แฟร์รี่ ภูติแผ่นดิน 2

แฟรี่และกระต่าย โดยจอห์น แอนสเตอร์ ฟิตซ์เจอรัลด์ (1819-1906)

แฟรี่เป็นภูตแผ่นดินที่ชอบยุ่งกับคนมากที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับทารกเกิดใหม่ ราวกับพวกมันมีสัมผัสพิเศษกับเด็กน้อย ไม่ว่าจะมีทารกเกิดอยู่ที่ไหน แฟรี่เป็นต้องรู้ และต้องหาทางดั้นด้นไปอวยพรตามถนัด แต่ในกรณีอันตรายสุดๆ คือถ้าทารกนั้นดันต้องใจพวกแฟรี่เข้า คราวนี้ไม่อวยพรแล้วล่ะ...แต่ขโมยเลย ว่ากันว่าภูตแผ่นดินชนิดนี้ทนความน่ารักของเด็กไร้เดียงสาไม่ได้ จึงยอมทุกอย่างที่จะได้ตัวเด็กมาเลี้ยงดู ยิ่งน่ารักยิ่งอยากได้ พวกมันจะลักตัวเด็กแล้วแทนที่ไว้ด้วยเด็กชาวแฟรี่ หรือไม่ก็แค่ท่อนไม้ท่อนหนึ่งซึ่งพวกมันเรียกว่าการแลกเปลี่ยน (...ได้ยังไง)

อย่าว่าแต่เด็กเลยครับ แม้แต่หญิงสาวหรือชายหนุ่ม หากมันอยากได้ไปใช้งาน ตั้งแต่การเพาะปลูกที่แฟรี่ทำเองไม่ได้ไปถึงงานอื่นๆ คนใดที่ถูกหมายหัวย่อมไม่มีทางพ้นมือ พวกเขาหรือเธออาจถูกล่อหลอกพาไปยังโพรงใต้เนินแถวเนินร้างโบราณที่ที่เชื่อว่าแฟรี่อาศัย ใครก็ตามที่ถูกแฟรี่ลวงไป หากกินอาหารของพวกนี้เข้าไปแล้ว ย่อมไม่มีทางกลับมายังอาณาเขตมนุษย์ได้อีกเลย

แต่ที่น่ากลัวกว่านั้นคือ คนที่ถูกลักพาไปแล้วอาจเป็นอันตรายถึงตาย ถ้าหากต่อมาเกิดทำอะไรไม่ถูกใจแฟรี่ก็มีสิทธิ์กลายเป็นศพถูกทิ้งอยู่ตามป่าในลักษณะซีดแห้งได้ง่ายๆ

แฟรี่ร่างจิ๋วมีปีกแบบผีเสื้อ โดยหลุยส์ ริคาโด ฟาเลโร ค.ศ.1888

พวกแฟรี่ แม้แต่เป็นพวกดีก็ไว้ใจไม่ได้ ภูตแผ่นดินพวกนี้ มีนิสัยประจำเผ่าพันธุ์อย่างหนึ่งนั่นคืออารมณ์แปรปรวนง่ายมาก แค่เข้าไปให้พรเด็กแต่ละ คนแต่ละครั้ง ถ้าไปเจออาการกิริยาไม่ให้เกียรติ ไม่ว่าจะจากเจ้าของบ้านหรือญาติ ย่อมหมายความว่า เด็กน้อยนั้นเข้าขั้นซวยตั้งแต่เกิด แทนที่แฟรี่จะให้พร เลยกลายเป็นสาปแทน อย่างนางฟ้าที่มาอำนวยพรในเรื่องเจ้าหญิงนิทราแล้วกลายเป็นเรื่องทะเลาะเบาะแว้งจนนางเอกของเรื่องต้องโดนสาป...ก็นี่ล่ะครับพวกแฟรี่

อารมณ์เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายของแฟรี่จึงเป็นเรื่องน่าขยาดสำหรับชาวบ้านในถิ่นที่มีพวกแฟรี่อยู่กันชุกชุม พวกเขาก็เลยหาทางหาสิ่งที่จะป้องกันตัวจากพวกแฟรี่ติดตัวไว้บ้าง ของป้องกันตัวนั้นคือเหล็กครับ เหล็กในความรู้สึกของแฟรี่ก็คือวัตถุมีพิษชัดๆ แต่ถ้าหาไม่ได้ก็ต้องใบโคลเวอร์ชนิดสี่แฉก (ใบโคลเวอร์ปกติมีแค่สามแฉก ใบที่มีสี่แฉกนับเป็นโคลเวอร์นำโชค) พกติดตัวเอาไว้ หรือถ้าหาไม่ได้ให้ใส่เสื้อกลับตะเข็บยามเดินผ่านทางที่คิดว่ามีแฟรี่ก็ช่วยผ่อนหนักเป็นเบา

เหล่าภูตแผ่นดินแฟรี่.

เห็นเลยนะครับ ว่าการเผชิญหน้ากับแฟรี่ไม่ว่าในลักษณะใด ไม่ใช่เรื่องดี อารมณ์รักอารมณ์เกลียดของพวกแฟรี่อยู่ห่างกันแค่พลิกฝ่ามือ ยามรักก็ดีเหลือหลาย ยามร้ายก็สาปสรรตั้งแต่เรื่องเล็กไปยันเอาชีวิต คนไม่ได้ตั้งใจไม่รู้อิโหน่อิเหน่เพราะมองแฟรี่ไม่เห็น ก็อาจมีอันต้องโดนความอาฆาตของแฟรี่ไม่รู้ตัว หากบังเอิญล้ำเส้นอาณาเขตในป่าลึกวังเวงในภูมิประเทศที่ไร้วี่แววชีวิต แต่บังเอิญเป็นที่อยู่หรือชุมนุมเต้นรำของแฟรี่ มีสิทธิ์จะโดน “เอาคืน” ได้ง่ายๆ วิธีการของภูตแผ่นดินชนิดนี้ก็มีมากมาย ตั้งแต่ทำให้ฝันร้าย ทำให้ชิมอาหารไม่มีรสชาติ บังคับให้เต้นรำตลอดคืนไม่พัก ไปจนกระทั่งล่อให้เห็น “ทองของแฟรี่

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***