ลีฮัว:อ๊ะ!อยู่ที่ไหนวะเนี้ยโอ้ยปวดหลังกับเอวเหมือนระบมไปหมด
เสียงในห้องน้ำ (ซ่า ซ่า ซ่า)
ลีฮัว:เอ๊ะมีคนอยู่นิใครวะหรือว่าซื่อป่าย?
ซื่อป่าย:เอ้าตื่นแล้วหรอครับลีฮัว
ลีฮัว:ทำไมฉันมาอยู่ที่นี้
ซื่อป่าย:นายไม่จำไม่ได้หรอนายเมาแล้วฉันต้องอุ้มนายมานอนห้องฉันแล้วอีกอย่างเมื่อคืนเราก็ได้กันแล้วนะลีฮัว
ลีฮัว:พึ่งนึกได้ นายอย่าไปพูดให้ใครได้ยินนะไม่งั้นฉันเอานายตายแน่//หน้าแดง
ซื่อป่าย:ขำ น่ารักจังเลยนะครับลีฮัวเวลาเขินเนี้ย
ลีฮัว:วันนี้วันหยุดนิเห้อ งั้นฉันกลับละนะซื่อป่าย
ซื่อป่าย:เข้าไปกอดลีฮัว อย่าไปได้มั้ยอยู่กับฉันก่อนลีฮัว
ลีฮัว:!!ทำอะไรของนายปล่อยฉันนะเห้ยยย
ซื่อป่าย:จูบลีฮัว//
ลีฮัว:แฮ่กๆ// นายทำอะไร
ซื่อป่าย:คุณจำไว้เลยนะว่าคุณเป็นของผมแล้วลีฮัว
ลีฮัว:ของนายที่ไหนเล้า
ซื่อป่าย:หรือผมต้องทำแบบเมื่อคืรถึงคุณจะรู้ว่าคุณเป็นของผมแล้วลีฮัว
ลีฮัว:โอเคเข้าใจแล้วฉันเป็นของนายพอใจรึยัง
ซื่อป่าย:ดีมากรู้ตัวแล้วนิ งั้นไปกินข้าวกันเดียวเลี้ยง
ลีฮัว:อืมมรีบไปเหอะหิวแล้ว
เสียงโทรศัพท์ของลีฮัว
ตู้ดดดด! ตู้ดด!(รับสาย)
มาร์ก:นายหายไปไหนมาเมื่อคืนโทรไปก็ไม่รับ
ลีฮัว:โทษทีเมื่อคืนพอดีเมาเลยมาค้างบ้านซื่อป่ายไม่ต้องห่วงนะฉันไม่เป็นอะไร
มาร์ก:ไม่เป็นอะไรก็ดีงั้นฉันไปละซ้อมบาสต่อละดูแลตัวเองดีๆด้วย(วางสาย)
ซื่อป่าย:มาร์กโทรมาหรอ
ลีฮัว:อืม ใช่แล้ว
ซื่อป่าย:เขาถามเรื่องอะไรหรอครับ
ลีฮัว:เรื่องเมื่อคืน
หายไปไหนเมื่อคืนมาร์กโทรมาอะไม่ได้รับ
ซื่อป่าย:จะรับสายได้ไงเมื่อคืนเราทำ..
ลีฮัว:ไม่ต้องพูดเงียบไปเลยรีบไปหิวจะแย่//หน้าแดง
ซื่อป่าย:คร้าบๆรู้แล้วคุณภรรยา
ลีฮัว:อยากโดนตีนหรอห้ะ!!
ซื่อป่าย:555หยอกเล่นเองหน้าแดงทำไมล่ะ หึ
ลีฮัว:ใครหน้าแดงไม่มีสักหน่อยนายนี้มัน
ซื่อป่าย:หยอกเองหน่าาา
ลีฮัว:รีบขับหิว
ณ ร้านอาหาร
ซื่อป่าย:เชิญนั่ง
ลีฮัว:ไม่ต้องดึงเก้าอี้ให้ก็ได้นิ
ซื่อป่าย:ฉันเต็มใจหน่า สั่งอาหารเลยเลี้ยงเอง
ลีฮัว:โอเคร
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
Comments