ตอนที่4

"ทำอะไรกันหนะ!?"

ผู้จัดการบริษัทรีบวิ่งเข้ามาดู เธอดูตกใจมากเมื่อเห็นเอ็มยืนจับเเก้มของตัวเองละร้องไห้

"คะ...คะ...คุณชาย"

"เธอทำอะไรหนะ!?"

"เธอรู้มั๊ยว่าเด็กคนนี้เป็นใคร"

สีหน้าของผู้จัดการบริษัทดูซีดเซียว เเละกังวล

"ผู้จัดการคะ เด็กคนนี้..."

"เด็กคนนี้เป็นภรรยาของท่านประธาน"

ผู้จัดการบริษัทพูดเเทรก

ทุกคนตกตะลึง ทุกคนซุบซิบกันใหญ่

เเต่ก็มีร่างหนาวิ่งผ่าพนักงานบริษัท

เข้ามาหาร่างบาง ร่างหนายืนมองร่างบางร้องไห้ด้วยความตกใจเเละโมโห ก่อนที่จะเข้าไปโอบกอดร่างบาง

"เอ็ม..."

"พะ...พี่..."

ร่างบางพูดขึ้นเเต่เสียงของร่างบางนั่นสั่น

"ใครทำ!?..."

ร่างบางเงียบไม่ตอบเเต่อย่างไรเพราะกลัวว่าผู้หญิงคนนี้จะ...

"ตอบ!"

พนักงานงานหญิงตัวสั่นด้วยความกลัวเเละกังวล จนเธอขยับไปไหนไม่ได้ ส่วนมาร์คก็โอบกอดร่างเล็กๆของเอ็มเอาไว้ เเต่เริ่มพูดเสียงดังเเละโมโหขึ้นเรื่อยๆ

"ถ้ายังไม่ยอมรับตอนนี้เรื่องนี้จบไม่สวยเเน่"

"พะ...พี่..."

เอ็มดึงเสื้อของมาร์คเบาๆเพื่อสกิดให้มาร์ครู้อะไรบางอย่าง

"ขอโทษครับ..."

มาร์คโมโหเกินไปจนลืมว่าภรรยาตัวน้อยของเขาไม่ชอบเสียงดัง ก่อนที่จะลูบหัวของเอ็มเบาๆ เเละดูใจเย็นขึ้น

"สรุปเเล้วใครทำภรรยาของชั้นร้องไห้?"

"ยอมรับมาซะ..."

"ชะ...ชะ...ชะ...ชั้นเองค่ะ"

พนักงานงานหญิงยกมือเเละพูดขึ้นด้วยความกังวล เเต่เธอรู้ว่าท่าเธอไม่ยอมรับเธอต้องเดือดร้อนกว่าเดิมเเน่ๆ

"ชั้นไล่เธอออก..."

มาร์คมองพนักงานสายด้วยความไม่พอใจเเต่ก็ทำอะไรเธอต่อหน้าภรรยาไม่ได้เดี๋ยวเขาจะกลัว ส่วนพนักงานสาวเงีบยไปซักพักเเล้วตัดสินใจวิ่งออกไปจากบริษัทด้วยความรวดเร็ว เพราะกลัวว่ามาร์คจะเปลี่ยนใจก่อน

"เรียกรถพยาบาล..."

"ฮะ!...เรียก เรียกทำไม?"

"ผมเเค่โดนตบเองนะพี่"

"งั้นก็ขับรถไปปะขึ้นรถ"

"พี่..."

"ทายาก็หายเเล้ว"

"ก็ได้ๆๆ"

"เเล้วพวกเธอไม่มีอะไรทำรึไง!"

งานบริษัททุกคนรีบวิ่งไปทำหน้าที่ของตัวเอง รวมถึงผู้จัดการบริษัทด้วย

ส่วนมาร์คก็พาเอ็มไปทายาที่ห้องพยาบาล เอ็มต้องทำตามเพราะกลัวว่ามาร์คจะเรียกรถโรงพยาบาลมาจริงๆ ถึงจะเจ็บนิดหน่อยก็เถอะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***

