ตอนที่ 1 เรื่องบังเอิญเจอกันครั้งแรก

  ตึก ตึก ตึก

  *นี่ไม่ใช่เสียงหัวใจเต้นเพราะความรักหรอกนะ

แต่เป็นเพราะฉันหัวใจใกล้จะวายเพราะวิ่งหนีลูกน้องไอ้เสี่ยหื่นกามนั่นต่งหาก อย่าให้รอดไปได้นะอีเจหนิง..เจอกันแน่จะตบสักฉาดสองฉาด กล้าหลอกคนสวยๆใสใสอย่างเราได้ไง

"หยุดคิดสักที....วิ่งๆ โว้ยยยยย"

และแล้วฉันก็ได้มาหลบข้างรถเข็นผ้าปู ที่นอนของโรงแรม หวังว่ามืดขนาดนี้ มันจะมอง ไม่เห็นนะ ตอนนี้ลุ้นจนใจแทบจะวายแล้วโว้ย!!

แต่เอ๊ะ! นั่นแสงไฟจากห้องที่อยู่ตรงข้ามกับฉันในตอนนี้นี่หน่าา.....แสดงว่า....เย้..เย้.!!!

แม่เจ้าโว้ยยย...ห้องนั้นไม่ได้ล็อกแน่ๆ

      "ณ ห้องหมายเลข 404"

คะนิ้งค์ขาาาาา อ่าาห์....อ่าาาห์ เจนจะไม่ไหวแล้วน๊า.จะ..เจน..เจน คุณช่วยเจนหน่อยนะคะ

นะคะ...คะนิ้งค์...อ่าาห์

"ใบหน้ากับเสียงของเจนณิชาคู่ควงคนใหม่ของฉันช่างถูกใจฉันเหลือเกิน" ฉันไม่รู้หรอกว่ายัยนี่จะผ่านศึกสนามรักมาแล้วกี่คน...ตอนนี้ขอแค่ฉันมีความสุข...

             ""ได้ปลดปล่อย""

  อารมณ์รักหลังจากที่ทำงานหนักมาทั้งวันก็พอและคนอย่างคะนิ้งค์ก็ไม่เคยคิดจะรักใคร

โดยเฉพาะคนที่อยู่บนเตียง.......

เพราะเงินซื้อคนแบบนี้ได้เสมอ...วินๆ กันไปฉันแทงนิ้วสามนิ้วเข้าไปตรงช่องรักของเธอมันตอดรัดมือของฉันอย่างหนักหน่วงน้ำรักของเธอมากมายกำลังไหลออกมาเต็มมือของฉัน...ฉันค่อยๆ ซอยนิ้วถี่ขึ้นเรื่อยๆดูดตรงยอดอกของเธอและเม้มกัดมันเหมือนคนที่กำลังหิวกระหาย ....

อ่าาาาห์คะนิ้งค์ อ่าาาห์

เสียงครางของเจนก็ยิ่งดังขึ้นเรื่อยๆ ไม่แพ้กันขณะที่เราสองคนกำลังมีความสุขอยู่นั้น...

ก็มีเสียงร้องจากใครบางคนดังขึ้น ด้านหน้าประตู .ว๊ายย !!!ฉันขอโทษ ฉันขอโทษค่ะ

...ฉันไม่ได้ตั้งใจเธอเอามือปิดตาไว้..ใบหน้าของเธอแดงก่ำ....

เพราะได้เข้ามาเห็นฉากรักอันเร่าร้อนของฉันกับคู่ขาบนเตียงฉันเอาเสื้อมาใส่พอหลวมๆและเปิดไฟในห้อง

พร้อมมองดูคนแปลกหน้า ซึ่งเป็นผู้หญิงสวยแต่เผ้าผมยุ่งเหยิงเสื้อผ้าฉีกขาดไปหมดจะเป็นแก๊งค์ต้มตุ่นหรออะไรกันนะ...

