ฝาเเฝดในรามเกียรติ์
"ชิฮิ"เด็กสาวเกศาสีขาวดวงเนตรสีโลหิตดูไร้อารมณ์ผู้สืบสายเลือดตัวตนเเห่งมารที่ถูกผนึกโดยพระเจ้าสูงสุดที่เเละภูตหิมะครึ่งมนุษย์
"ชิบา"เด็กสาวเกศาสีน้ำตาลอ่อนดวงเนตรสีน้ำเงินผู้สืบสายเลือดภูตหิมะครึ่งมนุษย์เเละปีศาจ
.
.
.
ทั้งสองจบชีวิตตัวเองลงเเต่หารู้ไม่ว่าการจบชีวิตของตัวเองนั้นนำไปสู่การละทิ้งความเป็นมนุษย์
.
.
.
.
ชิฮิ:อืมมม~ที่นี้ที่ไหนมิใช้ว่าเราตายไปเเล้กหรอกหรือ?...
ชิฮิ:จริงสิ...ชิบา..ตื่น...
ชิบา:อืมม~ที่นี้ที่ไหนมิใช้เราตายไปเเล้กหรอกหรือ?...
ชิฮิ:ข้ามิรู้ข้ามิรู้.....รู้เเค่ว่าที่นี้คือป่า....
ชิบา:อันนั้นมิต้องบอกก็ได้ข้ารู้
ชิฮิ:อืม....หาทางออกกัน....
ชิบา:อืม
ละเเล้วทั้งสองก็เดินหาทางออกจากป่าจนไปเจอกับทะเลเเละมีเกาะหนึ่งทึ่อยู่ไกล้จากตรงนั้นตอนนี้เด็กทั้งสองดูสนใจกับสิ่งที่เห็นเอาอย่างมากในใจตอนนี้คิดเเค่ว่าจะไปเกาะนั้นอย่างไร
ชิฮิ:...เดียวนะ...พวกเราก็เหาะเเละบินได้จะมาคิดให้ปวดหมองทำไมวะ...
ชิบา:เออ!ลืมวะ!
จากนั้นทั้งสองก็กางปีกสีดำรัตติกาลงดงามดูน่าจับเเละได้บินตรงไปยังกรุงลงกาพร้อมใช้ทักษะลบจิตสังหารที่ทำให้ไม่มีใครรู้ว่าทั้งสองบินผ่านไปเมื่อถึงที่หมายชิฮิก็เสกชุดออกมาเปลี่ยนชุดพร้อมใส่ผ้าคลุมปิดบังตัวตน
ชิฮิ:ไปดูเมืองกันชิบา...
ชิบา:อือ
.
.
.
ปัก!
เมื่อ เดินมาได้มิเท่าไหล่ชิบาก็ชนกับใครคนหนึ่งอืมพูดคนคงมิได้ต้องพูดว่านางฟ้านางสวรรค์เสียกระมัง
ชิบา:โอ้ย!
มณโฑ:โอ้ย!
ชิบา:ข้าพเจ้าขออภัยเจ้าคะ
มณโฑ:มิเป็นกระไรจะ
ชิบา:ขอบพระคุณมากเจ้าคะ
ชิฮิ:ชิบาคราวหลังก็ระวังหน่อนสิ.....
ชิบา:โทษทีๆ
มณโฑ:พวกเจ้ามาเดินคนเทียวเเบบนี้มิกลัวรึ?
ชิฮิ:ข้าพเจ้ามิกลัวเจ้าคะพวกเราอยู่เเบบนี้ตั้งเเต่อายุ2ปีเเล้วเจ้าคะ
มณโฑ:บิดากับมารดาพวกเจ้าไปไหนละ
ชิบา:บิดาข้าพเจ้าข้าพเจ้ามิรู้เจ้าคะส่วนมารดาข้าพเจ้าถูกฆ่าตายไปเเล้วเจ้าคะ
ชิฮิ:บิดาข้าพเจ้าข้าพเจ้าก็มิรู้เช่นกันส่วนมารดาถูกฆ่าไปเเล้วเช่นกันเจ้าคะ
มณโฑ:(ช่างน่าสงสารนักอายุเท่านี้ใครมันกล้าทิ้งเด็กพวกนี้กัน)
มณโฑ:งั้นมาเป็นลูกข้าสิ
ทั้งสอง:ห๊ะ...หาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!
ทั้งสองตอนนี้ตกใจสุดขีดเมื่ออยู่ๆพวกเขาก็ถูกขอเป็นลูกจากหญิงเเปลกหน้าคนหนึ่งเเต่มิทันจะตอบตกลงก็โดนลากมาเป็นลูกเเล้ว วัด เดอะ ฟัด!
ณ วังกรุงลงกา
มณโฑ:พวกลูกมีนามว่าอันใดกันรึ?
ชิฮิ:ข้าพเจ้ามีนามว่าชิฮิคำว่าชิที่เเปลว่าความตายของชาวญี่ปุ่นเเละคำว่าฮิที่มาจากชื่อของดอกไม้ที่ชื่อฮิกันบานะซึ่งเป็นออกไม้ที่เเปลว่าความตายมักใช้ในงานศพเพราะดอกฮิกันบานะมันมีพิษเเต่ก็มิเเรงมากสำหลับมนุษย์เเต่มันสามารถทำให้หนูไม่สามารถเข้ามากัดกินศพได้เจ้าคะส่วนความหมายนามของข้าพเจ้าเเล้วก็เเปลได้คลายๆว่า"ดอกไม้เเห่งความตาย"
ชิบา:ส่วนข้าพเจ้ามีนามว่าชิบาความหมายเหมือนกับชิฮิเเต่ข้าพเจ้าใช้คำลงหลังด้วยบาที่มากจากดอกฮิกันบานะ
มณโฑ:(เป็นชื่อที่มิดีเอาเสียเลย)
.
.
.
เป็นไงสนุกมั้?ยชอบรึเปล่า?
ถ้าสนุกถ้าชอบฝากกดติตามด้วยนะะะะะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
ต้นข้าว สีเขียว
ๆฝเหร
2022-07-15
0