น่าร้อนน่ารัก
...เช้าวันอาทิตย์...
ปิ๊บๆๆ เสียงกดจอยเกมพลางกินขนมไปด้วย
"งิยะแม่จะออกไปทำธุระฝากไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาเก็ตให้ด้วยนะ"
"คร้าบแม่" ผมวางจอยเกมและเดินไปหยิบประดาษที่แม่เขียนของที่ต้องไปซื้อที่ซุปเปอร์มาเก็ต และเดินออกจากบ้านเพื่อไปซื้อของ
...ณ ซุปเปอร์มาเก็ต...
ขณะที่ผมกำลังเลือกของอยู่นั้นมีผู้ชายคนนึงเดินชนผมเข้าอย่างจัง
แต่เขากลับไม่ขอโทษผม ผมเลยบอกเขาไปว่า
"เดินดูตาม้าตาเรือบ้างสิ!!"
"..."เขาไม่ได้ตอบอะไรและเดินจากไป
ผมรีบไปจ่ายเงินและรีบกลับบ้าน...
ณ บ้านงิยะ
ผมหงุดหงิดใจที่มีคนแบบนี้ในสังคม
20:30
เสียงเปิดประตู
"งิยะแม่กลับมาแล้วจ้ะ"
ผมที่นอนอยู่ต้องตื่นขึินมารับประทานอาหารเย็น
"วันนี้แม่จะทำอะไรให้กินดีนะ?" ผมรีบบอกเมนูที่ผมอยากกิน
"งันซุปมิโซะได้มั้ยครับ" แม่ยิ้มและตอบผม
"ได้จ้ะ" ผมดีใจสุดขีดผมไม่ได้กินมานานมากแล้ว :3
ปึกๆ เสียงแม่หั่นเต้าหู้
ปุดๆ เสียงน้ำในหม้อเดือด
"กลิ่นหอมมากเลยครับ" แม่เอามือจับที่แก้มตัวเองพลางยิ้มไปด้วย
"มันก็แน่นอนอยู่แล้วจ้ะ นี้ๆใกล้เสร็จแล้วมาชิมสิ่ขาดรสชาติอะไรรึป่าว"
ผมเดินไปชิบซุป และแน่นอนครับว่ามันต้องอร่อยแน่นอน
21:04
"งิยะนอนได้แล้วจ้ะ"
"คร้าบแม่" ปึก เสียงกดปิดสวิทไฟ
...
03:06
ผมตื่นมาเพราะปวดฉิ่งฉ่อง
ในระหว่างที่เดินไปเข้าห้องน้ำอยู่นั้นผมเห็นเงาสีดำๆ
ผมกลัวมากจึงรีบวิ่งด้วยความเร็วแสง
สิ่งที่ผมคิดได้ในตอนนั้นคือ...ผีแน่ๆ ผมไม่กล้าจะเดินออกไป
เหงื่อผมเริ่มไหลและคิดกับตัวเองว่าเราต้องรีบวิ่ง
ผมเปิดประตูห้องน้ำออกมามองซ้ายมองขวาเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีอะไรอยู่
ผมค่อยๆย่องออกจากห้องน้ำและใส่เกียหมาขึ้นห้องไปและเอาผ้าห่มคลุมโปงเอาไว้
ผมข่มตานอนแต่ก็หม่นอนสักทีผมเลยตัดสินใจลุกออกไปดูอีกครั้งเผื่อมันอาจจะไม่ใช่อย่างที่ผมคิด
ผมถือไม้เบสบอลในมือและค่อยๆเดินลงบันไดมาอย่างช้าๆ
ผมเห็นไปในห้องครัวเปิดอยู่ผมเลยค่อยๆเดินเข้าไปและจับไม้เบสบอลไว้แน่น ผมคิดได้ว่าอาจจะเป็นขโมย
และสิ่งที่ผมเจอคือ....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments