อี้ปิงได้พาคุณหนูใหญ่กลับไปที่เรือนตน เรือนของเธอทำไม? มันถึงโทรมแบบนี้เนี่ย โอ้ยแม้กระทั่งบ้านยังเป็นแบบนี้เลยเธออยู่มาได้ยังไงเนี่ย "เฮ้ยยย" อาหยวนได้ถอนหายใจออกมายาวในขณะที่อี้ปิงกำลังเตรียมน้ำอาบให้เธอและกำลังจะไปหาสำรับ ประตูก็ถูกถีบอย่างแรงจากเดิมมันเป็นไม้ผุอยู่แล้วยิ่งฝนตกก็ยิ่งผุกว่าเดิมเมื่อถูกถีบมันจึงพังลงมา "ใครน่ะ" อี้ปิงถามไม่มีเสียงตอบรับ ไม่เห็นใคร เค้ากำลังจะเดินออกไปดู ก็เหลือบไปเห็นงู🐍ตัวใหญ่ กำลังจะฉกคุณหนูใหญ่ "ระวังครับคุณหนูใหญ่" แต่ไม่ทันที่เค้าจะเข้าไปช่วย คุณหนูใหญ่ก็ได้หลบหลีกอย่างว่องไวและจับมันเอาไว้เสียแล้ว อี้ปิงกลัวจนแข่งขาอ่อนแรงแต่ก็อดไม่ได้ที่จะเข้าไปเอางูมาจากมือคุณหนูใหญ่ "ส่งมาให้ผมเถอะครับคุณหนูใหญ่ ผมจะนำไปปล่อยเองครับ" อาหยวนได้ปกล่าวฏิเสธทันที "ไม่ต้องหรอกเก็บไว้กินดีกว่า ปกติก็ไม่มีอันจะกินแล้ว ถ้าพวกเราปล่อยมันไปจริงพวกเราก็คงอดตาย" อี้ปิงเชื่อฟังเป็นอย่างดีเค้าหาโถมาใส่งูไว้ แต่แล้วอากยวนก็ได้ยินเสียงใครก็ไม่รู้พูดขึ้นมา "ข้าไม่เคยคิดที่จะทำร้ายเจ้าปล่อยข้าไปเถอะ ข้าแค่ดีใจไปหน่อยที่ได้พบกับเจ้าเลยเผลอเลื้อยไปเร็วซะหน่อย" อี้ปิงทำหน้างงงวยที่คุณหนูใหญ่ไม่ยอมปล่อยเจ้างูมาให้ตน "อี้ปิงเจ้า.....ได้ยินเสียงอะไรหรือไม่" อี้ปิงลองฟังอย่างตั้งใจแล้วแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะได้ยินอะไรเลย เค้าเลยตอบไปว่า "ไม่มีนะครับ ที่คุณหนูได้ยินอาจจะเป็นเสียงลมก็ได้ครับ" เจ้างูก็พูดขึ้นมาอีก "ข้าเองๆ ไว้ชีวิตของข้าด้วยเถอะ ข้าแค่อยากจะอยู่ข้างกายท่าน" อาหยวนคิดไปคิดมาสักพักจึงบอกกับอี้ปิงว่า "ข้าจะเลี้ยงงูตัวนี้เอาไว้ เจ้าก็ออกไปหาสำรับเถอะ" อี้ปิงอยากที่จะถามเหตุผลมากแต่ก็เก็บเอาไว้ในใจไม่พูดออกมา เห็นได้ชัดว่าเค้าเชื่อและซื่อสัตย์ต่อเจ้านายเก่าจริงๆ "ขอรับ กรุณารอสักครู่นะครับคุณหนูใหญ่" หลังจากที่อี้ปิงออกไปอาหยวนก็ถามเจ้างูนั่นทันที "ทำไมเจ้าถึงดีใจที่ได้พบข้า ใครเป็นคนเอาเจ้ามาโยนไว้ในเรือนของข้า ถ้าเจ้าโกหกข้า ข้าจะถลกหนังเจ้าแล้วทาเกลือไม่ให้เจ้าตายดี" เจ้างูคิดในใจโหดจัง นี้ฉันคิดดีแล้วเหรอเนี่ยที่จะบอกเธอคนนี้ บอกก็ได้ยังไงเราก็ไม่โกหกอยู่แล้ว "ข้ามีข้อแลกเปลี่ยนหนึ่งข้อ ท่านสามารถ.....ตั้งชื่อให้ข้าได้หรือไม่" น่ารำคาญซะจริงเจ้างูตัวนี้มีข้อแม้มากมาย "ก็ได้ถ้านั้นเจ้าก็ชื่อ ป๋ายป่ายแล้วกัน" เจ้างูมันดีใจเป็นอย่างมากในที่สุดมันก็มีชื่อและมีเจ้านาย "เจ้านายที่ข้าดีใจเมื่อพบท่านก็เพราะที่ตัวท่านมีกลิ่นที่พิเศษสามารถดึงดูดสัตว์ได้โดยเฉพาะสัตว์วิเศษเช่นข้า ส่วนคนที่พาข้ามาโยนไว้ที่เรือนของท่านคือฮูหยินรองนางตั้งใจว่าถ้าข้ากัดเจ้านายนางก็จะได้ยึดครองสมบัติของแม่เจ้านายที่นางทิ้งเอาไว้ให้เจ้านายได้โดยสมบูรณ์"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 7
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments