอาผ้ามาเช็ดเลือดออกผมบอกได้เลยมันมือเบามากผมไม่เต็บสักนิดเดียวพอเช็ดเสร็จมันก็เอาผ้าบิดในกะละมังแล้วก็เดินเอาน้ำไปเทในห้องน้ำ

นาวิน(พระเอก)

มึงเคยทำแผลให้คนด้วยหรอ

เอแคร์(นางเอก)

ไม่เคยอ่ะเห็นมาจากยูทูปอ่ะเลยจำ

นาวิน(พระเอก)

อ้อมึงก็มีประโยชน์นะเนี้ย

พอผมพูดจบมันก็ไปเอากล่องพยาบาลมาทำแผลให้ผม แผลของผมมันเป็นแผลที่ผมโดนมีดฟันตรงน่าอกแต่มันไม่เป็นอะไรมาก

เอแคร์(นางเอก)

พี่อยู่นิ่งๆนะเดี๋ยวเจ็บ

นาวิน(พระเอก)

อืม

ผมก็มองเเคร์ทำแผลผมไม่เคยเห็นมันแบบนี้เลยที่ผมเห็นมันมันเอาแต่ร้องไห้แล้วก็โวยวายผมว่าตอนมันทำแผลให้ผมก็น่ารักดี

นาวิน(พระเอก)

ทำแผลใกล้เสร็จยัง

เอแคร์(นางเอก)

ใกล้แล้วรอแปปหนึ่ง

สักพักมันก็ทำแผลเสร็จ

นาวิน(พระเอก)

ขอบใจที่มึงช่วยกูวันนี้

เอแคร์(นางเอก)

ไม่เป็นไรหรอกหนูเต็มใจช่วยอยู่แล้ว

นาวิน(พระเอก)

อืมมึงออกจากห้องได้แล้วกูขอพักผ่อนหน่อย

เอแคร์(นางเอก)

โอเคงั้นหนูไปเตรียมข้าวต้มให้นะ

นาวิน(พระเอก)

อืมไม่ยักรู้ว่ามึงทำกับข้าวเป็น

เอแคร์(นางเอก)

ไม่ถามเองหรูไปแหละ

มันก็เดินออกจากห้องไปผมพึ่งจะรู้ว่ามันทำกับข้าวเป็น

ผมสงสัยอย่างหนึ่งเวลานี้เดหายไปไหนเนี้ย

...............

โปรติดตามตอนต่อไป

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