สาวน้อย ลตา

"พี่คะ! พี่! พี่ตื่นซิจ้ะ"

สาวน้อยตัวเล็กออกมาจากบ้านหลังน้อย เธอพึ่งมาอาศัยระหว่างที่เธอหลบซ่อนตัวจากผู้ไม่หวังดีที่พยายามทำให้ครอบครัวของเธอต้องพบกับจุดจบ แต่สวรรค์ยังมีเมฆตา ส่งหน่วยสันติบาลมาช่วยเหลือเนื่องจากบิดาของตนได้ขัดผลประโยชน์ของผู้มีอิทธิพล ลตา สาวน้อยวัยใสที่ต้องเจอกับโชคชะตาที่เลวร้ายถึงขั้นเอาชีวิต บิดาของเธอคือผู้ที่เป็นสายลับอยู่เบื้องหลังการค้ามนุษย์ เขาต้องหาหลักฐานเพื่อให้กับเจ้าหน้าที่แต่ดันมีหนอนบ่อนไส้ทำให้เขามีอันตรายรอบด้าน ไม่ใช่แค่เขาคนเดียวที่ต้องหลบกบดานยังมีลูกสาวตัวน้อยที่เพิ่งเจริญเติมโตเป็นสาวต้องอยู่อย่างหลบๆซ่อนๆ โชคยังเข้าข้างสาวน้อยและผู้เป็นบิดาได้พบกับสันติบาลสาวที่สามารถช่วยยื้อชีวิตให้พวกเธอต่อไปได้แต่ทุกอย่างต้องอยู่ในเงื่อนไขที่ว่าต้องซ่อนตัวกันคนละแห่ง เพื่อปิดหลักฐานและเล่นเกมกับพวกเงามืดขององค์กร

ลตาพาร่างของชายหนุ่มที่ชุ่มไปด้วยเลือดและน้ำในลำธารเข้ามาพักในบ้าน หญิงสาวจับชายหนุ่มเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมกับปฐมพยาบาลให้ สาวน้อยคอยวัดไข้เขาตลอดเพราะก่อนหน้านี้ไรย์มีไข้ที่สูงมาก จะให้เธอพาเขาไปโรงพยาบาลก็ไม่ได้มันอันตรายและไหนเขาถูกยิงมาอีก ถ้าเขาถูกคนลอบฆ่ามาก็จะคงไม่รอดทั้งสองฝ่ายแน่

"ดีนะที่มีเสื้อผ้าตัวใหญ่ๆอยู่ด้วย ไม่งั้นคุณคงเป็นปอดบวมแน่เลย"ลตาพูดกับร่างไร้สติ สายตายังคงมองที่แผลกระสุนของเขา

"ฉันเคยเอากระสุนออกให้พ่อ ฉันจะเอาออกให้คุณนะ คุณทนเจ็บน้อยนะคะ"

ลตากล่าวกับร่างใหญ่ที่ไม่มีสติ เธอดูแล้วว่าถ้าปล่อยให้มีกระสุนฝังร่างอยู่แบบนี้เขาคงตายเดราะพิษตะกั่วแน่ จากประสบการณ์ที่เคยช่วยบิดามามันจำเป็นต้องทำ มือน้อยล้างมีดแล้งลวกน้ำร้อนเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีเชื้อโรค กรีดลงไปปากแผลแล้วนำกระสุนเจ้าปัญหาออกจากร่างกายที่ไร้สติ จัดการทำความสะอาดบาดแผลจนเสร็จ เธอไปหยิบยาที่คนป่วยควรจะได้รับเพื่อให้ร่างกายทนเจ็บน้อยที่สุด ลตาประคองคนป่วยให้กินยาทั้งทียังหลับ

"คุณคะ กินยาหน่อยนะคะ "เสียงหวานเรียกให้เขากินยาแต่ตอนนี้ร่างกายกลับไม่ต้องการขยับไปไหน

"คุณ พี่คะกินอีกนิดนึงนะหนูจะไม่กวนพี่แล้ว"สาวน้อยทำเสียงอ้อนให้เขาพยายามกินยา

ไีรย์ทนเสียงหวานไม่ไหว มันรำคาญคนที่กำลังหลับเลยอ้าปากรับยาพร้อมกับดื่มน้ำตามแล้วนอนต่อ

ลตาปาดเหงื่อเมื่อภารกิจป้อนยาสำเร็จ สาวน้อยมองไปยังร่างกายกำยำของคนป่วยดีที่ว่าเธอเคยดูแลคุณปู่ของเธอการเปลี่ยนเสื้อผ้าของคนป่วยเลยไม่ค่อยจะเป็นปัญหาสักเท่าไหร่แค่ผู้ชายตรงหน้ามีร่างกายที่แข็งแรงกว่าเท่านั้นเอง