"ฉันงงไปหมด"

ก่อนที่เธอจะพูดขึ้นมาว่า

คือ ฉัน ฉัน\><" ฉันขอโทษจริงๆ คุณ ฉันแค่หนีคนที่จะมาจับตัวฉันไปให้ไอ้เสี่ย บ้ากามนั่นพอดีว่าเห็นแสงไฟห้องคุณเปิด..ฉันเลยหนีเข้ามาคือ ฉันไม่ได้ตั้งใจมาขัดจังหวะพวกคุณนะยังไงเรื่องมันก็เป็นแบบนี้แล้วฉันขอหลบในนี้หน่อยเถอะนะ...นะคุณนะ...ช่วยฉันหน่อยเถอะ

"ฉันได้แต่หัวเราะ หึหึ!! ออกมา คนอย่างฉันหรอจะปฏิเสธการช่วยสาวสวยที่อยู่ตรงหน้าได้แล้วพอหันหน้าไปหาคู่ขาบนเตียงสายตาของเธอ  ก็บ่งบอกเลยว่าลืมล็อกห้องจริงๆฉันก็เลยจำเป็นต้องช่วยแบบงงๆ กันไปแล้วเธอจะหลบในนี้นานมั้ย...แล้วคิดรึยังว่าจะทำไงต่อ"

ฉันหลบในนี้ไม่นานหรอก ฉันส่งข้อความไปหาเพื่อนแล้ว.เขากำลังมาช่วยขอแค่ 10 นาทีนะ!! คุณนะ. ..ครบแล้วฉันจะไปเลย

"ก็ได้...แต่ถ้าวันหลังได้เจอกันเธอต้องตอบแทนฉันนะ เพราะนี่คือบุญคุณและบทลงโทษสำหรับคนที่มาขัดจังหวะฉัน"

ได้....ก็ได้...ฉันจะไม่ลืม.....ฉันสัญญา

อยากจะบ้าตายโว้ยยยย...หนีเสือปะจระเข้ชัดๆ

อุตส่าห์หนีจากไอ้เสี่ยบ้ากามมายังต้องมาเจอฉากอิโรติค 20+ สดๆ ในห้องนี้อีกแถมต้องมาเป็นหนี้บุญคุณอะไรก็ไม่รู้ตายๆ เอมมี่เอ้ยยมีเรื่องซวยๆ อะไรกว่านี้อีกไหมเนี่ยพิ้งค์พราวรีบมาช่วยเพื่อนออกไปจากที่นี่ทีเถอะไม่ไหวแล้วววว

ตื๊ดๆ ฉันมาถึงแล้วนะแกกำลังขึ้นไปห้องที่แกบอกไม่ต้องหวงนะ...ฉันพาบอดี้การ์ดมาเพียบแกออกมาจากห้องได้เลย....

"เหมือนเสียงสวรรค์เลยโว้ยย" ในที่สุดก็รอดและเลิกอึดอัดใจจากคนที่นั่งจ้องฉันสักทีส่วนอีกคนก็จ้องเหมือนจะฆ่าฉันจนเจ้าของห้องสาวของเธอต้องไล่ให้ไปอาบน้ำก่อนที่นางจะฆ่าฉันตายซะก่อน

เพื่อนฉันมาแล้วนะคุณ ขอบคุณมากฉันต้องไปแล้วนะ..ขณะที่ฉันจะก้าวขาออกจากห้อง

"เดี๋ยว!!....เธอชื่ออะไร?"

"ฮ่ะ" คุณถามชื่อฉันหรอ...ใช่บอกมา..เผื่อฉันเอาไว้เรียกทวงบุญคุณตอนเจอกันคราวหน้า

ฉันมองหน้าผู้หญิงสวยๆ ตรงหน้าถ้าเห็นแค่หน้าคงไม่ติดว่าจะเคี่ยวขนาดนี้ แถมกินผู้หญิงด้วยกันอีกมาถามชื่อฉันแบบนี้

"น่ากลัวจังเลยวุ้ยยยย"

ฉันยิ่งเป็นผู้หญิงตัวเล็กบอบบางอยู่อย่านะ อย่านะ แต่ด้วยความที่ติดบุญคุณจึงต้องบอกไป...

เอมิกา บุญญกิจ

ดีย์...ดีย์..รู้จักชื่อแล้วไปได้.หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกในเร็วๆ นะ.555

"ครั้งแรกที่เจอคนแปลกหน้าหน้าแปลกที่ดูไม่น่าไว้วางใจแบบนี้ "นี่หรือ"...คนแปลกหน้า"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***