เช้าอันสดใสที่แดดเปรี้ยงปร้างเดือนของกีฬาสีในโรงเรียนก็มาถึง ฉันผู้ไม่ชอบกีฬาสีเพราะเป็นเด็กใหม่ม.4ต้องถูกเกณฑ์ไปแหกปากร้องเพลงเชียร์บนสแตนด์ แต่ฉันไม่ใช่คนที่ชอบทำตามกฎเท่าไหร่จึงชวนเทพทัต แจง เบน คิว เม่น เกมส์และอาทิตย์ เดอะแก๊งส์บนหอประชุมโดดซ้อมเชียร์มาเล่นไพ่unoซึ่งกำลังฮิตเป็นอย่างมาก "พวกมึงนี่แย่ๆว่ะ โดดซ้อมเชียร์มาเล่นไพ่" อาทิตย์พูดล้อเลียนทั้งที่ในมือก็ถือไพ่อยู่ "แหมทำเป็นพูด ไพ่มึงอ่ะคามือเลย"แจงสวนกลับพร้อมทั้งหัวเราะ แจงเป็นผู้ชายหน้าหวานซึ่งฉันก็ยังแปลกใจว่าทำไมแจงถึงไม่มีแฟนทั้งที่หน้าตาจัดว่าดีฉันเลยชอบแอบมองแจงบ่อยๆ
ติ๊งติงติ้งติ่งติ่งติงติ้งติงเสียงกริ่งบอกเวลากลับบ้านฉันกับเดอะแก๊งส์ที่กำลังเล่นไพ่อย่างเมามันรีบเก็บไพ่ใส่กระเป๋าเตรียมเดินกลับบ้าน "เอ่อ แจง เราฝากกระเป๋ากลับบ้านแก1วันหน่อยได้ไหมพอดีมีของที่ให้ที่บ้านรู้ไม่ได้น่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะเอากระเป๋าอีกใบมาเปลี่ยน" ฉันเอ่ยปากตอนที่กำลังเดินรั้งท้ายเพื่อนกับแจง2คน"ได้สิ แค่นี้เอง"แจงพูดพลางยิ้มในขณะที่ฉันก็แอบดีใจที่แกล้งหาเรื่องเจอแจงได้
เช้าวันต่อมาเป็นวันกีฬาสี "แจงงงง ได้เอาเป๋ามาให้เราไหม" ฉันถามพลางทำหน้าใสซื่อใส่ ฉันเป็นคนตาโตมากจึงทำหน้าใสซื่อได้ค่อนข้างเนียน "อ้าวเราลืมอ่ะ พรุ่งนี้ละกันนะ" แจงทำหน้าตกใจที่เพิ่งนึกได้ว่าลืมของ ฉันแอบดีใจที่จะมีเรื่องได้คุยกับแจง เจอแจงอีก "ไม่เป็นไร วันอื่นได้เราไม่รีบ ไปเล่นไพ่กันพวกนั้นรอละ"ฉันแอบยิ้มขณะที่ชวนแจงไปเล่นไพ่unoหลีกเลี่ยงกีฬาสี โชคดีจริงๆที่ฉันได้อยู่สีเดียวกับแจง ตลอด3วันกีฬาสีที่ผ่านมาฉันได้ขยับความสนิทกับแจงได้มากขึ้นเรื่อยๆ จนวันหนึ่งที่เฟซบุ๊คเริ่มมีบทบาทเพราะฉันเป็นคนไม่เล่นมือถือ ไม่เล่นโซเชียลใดๆ จึงต้องซื้อมือถือมาสมัครเฟซบุ๊ค นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ความหวังของฉันเริ่มใกล้ความจริง ความรักครั้งแรกของฉัน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
Comments