นี่!! ชั้นว่าชั้นรักเธอเข้าแล้วหล่ะ
ไม่คุ้นชิน
หวังเหมยกุ้ย(นางเอก)
แฮร่!!!
เฉินชิงชิง(เพื่อนนางเอก)
เชี่ย*!! .ตกใจ
เฉินชิงชิง(เพื่อนนางเอก)
เฮ้ยแกกก .กอดเหมย
แอดขอแทนแต่ล่ะชื่อของแต่ล่ะคนนะคะ ชื่อมันยาว~🥺
หวังเหมยกุ้ย(นางเอก)
แหม~ ไม่เจอกันนาน ขี้ตกใจขึ้นเยอะเลยนะเนี่ยชิงชิง .ขำ
เฉินชิงชิง(เพื่อนนางเอก)
ก็จู่ๆแกก็โผล่มานี่ เป็นใครใครก็ต้องตกใจย่ะ
หวังเหมยกุ้ย(นางเอก)
จ้าๆ เฮ้ย แก แกได้ไปเดินดูมหาลัยยังอ่ะ .ทำหน้าสงสัย
เฉินชิงชิง(เพื่อนนางเอก)
ยังเลยอ่ะ ชั้นก็ว่าจะไปอยู่นะ งั้นไปกันม่ะ
หวังเหมยกุ้ย(นางเอก)
ไปดิ ชั้นยังไม่ค่อยชินเลยอ่ะแก .คุยไปเดินดูรอบมหาลัยไป
หวังเหมยกุ้ย(นางเอก)
โอ้ย!! .ล้มลง
เฉินชิงชิง(เพื่อนนางเอก)
แก เจ็บตรงไหนมั้ย.พยุงเหมย
หวังเหมยกุ้ย(นางเอก)
.ลุกขึ้น
หวังเหมยกุ้ย(นางเอก)
นี่นาย! ทำไมเดินไม่ดูเลยล่ะ ชนคนอื่นแถมยังจะไม่ช่วยอีก
ติงอวี่ซี(พระเอก)
ก็ไม่ได้พิการไรนี่.มองตั้งแต่หัวจรดเท้าของเหมย
หวังเหมยกุ้ย(นางเอก)
นี่นาย!!
อิงฮวา(นางร้าย)
อวี่ขาาา.ควงแขนอวี่ซี
อิงฮวา(นางร้าย)
ยั่ยหน้าเฉิ่มนี่ใครคะ .มองเหมยตั้งแต่หัวจรดเท้า
หวังเหมยกุ้ย(นางเอก)
โหห หน้าเฉิ่มเลยอ๋อ
หวังเหมยกุ้ย(นางเอก)
ถ้าอย่างชั้นหน้าเฉิ่มอย่างคุณก็ป้าแล้ว .ขำ
อิงฮวา(นางร้าย)
อร๊ายยย นังบ้านี่.ง้างมือจะตบ
ห่าวหราน(พระรอง)
นี่! ทำไรกัน.จับมือเอาไว้ทัน
หวังเหมยกุ้ย(นางเอก)
พ..พี่..หราน..
ห่าวหราน(พระรอง)
นี่เกิดไรขึ้น เหมยเจ็บตรงไหนรึป่าว
หวังเหมยกุ้ย(นางเอก)
เข้าใจผิดนิดหน่อยหน่ะค่ะ เหมยไม่เป็นไรหรอก
ห่าวหราน(พระรอง)
ส่วนนาย.. .มองอวี่ซี
ติงอวี่ซี(พระเอก)
ทำไม มีอะไรกับชั้น .มองหน้าหราน
อาจารย์
นี่! พวกเธอทำไรกัน! .เดินเข้ามา
ห่าวหราน(พระรอง)
อ่อ ป่าวครับอาจารย์
เฉินชิงชิง(เพื่อนนางเอก)
ไม่มีไรแล้วค่ะ
อาจารย์
ถ้าไม่มีก็ไปเข้าห้องเรียนกันได้แล้ว
หวังเหมยกุ้ย(นางเอก)
ค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ.เดินออกมา
เฉินชิงชิง(เพื่อนนางเอก)
.เดินตามมา
ห่าวหราน(พระรอง)
.มองหน้าอวี่ซี+เดินออกมา
ติงอวี่ซี(พระเอก)
.กำลังเดินออก
อาจารย์
นี่ อวี่ เดี๋ยวก่อน
ติงอวี่ซี(พระเอก)
ครับ อาจารย์มีอะไรกับผมครับ?
อาจารย์
มาวันแรกก็มาทะเลาะกันเลย อย่าทำตัวแบบรร.เก่าที่นี่หล่ะ
ติงอวี่ซี(พระเอก)
ครับ.หงุดหงิด+เดินออกมา
อิงฮวา(นางร้าย)
อ..อ่าว งั้นหนูขอตัวนะคะ.รีบเดินออกไป
Comments