" ธิดาเทพลืมตาขึ้นแล้วพะย่ะค่ะ ฮ่องเต้!!!! "
ท่ามกลางพายุฝนฟ้าที่โหมกระหน่ำ เสียงตื่นตระหนกของเหล่าผู้คนในวังมรกตดังทั่วราชอาณาจักรอวิ๋นเฟิง
ทั่ววังและในเมืองต่างก็วุ่นวายไปหมด เพียงเพราะเด็กสาวคนนึงลืมตาตื่น ไม่สิ คงจะเรียกว่าเด็กสาวคนนึงไม่ได้ แต่เป็นบุตรแห่งมังกร ที่ทุกคนต่างรอคอยกันมายาวนาน บุคคลที่จะคอยคลุ้มครองเมืองแห่งนี้ บุคคลที่เปรียบดังพรจากมังกร
นามว่า......ธิดาเทพ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
" อเคเชีย วันนี้เปิดเทอมใช่มั้ย แม่เตรียมชุดไว้ให้แล้วนะลูก ตั้งใจเรียนล่ะ แม่เป็นกำลังใจให้! "
ฉันชื่อ อเคเชีย ฉันมีเเม่ที่อบอุ่น ถึงแม้ว่าพ่อของฉันจะหย่ากับแม่ตั้งแต่ยังเด็ก แต่ฉันก็ยังมีครอบครัวที่น่ารัก ทั้งแม่ และตัวฉัน ถึงแม้ว่าจะไม่รวยนัก ไม่ได้มีครอบครัวที่พร้อมหน้า ไม่มีหน้าตาที่สะสวย แต่ฉันรักที่จะเป็นแบบนี้
" ค่า!!!!! หนูน่ะนะ จะคว้าเกรด4มาให้ได้เลย!!! "
เด็กสาวร่าเริงอย่างฉัน ไม่เคยเก็บคำนินทาที่ว่า เด็กไม่มีพ่อ หน้าตาอัปลักษณ์มาเป็นความทุกข์เลยซักนิด เพราะฉันคิดว่า ชีวิตนี้ มีแค่นี้ก็พอแล้ว ถ้าเป็นไปได้ ก็ไม่อยากเกิดใหม่เลย
" ครั้งก่อนก็พูดแบบเนี้ย แม่เห็นเรานั่งอ่านแต่นิยายราชวงศ์จีน ไม่เห็นจะอ่านหนังสือเรียนบ้างเลย "
นั่นสิน้า ฉันหลงไหลในนิยายแนวนี้นี่นา แต่ถึงจะชอบขนาดไหน จะให้มีความฝันอยากไปเกิดใหม่ที่นั่นน่ะ ก็ไม่เอาด้วยหรอกนะ ก็ฉันมีทุกอย่างที่ดรพร้อมอยู่แล้วนี่นา!!!
" ค่าๆๆ ไปโรงเรียนก่อนนะค้าาา "
.
.
.
.
.
.
ซู่วววววๆๆๆ
" อ..เอ้ะ!!! ฝันตกงั้นหรอ ไม่ได้เอาร่มมาด้วยสิ แต่ก็นะ!! ฝนจะทำอะไรฉันได้!!! "
ก็คิดแบบนั้นแหละ แต่มันกลับทำฉันจนได้ ทำไมฉันต้องมาลื่นเอาตรงนี้ด้วยนะ... หัวมัน...จะกระแทกแล้ว ม..ไม่สิ!!!ข้างหลังเป็นแม่น้ำ!! ฉันว่ายน้ำไม่เป็น!!! ฉัน!!!!!!!!!!
" ฉันว่ายน้ำไม่เป็น!!!!!! "
ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกครั้งบนเตียงนอนที่ไม่คุ้นเคย
รอบๆตกแต่งเป็นแนวจีนโบราณ ที่นี่ที่ไหนกันล่ะเนี่ย? หรือฉันแค่ฝันไป? งั้นหรอ?
" หรือจะมีใครแอบตั้งกล้องนะ...!? "
ฉันลุกเดินสำรวจรอบๆห้อง เฟอร์นิเจอร์ดูเก่าแก่ แต่ทำอย่างประณีต
" แล้วฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย...ล่าสุดฉัน...ลื่นนี่นา ??!?"
ประตูเลื่อนไม้ถูกเปิดออก ชายหนุ่มแต่งตัวประหลาดเดินเข้ามาในห้อง เขาแต่งตัวเหมือนขันทีในซีรีย์ราชวงศ์จีน กำลังทำหน้าตาตกใจอย่าฃสุดฤทธิ์ เมื่อเห็นหน้าฉัน..ทำไม? ฉันกลายเป็นผีงั้นหรอ... หรือมีใครกำลังถ่ายหนังอะไรอยู่?! ไม่ตลกนะเห้ย!!!
" เอ่อคือ..ขอโทษนะคะ คือกำลัง? ถ่ายละครกันอยู่หรอคะ คุณอาจจะเข้าใจผิด แต่พามาผิดคนแล้วล่ะค่ะ ฉันเป็นแค่เด็กม.ปลายธรรมดาที่กำลังจะไปโรงเรียนค่ะ!! "
ฉันอธิบายยาวเหยียดให้คนที่อยู่ตรงหน้า แต่เข้ากลับทำหน้าช็อคกว่าเดิม ฉันก็ไม่แน่ใจว่าเขาช็อคที่พาคนมาผิดรึป่าว หรือช็อคที่ฉันเล่นไม่ตรงบท... แต่น่าจะเป็นอย่างแรกมากกว่าสินะ
" ธ.... "
เห...จะพูดแล้วสินะ ธ? คงจะแบบว่า เธอคือใคร!? ฉันพามาผิดคน แบบนี้รึป่าวนะ
" ธิดาเทพลืมตาตื่นขึ้นแล้ว!!!!! "
" อ..เอ้ะ... เห้ะ!!!!!!!!?!!?! "
ยังจะเล่นตามบทอยู่อีกหรอคะ!?!?!?!
——————————————————————————
ช่วงคุยกับนั่งเขียน
ฮ้าาาา การตั้งใจแต่งนิยายแล้วไม่มีใครดูมันน่าเศร้าจริงๆเลยน้าาา ยังไงก็ฝากผลงานเรื่องนี้หน่อยนะคะ คือแบบ เม้นซักนิดก็ยังดี กำลังใจน่ะค่ะ!!! ต้องการมากกกกกกกกกกกกกกกก
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments