ลิขิตรักเหนือชะตา หงส์ฟ้าเคียงมังกร 1
ตอนที่ 5
เต็มไปด้วยพืชพรรณต้นไม้ลำธาร
หยางเกอที่กำลังเดินขึ้นเขา ก็หยุดมองเส้นทางๆหนึ่ง
ลมพัด ใบไมัสั่นไหวท่ามกลางความมืด
มีเพียงเสียงสัตว์ที่ออกหากินตอนกลางคืน
ยิ่งเดินลึกเข้าไป ก็ยิ่งทำให้หยางเกอรู้สึกหวั่นใจเล็กน้อย
หยางเกอเดินมาเรื่อยๆจนถึงหน้าผาสูงชันอยู่ตรงหน้า เธอใช้อาวุธลับในมือยิงเชือกขึ้นไป
แล้วไต่เชือกขึ้นไปบนสุดของหน้าผา
ด้วยความเหนื่อยล้าทำให้เธออ่อนแรงพอสมควร แต่ไม่ทำให้เธอหยุดความพยายามแม้แต่น้อย
เธอเงยหน้ามองมองพระจันทร์เต็มดวง
แล้วก้มมองหาบางอย่างรอบตัวเธอ
หยางเกอ
พระจันทร์เต็มดวงแล้วนี่นา
หยางเกอเดินมองหาได้สักพักก็ไปเจอดอกไม้เรืองแสงต้นหนึ่งขึ้นอยู่ริมผา
ดอกไม้ดอกใหญ่เท่ากำปั้น กลีบดอกเรียวยาว เรืองแสงสีเหลืองทอง ราวชักชวนให้คนไปเก็บ
หยางเกอเอื้อมมือไปเด็ดดอกไม้เรืองแสงนั้น
หยางเกอพยายามเอื้อมก็ไม่เป็นผล เธอจึงยืดขยับตัวเข้าไปใกล้มากขึ้น
จนในที่สุดเธอก็สามารถคว้าและถอนดอกไม้เรืองแสงออกมาได้
จู่ๆมือที่ดันหินไว้เกิดพลาด ร่างหยางเกอลื่นไปข้างหน้าผา
หยางเกอ
หรือว่าข้าตายแล้ว 😣
ร่างกายของหยางเกอตกลงกระแทกบางอย่าง เธอคิดว่าตนตกถึงพื้น แต่ลองนึกคิดอีกทีพื้นไม่ได้นิ่มและลื่นเช่นนี้ เธอจึงเบิกตามอง
หยางเกอ
มันคาบข้าไปกินแน่ๆ!!!
หยางเกอ
ข้ายังไม่อยากม่องเท่งตอนนี้นะ!
หยางเกอ
แต่มันกำลังพาข้าลงพื้นหรอกหรอ
นกยักษ์บินถึงพื้น หยางเกอจึงค่อยๆลงจากตัวนกอย่างระมัดระวัง
จะงอยปากนกสีน้ำตาลขนาดใหญ่คล้ายปากของเหยี่ยว ขนสีฟ้าสวย ดวงตาดำกลมโตจ้องมองหญิงสาวตรงหน้า
ปีกที่กระพือถูกพับเก็บเรียบร้อย แล้วสะบัดขนเล็กน้อย
หยางเกอ
ข้าไม่เคยเห็นนกตัวใหญ่ขนาดนี้มาก่อนเลย
หยางเกอ
เจ้าชื่ออะไรหรอเจ้านกน้อย
หยางเกอ
ไม่สิเจ้านกตัวใหญ่ต่างหาก
หยางเกอเอื้อมมือจะไปแตะตัว ยังไม่ทันโดน นกยักษ์ตกใจถอยห่าง
แล้วนกก็กระพือปีกบินหนีจากไป
หยางเกอ
ยังไม่ได้จับขนสวยๆของเจ้าเลย
หยางเกอ
ขอบใจน๊าาาา เสี่ยวอิง!
หยางเกอตะโกนบอกทิ้งท้าย โดยไม่รู้ว่านกตัวนั้นจะได้ยินเธอรึป่าว
เธอหันมามองดอกไม้เรืองแสงที่อยู่ในมือ แล้วเดินลงจากเขาอย่างอารมณ์ดี
ระหว่างทางกลับนั้น หยางเกอเจอทางแยกสองทาง
เธอต้องหยุดมองด้วยความแปลกใจ
หยางเกอ
แล้วข้าต้องกลับทางไหนนะ
หยางเกอ
ตอนมาไม่เห็นมีเลยนี่นา
หยางเกอยืนครุ่นคิดไปชั่วครู่
หยางเกอ
จ้ำจี้มะเขือเปราะ กะเทาะหน้าแว่น
ระหว่างทางเดินล้อมรอบด้วยป่าไผ่สูงใหญ่
ยิ่งเดินเข้าไปยิ่งรู้สึกว่าป่านี้ยิ่งลึกและซับซ้อนมากขึ้น ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงสัตว์เสียงแมลง
จู่ๆก็มีเสียงแปลกๆ ทำให้หยางเกอต้องหันไปมอง
Comments