เหนือเมฆาep.2

หลังจากผ่านแม่น้ำเชี่ยว พวกเขาเข้าสู่ป่าลึกยิ่งขึ้น ต้นไม้สูงเรียงรายจนแทบบังแสงแดด เสียงนกร้องถูกบดบังด้วยเสียงลมพัดผ่านยอดไม้ เสียงใบไม้กระทบกันเป็นจังหวะเหมือนเรียกเตือนทุกชีวิตให้ระวัง

โจวเฝ่ยยกดาบขึ้นแน่น ฝีเท้าของเธอสงบนิ่งแต่เต็มไปด้วยพลัง ทุกการเคลื่อนไหวของเธอเหมือนฝังตัวกับธรรมชาติรอบตัว

“ป่าแห่งนี้…มีผู้ที่ไม่ปรารถนาดีมาก่อนหน้าเรา” เซี่ยอวิ่นกระซิบ พลางกวาดสายตาครอบคลุมรอบทิศทาง

โจวเฝ่ยก้าวเข้าหากลุ่มพุ่มไม้บาง ๆ ด้วยความระมัดระวัง เธอรู้สึกถึง เงาผู้ลึกลับ ที่แอบซ่อนตัวอยู่ ไม่ไกลจากพวกเขา เสียงฝีเท้าเบา ๆ ทำให้หัวใจเต้นแรง

ทันใดนั้น เสียงห้าวก้องดังขึ้นจากหลังต้นไม้ใหญ่ สามชายร่างสูงสวมผ้าคลุมดำพุ่งเข้าหาโจวเฝ่ยและเซี่ยอวิ่น ดาบยาวฟาดฟันอย่างรวดเร็ว

โจวเฝ่ยก้าวถอยเล็กน้อย พลางฟาดดาบป้องกันศัตรูคนแรก อีกสองคนเข้ามาโจมตีทันที เธอกลิ้งหลบข้าง ๆ เสียงใบไม้กรอบราวกับฝนตก พลังลมหนาวจากยอดเขาทำให้ท่วงท่าของเธอคมชัดยิ่งขึ้น

เซี่ยอวิ่นปรากฏตัวด้านหลังเธอ ดวงตาคมจับจ้องศัตรูทุกคน มือขวาสะบัดดาบเหล็กฟาดใส่หนึ่งในผู้โจมตี ความเร็วและความแม่นยำทำให้ศัตรูล้มลงทันที

โจวเฝ่ยไม่รีรอ เธอกระโดดขึ้นบนก้อนหินฟาดดาบใส่อีกสองคน เสียงโลหะกระทบโลหะดังสนั่น ผมดำของเธอปลิวตามแรงการเคลื่อนไหว ลมหายใจของเธอยังคงมั่นคง แม้หัวใจเต้นแรง

ศัตรูยังไม่ยอมแพ้ พวกเขาโจมตีพร้อมกันราวกับฝูงหมาป่าโจมตีเหยื่อ การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือด แต่โจวเฝ่ยและเซี่ยอวิ่นเคลื่อนไหวราวกับเป็น คู่หูฝึกฝนมานาน ทั้งสองผสานการโจมตีและป้องกันอย่างไร้ที่ติ

หลังจากศัตรูล้มลงหมด เสียงลมหายใจของโจวเฝ่ยยังหนักอยู่ แต่ดวงตาเต็มไปด้วยความมั่นใจ

“พวกเขา…เป็นใครกัน” โจวเฝ่ยถาม

“ไม่ทราบ แต่เราต้องระวังต่อไป” เซี่ยอวิ่นตอบพลางสังเกตรอบตัว

พวกเขาเดินต่อไปจนถึงลานกว้างกลางป่ามืด แสงแดดส่องลอดเป็นเส้นบาง ๆ ระหว่างต้นไม้ใหญ่ เสียงนกร้องหายไป เหลือเพียงเสียงลมและน้ำไหล

“โจวเฝ่ย เจ้าเก่งมากในการต่อสู้” เซี่ยอวิ่นพูดเบา ๆ ดวงตาลึกเหมือนทะเล เขาไม่พูดคำชมเยอะ แต่เพียงแค่สายตาก็ทำให้เธอรู้สึก…ว่าเขาสังเกตทุกฝีก้าวของเธอ

โจวเฝ่ยพยักหน้าเล็กน้อย เธอไม่ได้ตอบคำพูดด้วยเสียง แต่หัวใจกลับเต้นแรงเหมือนถูกใครบางคนอ่านใจ

ทันใดนั้น เสียงห้าวก้องอีกครั้งดังขึ้น คราวนี้มาจากด้านหลัง ลมพัดแรงจนใบไม้ไหวปะทะกันเป็นเสียงดัง

“เราไม่อาจอยู่ตรงนี้นาน ต้องหาที่ซ่อน” เซี่ยอวิ่นพูดพลางดึงมือโจวเฝ่ยไปทางพุ่มไม้หนา

พวกเขาเข้าพุ่มไม้ใหญ่ เงียบสนิท เสียงหัวใจเต้นและเสียงลมหายใจเป็นเพียงสิ่งที่ได้ยิน

“เจ้ารู้สึกไหม?” เซี่ยอวิ่นกระซิบ “มีสายตาจ้องเราอยู่”

โจวเฝ่ยพยักหน้า พลางยกดาบขึ้นแน่น เธอรู้สึกถึง พลังลึกลับบางอย่าง ที่อยู่รอบตัว ป่าแห่งนี้ไม่ใช่ธรรมชาติธรรมดา มีกลิ่นอายของยุทธภพที่เข้มข้น

“เราต้องก้าวไปข้างหน้า ไม่เช่นนั้นอันตรายจะตามเรา” เซี่ยอวิ่นพูดพลางก้าวออกจากพุ่มไม้ ร่างกายของเขาเคลื่อนไหวอย่างเงียบงัน

โจวเฝ่ยก้าวตาม เสียงฝีเท้าเบา ๆ แต่มั่นคง เส้นทางข้างหน้าเต็มไปด้วยความท้าทาย ทั้งศัตรูลึกลับและภูมิประเทศที่เปลี่ยนแปลง

หลังจากเดินหลายชั่วโมง พวกเขาเจอ หมู่บ้านซงหลาง หมู่บ้านเล็ก ๆ ตั้งอยู่ระหว่างยอดเขา บ้านไม้เรียงราย เสียงผู้คนในหมู่บ้านค่อย ๆ ดังขึ้น

“นี่คือจุดหมายของเรา แต่เราไม่ควรไว้ใจใครง่าย ๆ” เซี่ยอวิ่นพูด

โจวเฝ่ยพยักหน้า ดวงตาของเธอส่องประกายมั่นคง การเดินทางครั้งนี้เพิ่งเริ่ม แต่เธอรู้สึก…ว่าเธอพร้อมจะเผชิญทุกอันตราย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***