ตอนที่1รักครั้งแรก

...ณะร้านหมูกระทะแห่งหนึ่ง...

ชินดี้(นางเอก): ไม่ได้มานานเลยแฮะ!!

ชานด้า(พี่สาวนางเอก): นั่นชิ คิดถึงสามชั้นย่างใจจะขาดแล้ว, ว้าวน้ำจิ้มร้านนี้ยังเด็ดเหมือนเดิมเลย

ชินดี้(นางเอก): ดีใจเป็นเด็กเลยแฮะ ( มองโต๊ะข้างๆ ผู้ชายอะไรโครตสวยเลย สเปคสุดๆ นางเอกมองพร้อมพรึมพรำคนเดียว)

โรเบิร์ต(เพื่อนพระเอก): โนอาห์ โตะข้างมองเราตาเป็นมันเลยแฮะ สงสัยกูจะหล่อไปแน่ๆ(กระชิบข้างหูพระเอก)

โนอาห์(พระเอก): หลงตัวเองเหี้ยๆ (เหลือบมองไปเห็นนางเอก เผลอจ้องตานางเอก หันหน้ากลับมาด้วยความเร็วแสง)

โรเบิร์ต: เป็นไรว่ะหน้าแดงจัง...

โนอาห์: ไม่มีไร กินเถอะ

ชินดี้: เสยดายจังถ้าไม่มากับแฟนจะเข้าไปขอไลน์ฉักหน่อย (นึกว่าโรเบิร์ต และ โนอาห์ เป็นแฟนกัน พร้อมทำหน้าหงอย)

ชานด้า: เป็นไรทำไมหน้าหงอยจัง หมูไม่อร่อยหรอ

ชินดี้: ป่าว

ชานด้า: งั้นอกหักหรือไง

ชินดี้: อืม...

ชานด้า: นี้ฉันตกข่าวหรอเนี่ยน้องฉันมีแฟนตอนไหน

ชินดี้: กลับเหอะอิ่มแล้ว

ชานด้า: อื้ม.....(เป็นอะไรของเค้านะ)

...ทั้งสองเดินออกจากร้านชินดี้ส่งสายตาหาโนอาห์...

โนอาห์: หน้าตาแมนกว่ากูอีกแฮะ (มองหน้าชินดี้พร้อมคิดในใจ)

...ตัดภาพมาที่ปัจจุบัน...

นั้นแหละเรื่องราวรักครั้งแรกของกูชินดี้พูดกับเพื่อนๆ, นี่ก็ผ่านมาปีกว่าแล้วกูยังลืมเค้าไม่ได้เลย....ฮืออออ!!

นิคกี้(เพื่อนสนิทนางเอก): มึง...!!! มึงจะมารักคนที่เจอกันครั้งเดียวไม่ได้ แถมมึงยังบอกอีกว่าเค้ามีแฟนแล้ว, แถมแฟนเค้ายังเป็นผู้ชายอีกเนี่ยนะ

เพื่อนคนอื่นๆ: นั่นดิทำใจเหอะมึง, นี้ก็จะจบมอปลายแล้วน่ะ มูฟออน จากหลัวทิพย์เหอะมึง

ชินดี้: แต่ว่าคนนั้นโครตสเปคกูเลยนะ ทั้งชาติไม่รู้จะเจอคนแบบนั้นอีกไหม...ทำหน้าเศร้า

นิคกี้: โอ๋ๆ!! มากอดมา เค้าก็ออกจะน่ารักทำไมตัวไม่หลงเค้าบ้างอ่ะ

ชินดี้: เค้าคนนั้นนะทั้งสูงทั้งสวย และ ดูดีในคนเดียวกันไม่เหมือนแกฉักนิดยัยนิคกี้

นิคกี้: แง!!! เค้าแค่จะปลอบใจตัวเองทำไมต้องว่าเค้าด้วย

ชินดี้: พอเลยยัยเบื้อก

...และแล้วเวลาก็ผ่านเลยมาจนถึงใกล้สอบเข้ามหาวิทยาลัย...

...ณะไลน์กลุ่ม...

เพื่อนของชินดี้: พวกมึงเลือกหรึอยังว่าจะเรียนอะไร

ชินดี้: กูหน้าจะสถาปัตย์ว่ะ

นิคกี้: กูไปด้วยสิชิน มึงจะเข้า ม.ไหน

ชินดี้: ยังไม่รู้ ถึงรู้ก็ไม่บอก

นิคกี้: แง... ใจร้ายจัง

ชินดี้: แล้วพวกมึงอ่ะ

เพื่อนคนอื่นๆ: กูว่าจะไปเรียนการตลาด อยู่ต่างประเทศ

เพื่อนอีกคน: กูว่าจะไปเที่ยวเก็บเกี่ยวประสบการณ์

ก่อนว่ะ...

เพื่อนอีกคน: กูก็ด้วย

ชินดี้: อืม!!...ยังไงก็โชคดีนะพวกมึง

...ณะวันเรียนมหาลัยวันแรกของชินดี้...

ชินดี้: สุดท้ายก็เข้าเรียนมหาวิทยาลัยC สาขาออกแบบแฮะ

(นิคกี้โทรมา)

ชินดี้: ฮัลโหล

นิคกี้: มึงอยู่ไหน?

ชินดี้: หน้าคะนะเราไง

นิคกี้: ตรงไหน รอกูด้วยดิ ฮือออ!!

...กว่าจะหามึงเจอไม่คิดจะรอกูบ้างหรือไง นิคกี้บ่น...

ชินดี้: แล้วมึงจะตามกูมาเพื่อ !!! เราไม่ได้อยู่ห้อง

เดียวกันฉักหน่อย

นิคกี้: ก็กูไม่มีเพื่อนนิ แล้วก็กูบอกมึงแล้วว่าให้มึงตอบผิดเยอะๆจะได้อยู่ห้องเดียวกับกู

ชินดี้: ถ้ากูตอบผิดจนสอบไม่ผ่านมาทำไงล่ะ

นิคกี้: มึงผ่านอยู่แล้ว ขนาดกูมั่วทุกข้อกูยังผ่านเลย... เตงไม่อยากอยู่กับเค้าก็บอกมาตรงๆสิ

ชินดี้: กูปวดกะบานกะมึงจริงๆ ไปหาห้องเรียนมึงได้แล้วไป

นิคกี้: ไปส่งเค้าหน่อยสิ

ชินดี้: ถ้ามึงไม่ไปกูไม่ไปรับมึงกินข้าว

นิคกี้: โอเคร เค้าไปก็ได้

ชินดี้ มองเห็นคนๆนั้นจากไกลๆ(คนคนนั้นที่ว่าคือพระเอก) ชินดี้วิ่งไปดูแต่กลับไม่เจอเค้าแล้ว

ชินดี้: สงสัยจะตาฝาด ช่วงนี้คงหมกมุ่นมากไปสินะ(คิดในใจ พร้อมเดินกับห้อง)

ตอนที่1ก็ได้จบลง ฝากผลงานของแอดด้วยนะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***