ตอนเช้า
" นายทำอะไรอยู่นะ? "
ฉันถามออกไปเพราะสงสัยเขา
เขาเอาเเต่ทำอะไรอยู่ก็ไม่รู้เเต่ว่าเขาไม่งั่วง
บ้างงเลยเหรอนี่ก็เช้าเเล้วนะเอะเเต่ว่าทำไมฉันก็ไม่รู้สึกงั่วงอีกคนละหรือว่า?
"นายช่วยฉัันไว้เเล้วนายได้เอาอะไรออกบ้างมั้ย?"
"อือ"
ว่าเเล้วเชียวเเพราะโปรเเกรมที่ฉันนเช็คมากลับไม่มีระบบที่ว่าทำให้ฉันหลับได้ตรงเวลา
เเล้วยังทำให้ฉแันไม่งั่วงมากอีกด้วย..
"แล้วว่าเเต่นายไม่งั่วงบ้างเหรอ?"
ถ้าเขาไม่งั่วงฉันก็ไม่รู้จะว่าอะไรเเล้วละว่าเขาเป็นพวกคนไม่รู้จักงั่วง...
" ฉันไม่งั่่วง... "
เขขาเป็นพวกคนนไม่รู้งั่วง
"เธอทำอาหารเป็นมั้ย..."
อะไรนะนี่เขาไม่งั่วงเเต่หิวนี่เองทำไมไม่รีบบอกละ...
"อือทำเป็นสิ"
"ไปทำมาให้ฉันกินหน่อย"
เเน่นออนว่าok
" ok"
ฉันว่าาพรางรีบวิ่งไปทางห้องครัว
ในห้องครัวไม่่มีอะไรมากมีผักเเล้วก็.....
"เนื้อหมูเเค่นนี้งั้นก็ทำอะไรที่มันง่ายก็้เเล้วกัน"
"ส่วนปลาก็ทำปลาทอดเลยดีกว่า"
ฉันว่าพรางไปหยิบก้อนเนื้อหมูมาหั่นเเล้วจึงไปล้้างหม้อเเล้วไปตัั้งไฟก่่อนจะเทเนื้อหมูลงไปเเล้วทอดให้หมูสุกหน่อยๆเเล้วจึงเทเครื่องเทศที่เตรียมไว้เเล้วตามมาด้วยผักกาดเเละใส่เกลือลงไป...
หลังจากทอดสุกเเเลล้วจึงเอาไปเทใส่จาน
ก่อนจะไปทอดปลาต่อ...
หลังจากทอดปลาเสร็จเเล้วจึงจัดตั้งโต๊ะ
ก่อนที่จะไปเลียกเขามากินข้าว
"มากิน....."
เขากำลังหลับอยู่....
ฉันควรเรียกเขขาหรือเปล่านะ.....
"เฮ่พ่อหนุ่ม.... วันนี่ทำอะไรกินนะ"
เขาตกใจตื่นขึ้นมาฉันเเทบหลบไม่ทันเลย...
"พ่อหนุ่ม..."
"สวัดี..." เขากลับมาทำสีหน้าเหมือนเดิมอีกเเล้วทักทายใครบางคน
ฉันอาศัยจังวะนั้นออกไปเรียกเขามาทานข้าว
" มาทานข้าวได้เเล้วคะ..."
ทันทีที่ฉันเรียกเขาฉันก็สังเกตุเห็นคุณลุงคนหนึ่งกลังเดินมาทางบ้าน...
" เอะ! "
พอเขาเห็นฉันเเค่นั้นเองเเละเขารีบวิ่งมาว้นรอบตัวฉันจนครบ130องศาเลยเลยที่เดียว
"... สวัดดีคะ..."
ทำไมเขามองฉันเเปลกๆ?
"มีอะไรหรือเปล่าคะ..... "
"ฉันไม่ได้ตาฝาดไปสินะว่า.... "
เขาลุกขึ้นก่อนจะตอบ...
"นั้นภรรยาผมเอง"
ฉันตกใจสุดขีดกับคำพูดเพราะคำว่าภรรย
ในตอนที่ฉันเรียนรู้อยู่กับคุณตา
คุณตาบอกว่าสามีภรรยาเป็นคนที่จะอยู่ใช้ชีวิตด้วยกันนี่ฉันไปเป็นภรรยาเขาตอนไหน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments