[EP2]

"นายน้อย ฮือออ" "นายน้อย'แวร์' ท่านตื่นขึ้นมาเถิด พวกข้าทรมานใจจะขาด ฮึก" เสียงทั้งผู้ชายและผู้หญิงร้องไห้ให้กับชายอายุ15ตรงหน้า "อึก อืออ" อิลร้องออกมาพร้อมกับค่อยๆลืมตาขึ้น "ที่นี่มันที่ไหน แล้วพวกคุณเป็นใคร?" ผมถามพวกเขา "นายน้อย ฮึก ท่านจำข้ามิได้หรือ?" เสียงผู้หญิงวัยประมาณ45-57 ถามผมด้วยความโศกเศร้าและปนสงสัย "... ผมรู้จักพวกคุณหรอครับ?" ผมถาม 'อึก ปวดหัวจัง อะ ความทรงจำนี้ไม่ใช่ความทรงจำของเรา อย่าบอกนะว่า... ความทรงจำของเจ้าของร่างนี้งั้นหรอ!!?' ผมถามตัวเองในใจพร้อมกับจับหัวของตัวเอง "ราเดน..กับริช่าใช่มั้ย...ครับ?" ผมถาม "ใช่ค่ะ/ครับ นายน้อยกระผมดีใจจริงๆที่นายน้อยฟื้นแล้ว เดี๋ยวผมกับริช่าจะไปแจ้งนายท่านและนายหญิงก่อนนะครับ!" ราเดนพูดอย่างดีใจ พร้อมวิ่งไปกับริช่าที่ห้องนายท่านและนายหญิง(ราเดนไปที่ห้องจองพ่อแวร์((อิล))นะ ส่วนริช่าไปที่ห้องแม่ของแวร์) "... ท่านแม่กับท่านพ่องั้นหรอ" 'นี่มันสมัยพระเจ้าเหารึไงเนี่ย คำโบราณชิบหาย แต่...เรามีพ่อกับแม่แล้วหรอ' ‹ใช่ เจ้ามีพี่ละก็น้องด้วยนะ แต่พี่เจ้าและเพื่อนๆของพี่เจ้าน่ะ เกลียดเจ้าสุดๆไปเลยแหละ› ‹เชี่ย! อิพระเจ้าเหี้ยมึงมางัยวะ!?› "ก็วาร์ปมาน่ะสิ จะให้คลานสี่ขามารึงัยห้ะ" "... นั้นสิ" "? เจ้าเป็นอะไรของเจ้า อะจริงสิ พรุ่งนี้เจ้าต้องไปที่ม'หาวิทยาลัย Magical & Science นะ" " ม'หาวิทยาลัยงั้นหรอ... แต่ชั้นเพิ่งอายุ15เองไม่ใช่หรอ!!?" "ใช่ แต่แค่ในที่นี่อ่ะนะ โลกก่อนเจ้าก็เรียนจบคณะแพทย์เลยมิใช่หรือ?" "มันก็จริง แต่... ร่างนี้ไม่มีเวทย์ไม่ใช่หรอ แถมยังเป็นที่เกลียดของทุกคนอีก..." "ก็จริงแหะ อืมมม งั้นเอางี้ ข้าจะไปเรียนเป็นเพื่อนเจ้าเอง ตกลงมั้ย?" "ก็ได้ แต่พวกเราจะอยู่ห้องอะไรหรอ พี่แบม?" "อ๋อ ห้อง F น่ะ" "อ๋อ ห้อง F นี่เอง ... ห้ะ ห้องF!!? " "ชั่ย ทำมัยหรอ?" "พวกเราจะโดนแกล้งมั้ยอ่ะ แถมรู้สึกว่าพี่จะเคยบอกผมนะ ว่าพี่ของผมอยู่ห้องS ส่วนน้องก็อยู่ห้อง A เดี๋ยวพวกเขาก็โดนล้อหรอก!" "ไม่เป็นไรหรอก ชั่งมันเถอะ นอนกันดีกว่า วันนี้ข้าขอกอดเจ้านะ" "ก ก็ได้"

ปล. ยังไม่มีคนอ่านเพิ่มเลยยย ชั่งมันนนนนนนนน เมื่อวานขอท่ดนะที่ไม่ได้ลงอีกหนึ่งตอน เพราะตอนนั้นเราเล่นเกมจนเพลินจนถึงหกทุ่มเลยขอท่ดจริงๆนะ

...ไม่ชอบกดออก ไม่ต้องอ่าน :)...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

[EP 1]

บทต่อไป

[EP 3]

