Adventure Of Time ย้อนเวลามารักเธอ
EP.3
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
เห้อ! เรื่องจริงหรอเนี่ย
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
ย้อนกลับมาในยุคจีนเนี่ยนะ
ฉันเดินออกไปเปิดประตูห้อง
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
มีใครอยู่บ้างไหมคะ
เยื้อน(บ่าวรับใช้)
คุณหนูมีสิ่งใดให้บ่าวรับใช้ฤาเจ้าคะ
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
เอ่อ..เจ้าชื่อ..
เยื้อน(บ่าวรับใช้)
เยื้อนเจ้าค่ะ
เยื้อน(บ่าวรับใช้)
คุณหนูจำชื่อบ่าวมิได้ฤาเจ้าคะ!?
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
จำได้ๆ
เยื้อน(บ่าวรับใช้)
ข้าเป็นบ่าวของคุณหนูมาตั้งแต่ยังเยาว์
อย่างน้อยๆ ก็รู้ว่าคุณหนูจางลี่อะไรนี่น่าจะเป็นพวกลูกคนมีเงิน ถึงได้มีบ้านช่อง มีบ่าวเป็นของตัวเอง
แต่สิ่งที่ฉันอยากรู้คือจางลี่เป็นใคร
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
เยื้อน
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
นี่ปีใดแล้วฤา
เยื้อน(บ่าวรับใช้)
ปีมะเมียเจ้าค่ะ
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
ไม่ใช่สิ
เยื้อน(บ่าวรับใช้)
อ๋อ เบญจศกเจ้าค่ะ
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
ไม่ใช่ คือฉันหมายถึงปีที่เป็นตัวเลข
เยื้อน(บ่าวรับใช้)
ปีนี้จุลศักราช 1XXX เจ้าค่ะ
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
.....
เวรแล้ว สมัยนี้เขาใช้จุลศักราชนับปีกันเหรอ
แล้วไอ้จุลศักราชนี้มันห่างจากพุทธศักราชเท่าไหร่ล่ะ
เหลือเชื่อ ย้อนเวลากลับไปเกือบ 500 ปี
ถ้าไปเล่าให้ใครฟังคงหาว่าฉันบ้าแน่ๆ
เยื้อน(บ่าวรับใช้)
คุณหนูรีบไปอาบน้ำแต่งตัวแลรับประทานอาหารเถิดเจ้าคะ
เยื้อน(บ่าวรับใช้)
บ่าวจักเตรียมไว้ให้
(เออ เอาวะ เป็นคุณหนูจางลี่ชั่วคราวไปก่อน)
เชิด(บ่าวรับใช้)
คุณหนูขอรับ
เชิด(บ่าวรับใช้)
ท่านเฟยหลงมาพบคุณหนูขอรับ
เชิด(บ่าวรับใช้)
รออยู่ที่ศาลาท่าน้ำ
(ท่านเฟยหลง? อ๋อ จะมาหาฉันอีกทำไมล่ะเนี่ย)
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
แล้วข้าต้องไปหาด้วยหรือ
เชิด(บ่าวรับใช้)
...ควรจักไปหนาขอรับ
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
เดินไปหา//
(เห้อ! ไอ้หมอนี่จะเอายังไงกันแน่เนี่ย)
เฟยหลง(พ.อ+ยุคจีน)
รู้สึกอย่างไงบ้าง
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
ฉันไม่ได้เป็นกระไร...
(ให้ตายเถอะ! ทำไมคำสมัยยุคจีนมันพูดยากจังว่ะ)
เฟยหลง(พ.อ+ยุคจีน)
กระนั้นรึ
(จะว่าไปคนจีนนี่ก็หน้าตาดีเหมือนกัน หล่อเหมือนดาราจีนเลยอะ)
(ถ้าไม่นับว่าเขาอายุห่างกับฉัน500ปี)
(แปลว่าตอนนี้ฉันกำลังคุยกับตาทวดของทวดของทวดๆ หรอเนี่ย)
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
หือ?!
เฟยหลง(พ.อ+ยุคจีน)
เหม่อกระไรกัน ไยมิตอบคำถาม
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
เอ่อ..ท่านถามฉันว่า----
เฟยหลง(พ.อ+ยุคจีน)
พี่เฟยหลง
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
อะไรนะ..
เฟยหลง(พ.อ+ยุคจีน)
ในเมื่อข้าอายุมากกว่า
เฟยหลง(พ.อ+ยุคจีน)
เจ้าควรจักเรียกข้าว่าพี่เฟยหลงมิใช่ฤา
เฟยหลง(พ.อ+ยุคจีน)
เมื่อก่อนเจ้าเคยเรียกเช่นนั้น
ใบหน้าคมพูดแต้มรอยยิ้มน้อยๆ แต่ตรงกันข้ามสายตาคู่นั้นจ้องมาที่ฉันพร้อมจับผิดเต็มที่
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
แล้วเมื่อครู่พี่เฟยหลง...ถามฉันว่ากระไร
เฟยหลง(พ.อ+ยุคจีน)
พี่ถามว่าน้องหายไปที่ใดมาตั้งหลายวัน
เฟยหลง(พ.อ+ยุคจีน)
แลเหตุใดจึงมาอยู่บนสะพานนั้นได้
พอฉันยอมเปลี่ยนคำเรียก อีกฝ่ายก็เปลี่ยนสรรพนามที่ใช้เรียกตัวเองเช่นกัน
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
ฉันคงเมาแล้วเดินหลงทางกระมัง
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
ฉันเองก็จำไม่ค่อยได้
(เขาบอกว่าคนโกหกจะชอบหลบตา ดังนั้นฉันต้องแสดงให้แนบเนียน หมอนี่จะได้เชื่อแล้วเลิกซักไซ้สักที)
เฟยหลง(พ.อ+ยุคจีน)
กระนั้นฤา
เฟยหลง(พ.อ+ยุคจีน)
แล้วเหตุใดน้องถึงพูดจาประหลาด
(แต่ดันเป็นพวกกัดไม่ปล่อยอีก โถ่เว้ย!)
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
ก็ฉันบอกว่าจำไม่ได้ไงเล่า!
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
คนเมาจักไปจำอะไรได้ เมาแล้วก็สับสนไปหมดนั่นแหละ
เฟยหลง(พ.อ+ยุคจีน)
เช่นนั้นคงเป็นด้วยฤทธิ์สุรา
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
ถ้าพี่เฟยไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อน
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
อยากพักผ่อน
เฟยหลง(พ.อ+ยุคจีน)
เช่นนั้นพี่ไม่รบกวนน้องแล้ว
เฟยหลง(พ.อ+ยุคจีน)
ขึ้นไปพักผ่อนเสีย
เฟยหลง(พ.อ+ยุคจีน)
พี่จักให้ท่านเฉินมาตรวจอาการน้องอีกคราในวันพรุ่ง
จางลี่(Pin + ยุคจีน)
ขอบพระคุณเจ้าค่ะ🙏
ฉันยกมือไหว้แล้วรีบหันหลังกลับขึ้นเรือนทันที
Comments