"แดน!"
"ปล่อยผม"
"มึงจะทำไร"
"พี่.....ผมควรทำไงดี"
ตืด~ตืด~
📞
"ฮัลโลค่ะ"
"ลิน.....มึงมาหากุหน่อย"
"เครๆได้แปปน่ะ"
วางสาย
"มากับพี่"
"ไปไหนพี่"
"มาเถอะน่า"
ณ ที่แห่งนึง
"พี่พาผมทำไม"
"เงียบ!"
"มานานยังว่ะ"
"ไม่พึ่งมาเมื่อกี้อ่ะ....ว่าแต่มีไร"
"อ่ะ..."
ผลักแดนไปหานลิน
"อืม กุจัดการให้"
พูดจบนลินและแดนก็เดินออกไปทันที
ณ รร.xxxxx
"ไอ้......มันชื่อไรว่ะ"
"หาใคร" เสียงทุ้มพอดีหน้าฟังเดินมาจากด้านหลังของหญิงสาว
"ไปตามลูกน้องมึงมาดิ"
" ตามใคร.....อีกอย่าง
กุเป็นหัวหน้าทำไมกุต้องตามด้วย"
"มันต่อยและทำร้ายเด็ก รร.กุ"
"อ้าว.....มาหาใครเหรอจ่ะ"
"ขอโทษไอ้แดนเดี๋ยวนี้"
"หึ...ว่าไงน่ะ"
"กุสั่งให้มึงขอโทษ!" ร่างบางตะคอกใส่อีกฝั่งจนสะดุ้ง
"ขะ...ขอโทษครับ"
"ดี! อย่าให้กุรู้อีกน่ะ" จากนั้นร่างบางและรุ่นน้องเดินออกไป
บ้านแดน
"ขอบคุณครับที่มาส่ง"
"อืมเข้าบ้านซะฉันจะกลับล่ะ"
"ครับ"
ระหว่างที่ร่างบางกำลังเดินกลับบ้านนั้นก็มีคนจะขับรถชน แต่ก็มีคนมาช่วยไว้ทัน
ปี๊ด!
"เห้ย!"
"เกือบไปแล้วไหมล่ะ"
"ขอบใจ"
'เป็นไรว่ะ'
ความคิดแรกที่เห็นร่างบางเหม่อลอยไม่สนใจสิ่งรอบข้างจนเกือบทำให้เจ็บตัว
"เป็นห่วงก็บอก"
"อะไร...ใครเป็นห่วง"
"เหรอ....เห็นจ้องตั้งนานนึกว่าเป็นห่วง"
"........เฮ้อ"
"เลิกเป็นเพื่อนเถอะว่ะ"
"อยู่แบบนี้มันฟม่ชินอ่ะ"
"มึงเป็นไร"
"กุแค่อยากให้มึงกับกุเป็นหมือนตอนแรกไม่ใช่แบบตอนนี้"
"มันทำให้กุอึดอัด"
"............"
"กุกลับล่ะ บาย"
".........บาย"
จากนั้นทั้งคู่กแยกย้ายกลับบ้าน
.
.
.
.
.
.
หวังว่าจะชอบน่ะ เป็นกำลังใจให้ด้วยน่ะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments