ซันนี่ : สวัสดีค่ะ เราชื่อซันนี่ อายุ 20 ปี มีเพื่อน 2 คน ชื่อ บาเต้(ช)กับ ออร่า(ญ) นิสัยก็ดีอะ ดูเอาแล้วกัน
บาเต้ : ได้ข่าวว่าแม่มึงแต่งงานใหม่นิไอ้ซัน
ออร่า : เออกูก็ได้ยิน ลงข่าวหน้า1เลยนะเว้ยยแม่มึงอะ
เรา : เออ กูรู้แล้วน่าาาา เดี๋ยวเย็นแม่จะมารับไปกินข้าว
บาเต้ : โชคดีนะเว้ย ได้ข่าวว่าเขามีลูกชายด้วยนิ
ออร่า : เออกูก็ได้ยินมา ระวังไว้ก็ดี กูกลัวเขาจะแกล้งมึงอะ
เรา : เออขอบใจนะพวกมึง กูไปละ
บาเต้ : ระวังตัวด้วยนะมึง
เรา : เออๆๆ
#บนรถของแม่
แม่ : วันนี้ลูกสาวแม่เป็นไงบ้าง เรียนเหนื่อยไหม
เรา : ก็โอเคกับแม่เรียนหมอมันก็ต้องเหนื่อยเป็นธรรมดา
แม่ : สู้ๆเข้านะจ๊ะแม่เป็นกำลังใจให้นะ เดี๋ยววันนี้เราไปทานข้าวที่บ้านคุณลุงกันนะ
เรา : ค่ะ หนูก็หิวแล้วเหมือนกัน
แม่ : .ยิ้ม
@บ้านพิทักษ์กุล
คุณลุงภพ : อ้าวมากันแล้วเหรอพิมพ์ เข้ามาก่อนๆๆ นี่ลูกชายตัวดีของผมยังไม่มาเลย
แม่ : งั้นเราไปรอกันข้างในไหมคะ เดี๋ยวดิฉันจะแนะนำลูกสาวให้รู้จัก
และทุกคนก็เข้ามานั่งในห้องอาหาร เมื่อตอนที่เราอยู่หน้าประตู คุณลุงภพพูดถึงลูกชาย ดูจากตอนนี้เวลาก็ล่วงเลยมาหลายชั่วโมงแล้วลูกชายตัวดีของเขาถ้าจะไม่มีวินัยเอาซะเลย
คุณลุงภพ : เดี๋ยวผมโทรตามลูกชายตัวดีของผมก่อน
@บอมเบย์
บอมเบย์ : ฮัลโหลครับพ่อ พ่อมีอะไรโทรมาครับ
คุณลุงภพ : เมื่อไหร่แกจะกลับบ้านนะตอนนี้รู้ไหมว่าคุณพิมพ์กับหนูซันนี่เขารออยู่เนี่ย แกกลับมาสักทีเถอะ
บอมเบย์ : อ้าวเหรอครับคุณพ่อผมพึ่งรู้นะเนี่ยได้ครับเดี๋ยวผมจะรีบไป อ๋อแล้วก็บอกให้แม่บ้านเอาน้ำยามาถูให้ดีๆนะครับเพราะเสนียดมันติดบ้านน่ะ
คุณลุงภพ : นน..นี่แก แกก็อย่ามาเล่นลิ้นกับฉันนะรีบกลับมาเร็วๆเลย
บอมเบย์ : ครับๆจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะครับ...ตู๊ดๆ
@18.00 บ้านพิทักษ์กุล
คุณลุงภพ : ต้องขอโทษด้วยนะคุณพิมพ์ที่ลูกของผมมาช้า
บอมเบย์ : ทำไมพ่อต้องไปขอโทษเขาด้วยครับ เขาก็แค่คนอยู่อาศัย
เรา : มันจะมากไปแล้วนะคะ คุณเองที่มาสาย เห็นอยู่ว่า แม่ของฉัน แล้ว ฉัน และคุณลุง รออยู่ ไม่รู้จักมารยาทหรอคะ ปล่อยให้คนอื่นรอแบบนี้
บอมเบย์ : นี่เธอมีสิทธิ์อะไรมาสั่งสอนฉันห๊ะ
คุณลุงภพ : พอได้แล้วทั้งสองคนเรามาทานข้าวกันดีกว่า/ป้าเช้าตักข้าว
คุณลุงภพ : ก่อนอื่นขอแนะนำลูกชายของผม นี่เจ้า บอมเบย์ อายุ 19 ปี เรียนบริหาร ม.เดียวกับหนูซันนี่
เรา : ค่ะ สวัสดีค่ะ
คุณลุงภพ : นี่หนูซันนี่ อายุ 20 ปีเรียนคณะแพทย์ม.เดียวกับเอง อะ
บอมเบย์ : หึ จะย้ายมาเมื่อไรล่ะ จะได้เตรียมโลงศพไว้ให้ อุ้ยไม่ใช่สิต้องเป็นห้องนอน
แม่ : เอ่อ คืออ เราจะย้ายมาวันนี้จ๊ะ
บอมเบย์ : หรอครับ ไม่เห็นรู้เลย
เรา : ระวังคำพูดของคุณด้วยค่ะ มารยาทน่ะมีไหมเอ่ย
บอมเบย์ : มารยาทน่ะฉันมีแน่ แต่ยางอายนะมีหรือเปล่า หึ
คุณลุงภพ : พอแค่นี้แหละไอ้บอม หยุดว่าพี่เขาเสียที
บอมเบย์ : ผมมีพี่ด้วยเหรอครับไม่อยากจะรู้ เท่าที่ดูมาผมไม่มีพี่นะครับ ยัยนั้นไม่มีทางเป็นพี่ผมได้หรอก
เรา : ค่ะ ฉันเข้าใจดี
คุณลุงภพ : งั้นเราแยกย้ายกันแค่นี้ คุณพิมพ์ขึ้นไปจัดห้องเถอะ
แม่ : ค่ะคุณ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 3
Comments