ล่วงเลยมาถึงช่วงเย็นข้าวต้มร้อนๆที่จัดทำขึ้นเพื่อให้ผู้ป่วยได้ทาน ลตาพยายามปลุกชายหนุ่มอีกครั้งให้เขาได้ทานข้าวต้มจะได้ทานยารอบเย็น ร่างน้อยดึงตัวให้ชายหนุ่มแล้วเอาหมอนมาให้คนป่วยพิง

"คุณคะ ทานข้าวหน่อยคะจะได้ทานยา"สาวน้อยกล่าวกับชายตรงหน้าสิ่งที่ได้กลับมาคือความเงียบ

"ที่นี้ไม่ใช่โรงพยาบาลนะคะ คุณต้องฝืนตัวเองคะ กินยาแล้วกินข้าวนะคะ หนูจะได้เปลี่ยนเสื้อผ้าให้คุณ"สาวน้อยกล่าวกับชายหนุ่มอีกครั้งพร้อมกับตักข้าวต้มเป่าจนเย็นแล้วป้อนให้เขาจนข้าวต้มชามน้อยๆหมดชาม

"เดียวหนูเปลี่ยนเสื้อผ้าให้นะคะ"ลตามาพร้อมกับกะละมังใบน้อย จับชายหนุ่มแก้ผ้าด้านบนออกพร้อมกับเช็คตัวโดยเว้นด้านล่างไว้เพราะเธอคงทำใจไม่ได้รอบแรกที่เธอกล้าเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เขาเธอลืมคิดว่าสังขารของเขาไม่เหมือนกับคุณปู่ของเธอ ตอนนั้นเธอคิดแค่ว่าเขากำลัวจะตายๆ แต่พอสีหน้าเขาเริ่มดีขึ้นเธอจึงละไว้ในฐานที่เข้าใจ

ค่ำคืนอันมืด ร่างกายของชายชาตรีเริ่มขยับน้อยๆ ไรย์หลับมาสองวันเต็มๆลืมตาขึ้นมากลางความมืด สายตาสอดส่องตามบริเวณขอบเตียงที่เขานอนไปบรรจบกับกะละมังใบเล็กที่มีน้ำอยู่ เขาพยายามลุกขึ้นนั่งช้าๆมองแผลที่ถูกผ้าพันอย่างเรียบร้อย สายตามองไปที่หัวเตียงเจอกับน้ำขวดเขาไม่รอช้าเปิดแล้วดื่มทันที ชายหนุ่มลุกออกจากเตียงเดินไปยังร่างนึงที่นอนอยู่บนพื้นไม้ถูปูด้วยผ้าบางๆ ร่างเล็กๆนอนขดเข้าหากันโดยไม่รู้เลยว่าทีคนจ้องมองเธออย่างกระชันชิด ปกติลตาเป็นคนตื่นง่ายได้ยินเสียงก็จะตื่นขึ้นมาแต่คืนนี้เธอเหนื่อยมากกับการเฝ้าไข้คนป่วยทำให้วันนี้เธอเพลียจนหลับลึก มือใหญ่สกิดเด็กน้อยให้เธอตื่นแต่เขากลับรู้สึกถึงอุณหภูมิร่างกายของเด็กสาวจะสูงผิดปกติ

"หนู หนูตื่น"ชายหนุ่มเอ่ยออกมาเสียงแหบ

เด็กน้อยไม่ตอบสนองเขาจึงใช้กำลังทั้งหมดอุ้มเด็กน้อยแนบอกไปที่เตียง เขาถือวิสาสะเดินไปค้นหายาในบ้านหลังนี้

"อยู่ไหนวะ"

สายตาจ้องมองยาพร้อมกับกระสุนที่เปื้อนเลือด ยัยเด็กนี่ยังเก็บไว้อีกเหรอ เขาไม่สนใจตะกั่วไร้ประโยชน์พร้อมไปเอายาลดไข้ให้เด็กน้อยกิน

"หนูกินยาสะ"เขาสะกิดเด็กน้อยให้กินยาแต่เด็กดื้อกลับไม่ยอมตื่น

"ถ้าเธอไม่กินก็แล้วแต่เธอละกัน"ชายหนุ่มไม่พูดมาเดินขึ้นเตียงไปนอรกับเด็กน้อย

"เด็กเอยเด็ก คืนนี้มันหนาว นอนตรงนี้แหบะ"เขาพูดจบก็ล้มตัวนอนเอาหมอนข้างกันระหว่างเขากับเด็กน้อย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***