เราเข้าใจค่ะ เข้าใจดีเลยด้วยค่ะ การที่ถูกครอบครัวเอาเราไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่นมันทรมานมากจริงๆค่ะ เราพยามทำให้ดีที่สุดทำให้สุดความสามารถแต่เขากลับมองไม่เห็นมันสักนิดตอนนั้นเราจำได้ว่าเราสอบได้ที่2 ได้4ทุกวิชายกเว้นคณิตที่ได้3.5แต่เราก็ภูมใจมากค่ะว่าพวกเขาจะต้องดีใจที่เราสามารถสอบได้คะแนนดีๆ แต่ไม่เลยค่ะไม่เลย เขาด่าเราว่าโง่ ไม่มีปัญญาทำข้อสอบลูกเขามีแต่ฉลาดคณิตกันทั้งนั้นทำไมมึงถึงได้แค่นี้แล้วก็แช่งเราไปตาย ตอนนั้นเรารู้สึกเหมือนเราล้มทั้งยืนเลยค่ะ เหมือนล้มไปแล้วไม่มีวันที่จะลุกขึ้นยืนได้อีกแม้แต่เพื่อนก็ไม่ได้ให้กำลังใจเห็นเราเป็นแค่คนให้ลอกงานแค่นั้นทิ้งเราไว้ข้างหลังตลอด ขนาดพี่ชายเราที่คิดว่าเข้าใจเราที่สุดเพราะพ่อกับแม่รักน้องเรามากที่สุดอยู่แล้ว แต่ไม่เลยพอเราระบายสิ่งที่อยู่ในใจเราไปมันกลับบอกเราว่าปัญญาอ่อนมึงยังเด็กอยู่จะไปเข้าใจอะไร ตอนนั้นคำพูดนั้นทำให้เรารู้ว่าไม่มีใครอยู่ข้างเราอีกเลย มันทำให้เราได้แต่ปั้นหน้ายิ้มไปเลื่อยๆ เวลาทนไม่ไหวจะร้องไห้ก็ต้องกลั้นนํ้าตาแล้วยิ้มบอกเลยโครตทรมานตอนนี้เพื่อนที่เราเหลืออยู่ก็มีแค่โลกออนไลน์เท่านั้น

สู้ไปด้วยกันนะคะสำหรับใครที่กำลังรู้สึกว่าไร้ค่ากำจัดความรู้สึกนั้นแล้วยอมรับพยามทำให้ตัวเองมีความสุขนะคะส่วนเรา เราคิดว่าความสุขของเราคือการได้อ่านนิยาย,ดูซีรีย์,ดูอนิเมะ,คุยกับคนในคอมเม้นท์ คือความสุขของเรา ทุกคนตามหาความสุขของทุกคนให้เจอนะคะ❤️

2022-09-17

  0

ทั้งหมด