ตอนที่4:สาวใช้หรือเชลยหัวใจ

แสงแดดยามเช้าส่องลอดผ่านผ้าม่านผืบางเข้ามาในห้องหรู รางบางของ อันนา พลิกตัวบนเตียงกว้างที่นุ่มเกินกว่าที่เคยสัมผัส แต่กลับไร้ความอบอุ่นใดๆ ในหัวใจ

เธอลุกขึ้นนั่ง กวาดตามองไปรอบๆห้อง ทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าล้วนบงบอกว่าที่นี่คือ "กรงทอง" อย่างแท้จริง โต๊ะไม้โอ๊คแกะสลัด พรมเปอร์เซียราคาแพง และโคมไฟระย้าที่เปล่งประกาย แต่ไม่มีสิ่งใดสามารถกลบความจริงได้ว่า...เธอถูกกักขัง

เสียงเคาะประตูสามครั้งทำให้หญิงสาวสะดุ้ง หัวใจเต้นแรงขึ้นทันที

"คุณอันนาครับ เจ้านายรออยู่ที่ห้องอาหาร" เสียงของลูกน้องของภาคินดังลอดเข้ามา

เธอเม้มปากแน่น ก่อนพาตัวเองลุกขึ้น ล้างหน้าล้างตาอย่างเร่งรีบและเดินออกไปตามที่ถูกเรียก

โถงอาหารเช้าที่คฤหาสน์ใหญ่โอ่อ่าเหมือนในวัง ร่างสูงในสูทเรียบหรูของ ภาคิน นั่งรออยู่ก่อนแล้ว เขาดูสงบนิ่งเหมือนรูปปั้น แต่เพียงแค่เงยหน้าขึ้น ดวงตาคมกริบที่สบเข้ากับนัยน์ตาของอันนาก็ทำให้เธอใจหวิวราวกับถูกจับขังไว้ในกรงมืด

"มาสักที"เสียงทุ้มต่ำเอ่ยขึ้นช้าๆ แต่กลับกดดันเสียจนแทบอยากถอยหลัง

อาหารเช้าที่จัดเรียงเต็มโต๊ะคือของหรูราคาแพงที่เธอไม่เคยแม้แต่จะได้กลิ่นมาก่อน ขนมปังอบร้อน ชีสจากยุโรป ไข่คนเนยสด เนื้อสเต็กสุกกำลังดี และกาแฟกลิ่นหอมๆ

แต่อันนากลับกลืนไม่ลง เพราะส่ยตาของชายตรงหน้าที่จับจ้องมาไม่วางตา

"ทำไมไม่กิน" ภาคินถามเรียบๆ

"ฉัน...ไม่หิวค่ะ" อันนาตอบสั้นๆ เสียงสั่นแต่พยายามทำให้มั่นคง

ชายหนุ่มวางมีดกับส้อมลง เสียงโลหะกระทบจานดังกังวานชวนขนลุก เขาหลังเอนพิงเก้าอี้ สายตาเฉียบคมมองเธออย่างนักล่าที่กำลังพิจารณาเหยื่อ

"ในโลกของฉัน มีสองอย่างที่คนอยู่รอดได้...เชื่อฟัง หรือไม่ก็สู้จนชนะ"

อันนาเม้มปากแน่น ไม่ตอบกลับ เพราะรู้ว่าคำพูดใดๆก็อาจกลายเป็นชนวนให้สถานการณ์เลวร้ายลง

"งั้นมาลองกันดู"

ภาคินกระตุกยิ้ม ก่อนหันไปพยักหน้าให้กับลูกน้องสองคนที่ยืนอยู่ด้านหลัง

ไม่นานนัก ลูกน้องก็นำถาดเงินมาเสิร์ฟตรงหน้า อันนา แต่สิ่งที่อยู่บนถาดนั้น...ไม่ใช่อาหารหรู หากแต่เป็นเสื้อผ้าแม่บ้านสีดำเรียบง่ายพับอย่างประณีต

หญิงสาวเบิกตากว้าง หัวใจร่วงวูบ

"อะไรคะ...นี่มัน..."

"ชุดทำงานของเธอ" ภาคินชัดถ้อยชัดคำ "อย่าลืมสิ อันนา...เธอมาที่นี่เพื่อชดใช้หนี้ ไม่ใช่มาเพื่อใช้ชีวิตหรูหราเหมือนเจ้าหญิง

อันนายืนนิ่ง สองมือสั่นสะท้าน หญิงสาวเหมือนถูกเหยียบศักดิ์ศรี แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า...นีคือความจริง

"ถ้าเธออยากพิสูจน์ว่าตัวเองไม่ใช่เชลยไร้ค่า ก็จงทำให้ฉันเห็น...ว่าความดื้อดึงของเธอมีค่าแค่ไหน "เสียงของภาคินหนักแน่น ดวงตาคมจับจ้องไม่กระพริบ

อันนากลืนน้ำลายลงคอช้าๆ เธอรู้ว่าการต่อต้านในตอนนี้อาจทำให้ทุกอย่างเลวร้ายลง แต่ในใจกลับสาบานกับตัวเองว่า จะไม่มีวันยอมให้ผู้ชายคนนี้เหยียบหัวใจเธอได้ง่ายๆ

เธอยื่นมือไปรับชุดแม่บ้านนั้น แม้มือจะสั่น แต่แววตาที่เงยขึ้นสบกับภาคินกลับฉายความเด็ดเดี่ยว

"ก็ได้...ถ้านี่คือสิ่งที่คุณต้องการ" เธอเอ่ยเสียงเรียบ แต่ทุกคเต็มไปด้วยความดื้อรั้น

ภาคินหัวเราะเบาๆ รอยยิ้มที่มุมปากเต็มไปด้วยความท้าทายและความพึงพอใจ"น่าสนใจขึ้นทุกที...ฉันอยากรู้เหมือนกันว่า เธอจะยืนหยัดได้น่นแค่ไหนในโลกของฉัน

แววตาของเขาเปรียบเสมือนเปลวไฟที่พร้อมจะเผาผลาญ แต่ในขณะเดียวกันก็เหมือนแรงดึงดูดที่อันตรายอย่างห้ามใจ

และนั่น...คือจุดเริ่มต้นของบทบาทใหม่ของ อันนา ในคฤหาสน์มาเฟีย สาวใช้ในนาม...แต่เชลยหัวใจในความจริง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***