ตอนที่ 3 : บทเรียนที่ต้องแลกด้วยเลือด

เช้าวันใหม่ในโรงเรียนอสูรไม่ได้เริ่มต้นด้วยเสียงนกร้องหรือแสงแดดอ่อน ๆ

แต่เป็นเสียงกริ่งโลหะที่กรีดบาดอากาศ และเสียงโซ่เหล็กกระทบกันดัง “กรุ๋งกริ๋ง” จากหอคอยสูงด้านตะวันออก

นักเรียนทุกคนถูกเรียกรวมไปยัง ลานพิธีโลหิต—สนามหินสีดำกลางโรงเรียน ล้อมรอบด้วยกำแพงสูงสลักอักขระปีศาจที่ส่องแสงแดงฉานราวกับเลือดสด

เธอก้าวตามนักเรียนคนอื่นไป สายตาหลายคู่ยังคงจ้องมาเหมือนจะเจาะลึกเข้าไปในเส้นเลือดของเธอ

บางคนยิ้มเหยียด บางคนแสยะฟันเขี้ยว บางคนเพียงสบตาแล้วเบือนหนี ราวกับสัมผัสได้ถึงสิ่งต้องห้าม

พิธีเปิดเรียน

อาจารย์ประจำชั้นยืนอยู่กลางลาน ดวงตาคมกริบวาววับใต้เงาผ้าคลุมสีดำ

เสียงเขากังวานไปทั่วสนาม

“โรงเรียนอสูร… ไม่ใช่สถานที่สำหรับผู้ที่หวังจะใช้ชีวิตธรรมดา”

“ที่นี่ ทุกคาบเรียน ทุกลมหายใจ คือการทดสอบ”

เขากวาดสายตาไปทั่วนักเรียน ก่อนยกมือขึ้น เงาสีดำไหลออกจากฝ่ามือ ร่างของ สัตว์อสูรครึ่งเงา ปรากฏขึ้นทีละตน—ตาเรืองสีเหลือง ฟันแหลมคม สะบัดหางจนฝุ่นหินฟุ้งกระจาย

เสียงฮือฮาดังขึ้นทันที

“ไม่ใช่วิชาทฤษฎีงั้นเหรอ!?”

“นี่มัน…สนามสังหารชัด ๆ!”

อาจารย์ยิ้มบาง แต่แฝงความโหดเหี้ยม

“บทเรียนแรกของพวกเจ้า…คือ การเอาชีวิตรอด

ผู้ที่ล้ม—เลือดและวิญญาณจะถูกกลืนไปเป็นค่าเล่าเรียนของโรงเรียนนี้”

การต่อสู้เริ่มขึ้น

เสียงคำรามของสัตว์อสูรดังก้อง พวกมันพุ่งเข้าหานักเรียนทันที!

โวลกราฟคำรามลั่น กรงเล็บสีดำพุ่งฉีกเนื้อสัตว์อสูรจนเลือดกระจาย แต่เขาก็ถูกตะปบจนร่างกระแทกกับกำแพง เลือดอาบแขนซ้าย

เสียงกรีดร้องดังระงม บางคนถูกกัด บางคนพยายามหนีจนถูกเพื่อนเหยียบซ้ำ ไม่มีใครปลอดภัย

เธอเองก็ถูกหมายตา—สัตว์อสูรตาสีแดงตัวหนึ่งพุ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง เล็บคมฟาดลงตรงหน้า

ฟึ่บ!

เงาสีเลือดพุ่งขึ้นทันทีราวกับมีชีวิต พันรอบตัวสัตว์อสูร กดร่างมันจมกับพื้น เลือดสีดำไหลทะลักออกจากรูขุมขนของมัน ก่อนร่างจะแตกสลายเป็นเถ้าควัน

เสียงรอบข้างเงียบวาบ ทุกคู่ตาจับจ้องที่เธออีกครั้ง

“เธอ…ฆ่ามันได้ด้วยพลังแค่ครั้งเดียว…”

“ไม่ใช่เงาธรรมดา…นั่นมัน สายเลือดสีชาด จริง ๆ”

คำเตือนจากเงามืด

ในจังหวะที่ทุกคนยังตะลึง เสียงอาจารย์ดังขึ้น

“พอแล้ว”

เขาสะบัดมือ สัตว์อสูรทั้งหมดหยุดนิ่งก่อนสลายไปกับเงามืด

บรรยากาศคลายลง แต่ความเย็นยะเยือกยังคงเกาะอยู่ในใจทุกคน

อาจารย์ก้าวเข้ามาใกล้เธอ ดวงตาคมกริบจ้องตรงไม่ละสายตา

“พลังนั้น…หากไม่ถูกควบคุม มันจะกลืนกินเจ้าเอง”

เขาโน้มตัวลงเล็กน้อย กระซิบเสียงเย็น

“และเชื่อเถอะ—มีหลายคนที่อยากเห็นเลือดของเจ้าไหลออกมา เพื่อพิสูจน์ตำนานต้องห้าม”

การเฝ้ามองที่ไม่อาจหลบหนี

หลังเลิกพิธี เธอเดินกลับห้องเรียนท่ามกลางสายตานักเรียนมากมาย

บางคู่ตาเต็มไปด้วยความกลัว บางคู่ตาเต็มไปด้วยความโลภ และบางคู่ตา—คือแววตาที่จ้องจะฆ่า

ที่มุมระเบียง คาร์เอลยืนพิงกำแพง สบตาเธอเงียบ ๆ

“เห็นไหมล่ะ เด็กใหม่…โรงเรียนนี้ไม่ได้ทดสอบความรู้ แต่ทดสอบเลือดและวิญญาณ”

เขาหันหลังเดินจากไป ทิ้งประโยคสุดท้ายที่สะท้อนในใจเธอ

“ถ้าอยากอยู่รอด…เธอต้องเลือกว่าใครคือเพื่อน และใครคือศัตรู—ตั้งแต่วันนี้”

✨ To Be Continued… ✨

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***