ตอนที่ 2

เอเลล็อคคอล: อะะ..โอเคค

หลัง จาก ทาน ข้าว เสร็จ

เอเลลีน่า: วันนี้ฉันต้องออกไปทำงานนะ นายจะทำอะไรก็เชิญเลยอยู่บ้านให้สนุกละ

เอเลล็อคคอล: นี่..เธอไม่ต้องไปงานแบบนั้นหรอก ฉันมีเงิน 100ล้าน ฉันเลี้ยงเธอได้นะ..

เอเลลีน่า: นายไปเอาเงินเยอะขนาดนั้นมาได้ไง? หรือว่าา.. แอบคิดในใจ:ใอ้บ้านั้นต้องขโมยเงินมาแน่ๆ!

คงไม่ใช่หรอกก..

เอเลล็อคคอล: เงินนี้อ้ะ เป็นเงินที่พ่อกับแม่ของฉันหามาอ้ะ แล้วทิ้งไว้ให้เป็นสมบัติ~~

เอเลลีน่า: อ๋อ..แต่นี่มันเงินนายนะฉันไม่อยากรบกวนอ้ะ..

เอเลล็อคคอล: ฉันอยากเลี้ยงเธอบ้างเพราะคอนโดนี้อ้ะ เธอก็มักจะหาเงินมาจ่ายค่าเช่าเสมอ ให้ฉันตอบแทนเธอบ้าง ถือว่าฉันขอร้องล้ะกันนะ

เอเลลีน่า: เฮ้อออ..นายนี่มันจริงเลยนะ! โอเคๆ ฝนก็ตกอยู่ไม่เป็นไรฉันอยู่บ้านก็ได้..

เอเลล็อคคอล: แอบคิดในใจ: เธอน่ารักจังแต่เราคงเป็นได้แค่เพื่อน•́ ‿ ,•̀

เอเลลีน่า: นี่..นายย นายเราลองมาทำอาหารด้วยกันมั้ย ฉันอยากลองทำบ้าง!Ó╭╮Ò

เอเลล็อคคอล: ได้สิ..ฉันก็อยากลองทำดูบ้าง.. เดี๋ยวฉันออกไปซื้อผักผลไม้ก่อนนะ

เอเลลีน่า: รีบๆกลับบมานะ..

5นาที ต่อมา

เอเลล็อคคอล: ใยบ๊องง..ฉันกลับมาแล้วว..

เอเลลีน่า:นายใส่ผ้าปิดตาทำไม?

เอเลล็อคคอล: ฉันกลัว..จะมีอะไรกระเด็นใส่ตาฉัน..

เอเลลีน่า: เฮ้อออ...ผู้ชายคนนี้!

เอเลล็อคคอล:ฉันขอลองทำอาหารก่อนนะ.. แน่วแน่..

เอเลลีน่า: นายจะทำอะไรละ?

เอเลล็อคคอล: เดี๋ยวก็รู้ อร่อยแน่นอน!

เอเลลีน่า: ขี้โม้.. ฮ่าาๆ ฉันล้อเล่น..

เอเลล็อคคอล: แอบคิดในใจ:เวลาเธอยิ้มนี่น่ารักจังนะ♡

หลังจากนั้นเอเลล็อคคอลก็เริ่มทำ อาหาร

เอเลลีน่า:โห่หห... นายนี่หั่นเก่งจัง.

เอเลล็อคคอล: แน่นอน..ฉันมืออาชีพระดับโลกก ฮ่าาๆๆ..

เอเลลีน่า: นายนี่น๊าา.♡

เอเลล็อคคอล: งั้น..วันนี้ฉันจะผัดกระเพราหมูกรอบให้เธอลองชิมดีกว่า..

เอเลลีน่า: ฉัน..ขอไม่เอาแบบ.. ท้องเสียนะ!!

เอเลล็อคคอล: นี่..ใยบ้าา คิดในใจ: แอบเขินน..ใยนี่น่ารักชะมัด.♡

เอเลลีน่า: แบร่ๆ~~ รีบๆทำนะฉันอยากรู้ว่าฝีมือนายจะอร่อยสมกับคำที่โม้ไว้มั้ย..ฮ่าาๆ

เอเลล็อคคอล: คอยดูฝีมือฉันละกันใยบ๊องง..

