เมื่อผมตื่นอีกครั้ง
...ปี 3521...
หลังจากการล่มสลาย มนุษย์ได้ค้นพบดาวดวงใหม่ที่สามารถอาศัยอยู่ได้... โลกจึงกลายเป็นเพียงดาวเคราะห์ดวงนึงที่ถูกลืม
แต่จะให้พูดอย่างนั้นมันก็ไม่ถูกซะทีเดียว เพราะจริง ๆ แล้ว โลกยังมีผู้คนอาศัยอยู่ประปรายกันไปในแต่ละพื้นที่ แม้จะไม่มากก็ตาม
..." แต่แล้วมันยังไงล่ะ ในเมื่อสุดท้ายทุกคนก็ต้องตายอยู่ดี เพราะตอนนี้โลกหน่ะ ไม่เหลืออะไรแล้ว...นอกจากความสิ้นหวัง "...
..." พี่โรน่า ไหวรึเปล่าครับ "...
..." อืม "...
หญิงสาวท้องแก่ใกล้คลอดที่อยากให้เด็กในท้องได้ลืมตาดูโลก ตอบกลับด้วยเสียงแผ่วเบา พร้อมกับรอยยิ้มแห้ง ๆ แม้เด็กหนุ่มข้างกายจะดูออกว่าเธอเริ่มไม่ไหวแล้ว
แต่ถึงอย่างนั้น...เขาก็ยังคงยิ้มตอบอย่างร่าเริง แสดงออกมา...ว่าดีจังที่เธอไม่เป็นไร เพื่อไม่ให้เธอกังวลใจ
ทั้งสองคนเดินทางมาได้หลายวัน หลังจากออกจากที่พักเก่าเพื่อหาสถานที่ดี ๆ สักแห่ง รองรับการคลอดบุตรของเธอ แต่มันก็ช่างยากเย็นเหลือเกิน เพราะไม่ว่าจะมองไปทางไหน ก็มีแต่ซากตึกขุรุขระหักพังแล้วทั้งนั้น
..." ชินหลง ฉันไปต่อไม่ไหวแล้วล่ะ "...
..." เด็กคนนี้กำลังจะลืมตาดูโลกแล้ว "...
..." งะ งั้นไปหลบตรงมุมโน้นเถอะครับ "...
เด็กหนุ่มชี้ไปยังซากตึกผุพังที่อยู่ไม่ไกลนักทางซ้ายมือ ก่อนจะช่วยพยุงเธอไปนั่งพัก เด็กหนุ่มรีบนำผ้าขาวบางออกมาปูพอให้นอนได้ พร้อมเตรียมน้ำดื่มที่เหลือเพียงเล็กน้อยให้เธอได้ใช้
..." ฉันต้องรบกวนเธอแล้วล่ะ "...
..." อย่าห่วงเลยครับ "...
..." ต่อให้ตายยังไง ผมจะไม่ยอมให้มีอะไรผ่านเข้ามาได้เด็ดขาด " 😁...
..." ขอบใจนะ " ☺️...
หลังพูดจบเด็กหนุ่มก็ออกมาเฝ้าด้านหน้า ตึกเพื่อกันไม่ให้สิ่งมีชีวิตกลายพันธ์ ที่ได้กลิ่นเลือด เข้าไปทำร้ายเธอ แม้ว่าตอนนี้ร่างกายของเขาจะสั่นเทาไปด้วยความกลัวแล้วก็ตาม
ผ่านไปนานหลายชั่วโมง เด็กหนุ่มไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยแม้แต่เสียงเด็กร้อง เขาเริ่มเป็นกังวลกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอ แต่เขาก็ไม่กล้าเข้าไปดูเธอ เพราะกลัวเลือด เด็กหนุ่มจึงทำได้แต่อดทนรอ อยู่ข้างนอก
...ทึก ทึก ทึก โฮ่ก กร๊าก กร๊าก แกร๊ก แกร๊ก...
เด็กหนุ่มได้ยินเสียงฝีเท้าสัตว์กลายพันธุ์ ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ พร้อมกับความหิวกระหาย
เขาจึงรีบเข้าไปดูหญิงสาวข้างใน ในใจของเด็กหนุ่มได้แต่ครุ่นคิด คิดแล้วคิดอีก ว่าครั้งนี้คงเป็นวาระสุดท้ายของชีวิตเขา
..." พี่ " 😱😭...
ภาพเธอที่ร่างกายชุ่มไปด้วยเลือดตรงหน้าของเขาทำให้สั่นกลัว แต่เขาไม่มีเวลาแล้วจึงจับบ่าของเธอ เตรียมพร้อมจะปลูกให้ตื่น แต่กลับต้องหยุดชะงักลง
เมื่อเขาเห็นใบหน้าที่ซีดเซียวของเธอ พร้อมบาดแผลขนาดใหญ่บนหน้าท้องที่แม้จะไม่ตั้งใจมอง ก็สามารถมองเห็นอวัยวะทุกส่วนที่อยู่ภายในได้อย่างชัดเจน
ร่างกายเด็กหนุ่มสั่นเทาด้วยความกลัวอีกครั้ง ขาเข่าอ่อนแรง ภายในหัวขาวโพลนไปหมด สติสตังหลุดลอยออกไปไกลถึงไหนต่อไหน ทั้งที่ตัวเขาเองก็ยังไม่รู้ตัว
..." อุแว้ อุแว้ อุแว้ อุแว้ "...
..." สะ เสียงเด็ก " 😭...
เด็กหนุ่มได้สติอีกครั้ง เขารีบมองหารอบ ๆ และพบเข้ากับกระเป๋าเป้ใส่อาหารที่อยู่ไม่ไกล เด็กหนุ่มรีบคว้ากระเป๋ามาดู พบเด็กทารกวัยแรกเกิดที่เนื้อตัวยังมีคราบเลือดแห้งติดอยู่ น้ำตาของเขาไหลพรากออกมาครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างห้ามไม่ได้
ทึก ทึก ทึก ทึก เสียงฝีเท้าสัตว์กลายพันธุ์ใกล้เข้ามาอีกครั้ง เด็กหนุ่มรีบทำใจสะพายกระเป๋าเป้ไว้ด้านหน้าของเขา วิ่งออกจากตรงนั้นไปทั้งน้ำตาพร้อมตะโกนว่า
..." ผมให้สัญญา " 😭...
..." ผมจะดูแลเด็กคนนี้ให้ดีเองครับ "...
..." พี่หลับให้สบายเถอะนะคร้าบ " 😭...
เด็กหนุ่มรีบเช็ดน้ำตาของเขา และวิ่งอย่างสุดชีวิต เพื่อให้ตัวเองและเด็กน้อยที่พึ่งลืมตาดูโลกได้มีชีวิตต่อไป ตามความใฝ่ฝันของโรน่า..........
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments
ไม้เรียวอยู่ไหนนะ?
อัพพพ
2021-03-17
0