ตอนที่ 3 หวงรึป่าว

เช้าของอีกวัน

เมื่อเเสงเเดดสองกระทบกับดวงตาหญิงสาว นานะค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วหยิบนาฬิกาขึ้นมาดู

"เจ็ดโมงเช้าเเล้วเหรอ ไปอาบน้ำดีกว่าเดี่ยวไปเรียนไม่ทัน"

อาบน้ำเเต่งตัวเสร็จนานนะก็ลงมาที่ข้างล่าง

"ป้าเเกล้วค่ะ ซูริตื่นยังค่ะ"

"คุณหนูตื่นเเล้วค่ะ ตอนนี้อยู่ที่อาหารกับคุณชายค่ะ"

"ออ ขอบคุณค่ะป้าเเก้ว"

เดินมาที่ห้องทานอาหาร

"อ้าว นานะตื่นเเล้วเหรอ"

"ซูริ ตื่นก่อนทำมัยไม่ไปเรียกเราตื่นละ"

"ก็ฉันเห็นเธอนอนหลับกำลังสบายเลยไม่อยากปลุกอ่ะ"

"ขี้เกียจละสิไม่ว่า"จีเคพูดขึ้นเสียงเบา แต่หูของนานะดีพอที่จะได้ยิน

"นี่นาย! ฉันไม่ได้ขี้เกียจสักหน่อย"

"เหรออออ ขอให้จริง"

"นี่จะไม่มีวันไหนที่นายจะไม่จิกกัดฉันเลยเหรอ"

"มีสิ วันไหนที่ฉันไม่อยู่ก็ไม่จิกเธอนะ ไม่รู้เหรอ"

"นายนี่มัน......ชิไม่คุยด้วยเเล้ว"

"เถียงไม่ออกละสิไม่ว่า"

"นาย!"

"พอๆๆ ตอนนี้เวลากินข้าวอย่าพึ่งทะเราะกัน เดี่ยวอาหารเย็นหมด" ซูริห้ามไว้ เพราะถ้าเถียงกันอยู่อย่างนี้ ไม่ได้กินข้าวกันพอดี

"ออจริงสิซูริ วันนี้เป็นวันเเรกของการไปเรียนมหาลัยนิ ใช่ไหม"

"อ่า... ใช่เเล้วค่ะ พี่จีมีไรป่าวค่ะ"

"อืม ปีนี้คณะวิศวะกับบริหาร จะรับน้องด้วยกันนะ"

แล้วจีเคก็เดินจากไป

"นานะงั้นรับน้องปีนี้ก็ต้องโหดมากๆเลยสิ อยู่กับวิศวะอ่ะ"

"อืม วิศวะอ่ะนิสัยก็ไม่ดี เถื่อนก็เถื่อน"

"นานะพี่จีก็อยู่วิศวะนะ" 'Ω'

"จริงดิ" ๏_๏

"อืม จริง"

"ตายๆๆ ตายเเน่ๆ"

"ทำมัยอ่ะ"

"ก็พี่เธอกับฉันกัดกันอย่างกับอะไร เเล้วปีนี้ก็อยู่กับวิศวะอีก ฉันก็ต้องโดนเเกล้งอ่ะดิ"

"55555 เราก็ว่างั้นเเหละ พี่จีไม่ปล่อยเธอแน่ ระวังไว้ละนานะเพื่อนรัก"

"(╥_╥)"

ณ มหาลัย

"เร็วๆหน่อย น้องๆปีหนึ่งชักช้าอยู่ได้ เข้าเเถวตอนลึกเเถวละสี่สิบคนเร็วๆหน่อยดิ!"

เสียงพี่ว๊าตะโกน น้องๆปีหนึ่งต่างวิ่งกันวุ่นเพื่อให้ได้เเถวของตัวเอง

"น้องๆปีนี้บริหารกับวิศวะจะรับน้องด้วยกัน มีรัยก็ปรึกษากันได้ ไม่ต้องเกรงใจน่ะ"

"นี่นานะเร็วๆหน่อยสิคนอื่นเค้ารวมกันหมดเเล้วนะ"

"ช้าๆหน่อยก็ได้ซูริฉันเหนื่อยเเล้วนะ"

"ช้าได้งัยละเดี่ยวก็โดนลงโทษกันพอดี"

"โดนก็โดนดิ แคร์รัยละ"

"จร้าาา แม่คนไม่เคยกลัวใคร"

ทั้งสองเดินเข้ามาในห้องที่ใช้รับน้อง

"เฮ้ย! น้องสองคนนั้นนะที่มาช้าอ่ะ มายืนตรงนี้ดิ!"

ทั้งสองสาวมองหน้ากัน

"พี่หมายถึงพวกหนูสองคนเหรอค่ะ"

"ใช่น้องสองคนเเหละ!"

ทั้งสองเดินไปหน้าห้อง จึงทำให้จีเคที่นั่งมองสาวๆกับเพื่อนอยู่หันไปสนใจเเล้วคิดว่าหาไรสนุกๆทำดีกว่า แล้วก็จองหน้านานะอยู่อย่างนั่นจนเพื่อนถาม

"เฮ้ย ไอ้จี มึงมองรัยว่ะ"

"มึงก็โงเนอะไอ้เหี้ยบาสมันมองสาวอยู่มึงไม่งัย"

"เอ่อจริงว่ะ มึงมองงี้มึงสนใจใช่ป่ะ"

"ใคร"จีเคตอบ

"อ้าวก็น้องผมสั้นถึงไหล่นั้นงัย"

คนผมสั้นคือซูริ คนผมยาวคือนานะ

"ถ้ามึงสนคนผมสั้น งั้นกูเอาคนผมยาวนะ สวยดีดูเเรงๆงัยไม่รู้ กูโครตชอบว่ะ"

"ไม่ได้ คนผมยาวไม่ได้" จีเคงงกับตัวเองที่ได้ยินว่าเพื่อนสนใจยัยเด็กปากเก่งเเล้วอารมณ์เสีย

"ทำมั้ยว่ะ ก็มึงสนน้องผมสั้นไม่ใช่ ผมยาวก็ต้องของกูดิว่ะ"

"เออใช่ไอ้บาสมันพูดถูก"ไนต์พูดขึ้น เเล้วงงกับเพื่อนที่อารมณ์ร้อน

"ผมสั้นอ่ะ น้องสาวกูเว้ย!"

"อ้าว มึงมีน้องสวยขนาดนี่มัยไม่เคยบอกพวกกูเลยว่ะ"ไนต์พูดขึ้น

"ก็ถ้าบอก พวกมึงก็เคริมน้องกูอ่ะดิ กูเลยไม่บอกพวกมึงงัย"

"มึงพูดก็ถูกนะ ตอนนี้กูก็คิดจะเคริมน้องมึงอยู่"

"ไอ้เหี้ยไนต์! มึงอยากเเดกตีนกูใข่มั้ย!"

"หยุดๆๆมึงสองตัวนี่.. เอ่อจริงสิเเล้วคนผมยาวเป็นใครว่ะทำมัยมึงถึงหวงขนาดนั้นว่ะ หรือเป็นเมียมึง ไอ่ห่านิเก็บเงียบนะมึง"

"ไม่ใช่โว้ย ใครจะไปเอายัยปากเก่ง ปากจัดอย่างนั้นมาเป็นเมียว่ะ นั่นอ่ะเพื่อนน้องกูเอง"

"ออ เเล้วมันมึงถึงหวงขนาดนั่นว่ะ"

"กูไม่ได้หวงเว้ย"

"เหรออออออ จริงดิ"

"เออ!"

"555555555" บาสกับไนต์หัวเราะกันอย่างชอบใจ เเล้วต่างคิดตรงกันว่า ไอ้ห่าจีเคมันต้องแอบชอบเพื่อนน้องสาวมันชัว แต่มันเเค่ปากแข็งไม่ยอมรับงันเเหละ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***