เอเลล็อคคอล: นี่..แค่ดูตอนฉันผัดก็น่ากินแล้วว.

เอเลลีน่า: น่ากลัวซะมากกว่า(•ө•)♡

เอเลล็อคคอล: ทำไมละออกจะน่ารัก ฮ่าาาๆ( ◜‿◝ )♡

เอเลลีน่า: ไม่เลยย.. นายเปิดไฟซะแรงเลยฉันนึกว่านายจะเอา หมูเป็นตัวมาทอดซะอีก!(灬º‿º灬)♡

เอเลล็อคคอล:ฉันละไม่รู้จะพูดยังไงกับเธอแล้วว..ไม่น่ารักซะเลยเธอเนี่ย.

เอเลลีน่า: โอ๋เอ๋ๆ..ไม่งอนน้าา ฮ่าาๆ..

ผ่านไป 10นาที

เอเลลีน่า: เมื่อไหร่จะเสร็จเนี่ยย! ฉันหิวแล้วว.

เอเลล็อคคอล: ใยตัวแสบ..อย่าเร่งฉันสิใยบ้าา!

เอเลลีน่า: ก็เร็วๆสิ นี่มัน 10นาทีแล้วนะ..

เอเลล็อคคอล: อ้ะๆ เสร็จแล้วว..

เอเลล็อคคอล: มองอย่างเดียวเลย..อ๋อ.สงสัยฉันจัดจานสวยเกินไป..

เอเลลีน่า: เฮ้อออ.. หลงตัวเองอีกแล้ว นายนี่นะะ..

เอเลล็อคคอล: ลองชิมสิ..

เอเลลีน่า: งั้มมๆ.. ก็งั้นอ้ะนะ คอยดูของฉันล้ะกัน

เอเลล็อคคอล: ได้สิ..ฉันจะรอชิมของเธออ ฮ่าาๆ..

เอเลลีน่า: ขำบ้าอะไรร.! แอบเขิน..

เอเลลีน่า: เอาน้ำสะอาดมาให้ฉันหน่อยสิ...

เอเลล็อคคอล: เธอนี่มันจริงๆเลยยอ้ะเอาไปป.

เอเลลีน่า: ขอบคุณณ ตั้งน้ำสักแปปหันผักสะหน่อย..

เอเลล็อคคอล:นี่ๆ ใยบ้าา.น้ำเธอมันเดือดจนมีควันขึ้นแล้วนะ!

เอเลลีน่า:อ้ะะ..ขอบคุณที่เตือน ฉันพึ่งทำอาหารครั้งแรกหน่ะ..

เอเลล็อคคอล: ระมัดระวังหน่อยสิ!

เอเลลีน่า: จ้าา.พ่อคุณณ..

1ชม. ต่อมา~~

เอเลล็อคคอล:เธอนี่ทำนานกว่า ฉันอีกแล้วบ่นว่าฉันทำนาน!

เอเลลีน่า:ฉันพึ่งทำครั้งแรกนะ นายต้องเข้าใจ!!

เอเลล็อคคอล: ฉันหิวแล้วนะะใยบ้า..

เอเลลีน่า: โอ้ยยน้ออ.. เสร็จแล้วๆ√

เอเลล็อคคอล:เอามาให้ดูหน่อยเส้..

เอเลล็อคคอล: ก็ใช้ได้อยู่นะ! แต่เธอต้มน้ำทำไม?

เอเลลีน่า:ก็..ล้างหมูสามชั้นไง จะได้สะอาดด..

เอเลล็อคคอล:อ๋อ รักความสะอาดจังเลยนะะ!

เอเลลีน่า:อิ่มยังง!?

เอเลล็อคคอล:อิ่มมแล้วว...

เอเลลีน่า:นี่ก็ 9:30น. แล้ว ดูโทรทัศน์กันมั้ย?

เอเลล็อคคอล: ได้สิ..แต่ว่าา...

เอเลลีน่า: อะไรหรอ...

เอเลล็อคคอล: คืออ...

เอเลลีน่า: ??

รับชมตอนต่อไปนะคะ

ถ้าผิดพลาดประการใดสามารถตักเตือนเราได้นะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***