โรงอาหาร วิศวะ
มิร่า:หง่าา ฮือออออออ
ทราย:มึงเป็นอะไรวะมิร่า
มิร่า:กูไม่เห็นพี่ภาคินมา3วันแล้ว กูไปเฝ้าดูพี่เขาทุกวันๆๆ ไม่รู้ว่าไปไหน
ทราย: มึงเป็นเอามากแล้วนะ
มิร่า:หง่าาา กูคิดถึง พี่เขาาาาาา
มาครัส: (เปิดเพลง) คิดแต่ไม่ถึง คิด คิดแต่ไม่ถึงเธอ
มิร่า:ฮือออออ ไอ้มาครัสมึงเปิดเพลงเชี้ยอะไรของมึงเนี่ย กูเศร้าอยู่
ดิน:หรือว่าพี่เขากลัวมึงไปแล้ววะฮ่าๆๆๆ
มิร่า: กูก็ว่าต้องใช่แน่ๆ😢 ทำไมอ่ะกูไม่สวยหรือไง
มาครัส:มึงสวยสุดแล้วเว่ยเพื่อน
มิร่ามึงพูดจริงปะ
มาครัส: จริง🤞🤞🤞
มิร่า:กูเห็นนะมือมึงอ่ะ
มาครัส: ฮ่าๆๆๆๆ มึงอ่ะดังสุดในคณะเราแล้วนะเว่ย
มิร่า: ก็จริงแหละ กูไม่สนใจพี่เขาแล้วชิ
ทราย: เห้ยยวันนี้พี่พาคินมาเรียนว่ะ
มิร่า:มึงเลิกโกหกกูเลยทราย
ทราย:จริงเว้ย เนี่ยแฟนคลับพี่เขาถ่ายได้รูปไว้ด้วย
มิร่า:ที่นี่มันอยู่ตรงไหนวะ??
มาครัส: ห้องสมุดไงอิโง่ หนังสือเยอะขนาดมึงคิดว่าห้องดับจิตไง
มิร่า:ห้องดับจิตก็ดีสิกู จะได้ส่งมึงไปอยู่คนแรก😑
ทราย:แล้วมึงจะไปปะ
มิร่า:ไม่อ่ะ ไม่ไป
ดิน:มึงสำนึกได้แล้ว
มิร่า:ป่าว วันนี้กูไม่ได้แต่งหน้ามา ถ้าพี่เขาเห็นหน้าสดกู เขาจะตกใจ
ทราย:โว๊ะ หน้าสดมึงอ่ะดีกว่าหน้ากูตอนที่แต่งหน้าอีกเหอะ อิ_วย
มิร่า:ช่วยไม่ได้ คนมันสวย
รุ่นพี่:น้องมิร่าครับ
มิร่า: คะ?
รุ่นพี่:คือ มีผู้ชายคนหนึ่งรอน้องอยู่หน้าคณะครับ
มิร่า:ใครวะ หรือว่าจะเป็นพี่ภาคิน คิดถึงเราล่ะสิ
ค่ะขอบคุณมากๆนะคะ มึงไปเป็นเพื่อนกูหน่อยสิทราย(กูเขิลลล)
หน้าคณะ
มิร่า:พี่ภาคินคะะะะะะะะ อะอ้าวไม่ใช่พี่ภาคินนิ
ทราย:แล้วใครวะ
มิร่า:กูไม่รู้(ส่ายหน้า)
....:ไงน้อง พี่มีเรื่องจะคุยด้วยนะ
มิร่า: พี่เป็นใคร?
นักเลง: เป็นหัวหน้าไอ้คนที่น้องกะทืบมันวันนั้นไง
มิร่า:ใครวะ? (กูกระทืบไปตั้งหลายคน🤔) หนูจำไม่ได้หรอกพี่ พี่มาหาผิดคนแล้ว
นักเลง: จะผิดได้ไง มิร่า วิศวะ ปี1
มิร่า: ใช่หนูเองแหละมิร่า และลูกน้องพี่คนไหนหนูไม่รู้หรอกนะ แต่ถ้าหนูกระทืบลูกน้องพี่จริงๆ พี่ควรคิดแล้วแหละ ว่าพวกพี่ตัวเท่าช้างแต่ใจเท่าเท่านี้ ขี้เล็บเท้าหนูเอง😯
นักเลง:ปากเก่งนักนะ ถ้าโดนสักหน่อยยังจะปากเก่งอยู่ไหม
มิร่า:อะๆๆๆ จุๆๆๆ อะไรเนี่ย เข้ามาในเขตหนูแล้วยังปากเก่งอีกเรอะ เหอะคิดว่าหนูจะกลัวหรือไง (ทำหน้าตากวนตีน)
นักเลง:เอาสักทีดีไหม 👋
ภาคิน:ทำร้ายผู้หญิงตัวเล็กๆไม่แมนเลยนะ(โอ๊ะพี่ภาคิน เห็นหน้าสดเราแล้ว อร๊ายยย)
นักเลง: แล้วมึงเสือกไรด้วยวะ
ภาคิน: กูก็ไม่อยากยุ่งหรอกนะ แต่พอดีคนนี้เด็กกูว่ะ(กอดคอเรา)
นักเลง:เด็กมึง งั้นก็ขอลองหน่อยนะ แบ่งๆกัน
มิร่า:กูไม่ใช่สิ่งของเว้ย
ภาคิน:หุบปากซะ ถ้าไม่อยากซวย (กระซิบ)
โทษทีวะไม่ค่อยสะดวกใจเท่าไหร่นะ
นักเลง:งั้นมึงก็รับหมัดแทนอินางนี้แล้วกัน
เอเจ: คนเดียวคงไม่สู้5คนหรอกมั้งเนอะ(มีพี่ๆผู้ชายอีก4คนเดินมา)
นักเลง:ฝากไว้ก่อนเถอะ
มิร่า:มาเอาคืนเร็วๆๆน้าาา
มิร่า:พี่จะมาห้ามหนูทำไมหน้าจะให้ซัดหน้ามันสักหมัด2หมัด
ภาคิน:เธอไม่รู้หรือไกว่าในมหาลัยเขาไม่ให้ใช้ความรุนแรงน่ะค่ะอยากโดนไล่ออกหรือไง เก่งจริงๆ(ดีดหน้าผาก)
มิร่า:(โอ้ยย)ไหนพี่บอกในมหาลัยไม่ให้ใช้ความรุนแรงไง เนี่ยพี่รุนแรงกับหนูอยู่นี่ เดี๋ยวปั๊ดดีดคืนเลย
ภาคิน: ตัวกะเปี๊ยกเดียว แค่ยืนยังไม่ถึงไหล่เลย
มิร่า:อะไรเนี่ย บูลลี่หรอ
ภาคิน:เออออ
มิร่า: อีพี่...บ้าาาหนูไม่น่าไปชอบพี่เลย
ภาคิน:กูก็ไม่น่ามองมึงเป็นคนน่ารักเลยเหมือนกัน
มิร่า: ห้ะ อะไรนะ?
ภาคิน: อะไร ไม่มีอะไรนิ
เอเจ:ไหนมันบอกมันไม่สนใจไง?
ชินวา:แล้วมันเร่งพวกเรามาแค่เนี่ยนะ
ฟีนิกซ์:กูนึกว่าจะได้เจอฉากเด็ดๆๆซะอีก
เอเจ:มึงว่า🤔 คู่นี้จะยังไงต่อวะ
คีย์:ได้กันชัวร์😏
ฟีนิกซ์: ถ้าจะตีกันขนาดนี้ ลูกคงดกหน้าดู🤣
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments