หลังจากที่ทั้งคู่ตกลงมาก็ได้สลบไป
แล้วคุณยายก็เริ่มที่จะลืมตาเมื่อคุณยายเห็นว่าตัวเองอยู่อ้อมกอดของคุณตาคุณยายก็พูดขึ้น
นี่ทำไมนายต้องทำอย่างงั้นด้วยไหนนายเกียจชั้นไม่ใช่เหรอแล้วทำไมต้องมาช่วยชั้นด้วยล่ะทำตัวเองต้องเจ็บด้วยล่ะแต่ว่ะเอะแล้วชั้นอยู่ในอ้อมกอดของใครละเนี่ยทำไมเค้าดูวัยรุ่นจัง
แล้วคุณตาก็เริ่มลืมตาดู
เอ่อนี่ชั้นสลบไปเหรอเนี่ยสึคาสะคงปลอดภัยสิน่ะ
แต่คุณตาก็ได้ตกใจที่ในอ้อมกอดของเค้าไม่ใช่คุณยายแต่เป็นเด็กสาววัยรุ่น
แล้วคุณตาก็ได้ถาม
“นี่เธอเป็นใคร”
“นี่เธอเป็นใคร”
ตากับยายได้พูดขึ้นมาพร้อมกัน
แล้วตาก็พูดขึ้น
“นี่แม่หนูเธอเห็นยายแก่ๆหรือป่าวก่อนจะตกลงมาชั้นได้ช่วยเอาไว้”
“นี้พ่อหนุ่มฉันแก่กว่าเธอน่ะทำไมถึงใช้คำพูดแก่จังเลย”
แล้วตาก็ได้ทำสีหน้าตกใจ
“ชั้นอายุ72แล้วน่ะแล้วเธออายุเท่าไหร่ล่ะ”
“เอิ่มชั้นอายุ71แล้วน้า”
แล้วทั้งสองก็ได้ลองก้มลงไปดูที่พื้นเพื่อดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น
คุณตาได้ตกใจแล้วพูดขึ้น
“นี่ชั้นเหรอเนี่ยเหมือนชั้นตอนหนุ่มๆเลยอย่าบอกน่ะว่าคำอธิษฐานจะเป็นจริง”
แล้วคุณยายก็พูดขึ้น
“นี่คือชั้นเหรอเนี่ยเหมือนกับชั้นสมัยสาวๆเลยฮ่าๆ
คุณยายได้หัวเราะพร้อมน้ำตาที่มีความเศร้า
แล้วคุณตาก็ได้คิดในใจ
อย่าบอกน่ะว่านี้คือสึคาสะจริงๆน่ะทำไมเธอถึงได้น่ารักขนาดนี้
แล้วคุณตาก็ได้พูดขึ้น
“นี่เธอร้องให้ทำไมชั้นว่ามันก็ดีน่ะที่พวกเราได้ย้อนกับมาสมัยวัยรุ่นอีกครั้ง”
คุณยายได้ทำสีหน้าตกใจ
“ทำไมนายถึงไม่ค่อยตกใจเลย
อย่าบอกน่ะว่าที่ว่าคำอธิษฐานนายได้ขอว่าให้ย้อนกับมาสมัยวัยรุ่น”
“ใช่
แล้วมันไม่ดีเหรอ”
แล้วคุณยายได้ร้องไห้ออกมาอีกครั้ง
“มันก็ใช่น่ะสิมันทำให้ชั้นนึกถึงตอนวัยรุ่น
ชั้นพยายามที่จะลืมแทบจะบ้าตายเลยล่ะมันมีแต่ความทรงจำที่เจ็บปวด”
คุณตาได้ทำสีน่าเศร้าก่อนจะพูดขึ้นว่า
“ขอโทษน่ะ
ที่ชั้นทำให้นึกถึงความทรงจำที่น่าเจ็บปวด”
คุณยายได้เช็ดน้ำแล้วบอกกับคุณตาว่า
“”ไม่เป็นไรหลอก”
แล้วคุณยายก็พูดขึ้น
“ว่าแต่พวกเราจะออกไปจากบ่อน้ำนี้ยังไงล่ะ”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments