[บทที่ 3]เงินของฉันอยู่ไหน?

-

การได้รับตำแหน่งนี้สำคัญขนาดไหน?

ในชีวิตก่อนของเขา อากิฮาระ คาคุระไม่เคยมีโอกาสได้รับตำแหน่งเช่นนี้เลย!

ตามธรรมเนียมและความสัมพันธ์ในชีวิตที่แล้วของเขา หากโอโรจิมารุเสนอตัวที่จะช่วยให้อากิฮาระ คากุระได้ตำแหน่ง อากิฮาระ คากุระจะต้องมาเยี่ยมและมอบของขวัญในช่วงเทศกาลและวันหยุด...

สำหรับอากิฮาระ คากุระ ชาตินี้ สถานะในโคโนฮะยังคงมีความสำคัญอย่างยิ่ง อากิฮาระ คากุระสามารถใช้สิ่งนี้เพื่อผสานรวมเข้ากับเหล่านินจาที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกได้!

โคโนฮะเป็นศูนย์กลางของโลกนี้

ตราบใดที่อากิฮาระ คาคุระเข้าสู่โคโนฮะ เขาจะยังสามารถรู้ทิศทางของโลกนี้และยังสามารถมีอิทธิพลต่ออนาคตของโลกนี้ได้อีกด้วย!

นอกจากนี้...

ระบบยังได้มีการรีเฟรชงานใหม่ด้วย

[แจ้งเตือนระบบ]: [งานใหม่ ไปที่โคโนฮะเพื่อค้นหาชิมูระ ดันโซ พันธมิตรของโอโรจิมารุ เรียนรู้เทคนิคการปลดปล่อยไม้ และติดตามชิมูระ ดันโซ พันธมิตรของโอโรจิมารุ]

งานนี้ไม่มีกำหนดเวลาจำกัด

งานที่ระบบมอบหมายนั้นได้รับมอบหมายจากผู้บังคับบัญชา และไม่เคยระบุกำหนดเวลาให้เสร็จสิ้น ทำให้รู้สึกว่างานนี้ไม่มีวันสิ้นสุด...

อย่างไรก็ตาม...

นี่คือสิ่งที่ทำให้ อากิฮาระ คากุระ ระมัดระวังอย่างยิ่ง

หากเราเพียงแค่ทำตามกิจวัตรประจำวัน เราก็อาจติดอยู่ในที่ทำงานไปตลอดชีวิต และมีเพียงการริเริ่มเท่านั้นที่จะทำให้เราหลุดพ้นจากงานที่มีกำหนดส่งงานที่แน่นอนได้

ฮือๆๆๆๆๆๆ...

ทันใดนั้นก็มีเสียงงูเลื้อยออกมา

จู่ๆ ก็มีงูขาวตัวเล็กเลื้อยออกมาจากพุ่มไม้ เกาะขาของโอโรจิมารุอย่างแนบแน่น ดูผูกพันมาก

โอโรจิมารุก้มลง กางมือออก และงูขาวตัวเล็กก็คายม้วนกระดาษออกมาบนฝ่ามือของโอโรจิมารุ

ม้วนกระดาษนั้นดูใหญ่กว่าร่างของงูขาวตัวเล็กเสียอีก ทำให้ยากที่จะจินตนาการได้ว่ามันกลืนม้วนกระดาษนั้นเข้าไปได้อย่างไร

แต่...

ก็มันเป็นโลกนินจานี่นา...

สิ่งแปลกประหลาดเช่นนี้เกิดขึ้นทั่วไป

โอโรจิมารุเปิดม้วนกระดาษในมือ มองไปที่ข้อความ จากนั้นก็ยิ้มเยาะราวกับว่าเขาเห็นข่าวที่น่าสนใจบางอย่าง

ถ้าพูดอย่างเคร่งครัด...

นี่เป็นจดหมายซักถามที่ใช้ถ้อยคำเข้มงวด

คำถามจากชิมูระ ดันโซ

เมื่อโอโรจิมารุยังอยู่ที่โคโนฮะ ชิมูระ ดันโซก็คอยให้ทุนและสนับสนุนโครงการทดลองกับมนุษย์ของเขาอย่างลับๆ ด้วย การปล่อยไม้ เสมอมา และยังช่วยค้นหาวัตถุสำหรับการทดลองด้วย

แน่นอน.

การลงทุนดังกล่าวก็หวังผลตอบแทนแน่นอน

โอโรจิมารุยังได้ตอบแทนชิมูระ ดันโซด้วยการส่งนินจา การปล่อยไม้ ที่ประสบความสำเร็จไปให้ดันโซ ทำให้เขามีความหวังว่าโครงการนี้จะประสบความสำเร็จ

อย่างไรก็ตาม นักลงทุนจำเป็นต้องเห็นผลลัพธ์บ้าง...

แม้ว่านินจาปลดปล่อยไม้จะยังห่างไกลจากความสมบูรณ์แบบเท่ากับอากิฮาระ คาคุระ แต่ความหวังริบหรี่นั้นทำให้ชิมูระ ดันโซเชื่อมั่นในโอกาสการวิจัยมนุษย์ด้วยนินจาปลดปล่อยไม้...

การทดลองปล่อยไม้...

มีแนวโน้มดีและจะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน! ถึงแม้ว่าโอโรจิมารุจะออกจากโคโนฮะไปแล้ว แต่ดันโซก็ไม่กลัวความเสี่ยงที่จะถูกจับได้ว่าร่วมมือกับนินจานอกรีต และยังคงทุ่มเททุนวิจัยให้กับโอโรจิมารุอย่างเต็มที่...

แต่...

นักลงทุนมักคาดหวังผลตอบแทนจากการลงทุนของตนอยู่เสมอ

ข้อความจาก ดันโซ เต็มไปด้วยคำถามของเขาเกือบทั้งหมด

เงินของฉันอยู่ไหน?

คุณเอาเงินของฉันไปไว้ที่ไหน?

โครงการทดลองของคุณให้ผลลัพธ์ใหม่ๆ ใดๆ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาหรือไม่?

เมื่อใกล้จะจบม้วนคัมภีร์นี้ ดันโซก็เอ่ยถึงสิ่งหนึ่งในที่สุด นั่นคือ ผู้ถูกทดสอบการปล่อยไม้ที่ไม่ประสบความสำเร็จมาก่อน ถูกโฮคาเงะรุ่นที่ 3 ค้นพบและถูกส่งตัวไปที่ อันบุ โดยตรงภายใต้คำสั่งของโฮคาเงะ และหวังว่าโอโรจิมารุจะช่วยฝึกฝนนินจาการปล่อยไม้คนอื่นได้

ในทำนองเดียวกัน

ดานโซยังกล่าวถึงการขอเข้าพบด้วย

ท้ายที่สุดแล้ว โอโรจิมารุก็แยกตัวออกจากโคโนฮะมาหลายปีแล้ว และเขาก็หลุดพ้นจากการเฝ้าติดตามของดันโซมานานแล้ว นักลงทุนรายนี้ยังต้องการตรวจสอบความคืบหน้าของโครงการของโอโรจิมารุอีกด้วย

"ฮ่าๆ..."

โอโรจิมารุไม่สนใจคำถามบนม้วนกระดาษ แต่มองคำขอสุดท้ายที่ถามด้วยรอยยิ้มจางๆ บนใบหน้าของเขา

"นี่มันแทบจะเป็นเรื่องบังเอิญไม่ได้เลย"

"แค่... ถือว่าเป็นการชดเชยให้เขาด้วย"

"อะไร?"

อากิฮาระ คากุระมองดูโอโรจิมารุด้วยความประหลาดใจ

มีอะไรที่เจ้านายของเขาต้องการปกปิดเขาหรือเปล่า?

"ไม่มีอะไร."

โอโรจิมารุยิ้มและมองไปที่อากิฮาระ คากุระ พร้อมกับลูบผมของเขาเบาๆ และพูดอย่างรักใคร่ว่า "จะมีคนมารับคุณเร็วๆ นี้... ก่อนหน้านั้น ฉันจะสอนคุณวิธีปลดเครื่องหมายคำสาป"

"เครื่องหมายคำสาปอะไร?"

"ตราประทับลบล้างลิ้นคำสาป"

โอโรจิมารุพูดอย่างไม่ใส่ใจ

ชื่อของเครื่องหมายคำสาปนี้ฟังดูน่ากลัวอยู่บ้าง แต่ผลของมันค่อนข้างแย่ ไม่น่ากลัวเลยแม้แต่น้อย

นี่เป็นเครื่องหมายคำสาปปิดผนึกที่ชิมูระ ดันโซสร้างขึ้น โดยส่วนใหญ่ใช้กับผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาเพื่อป้องกันไม่ให้ข้อมูลของเขารั่วไหล

โดยการฝังตราคำสาปขจัดลิ้นไว้ใต้ลิ้นของใครก็ตาม ผู้ที่ถูกสาปจะกระตุ้นเครื่องหมายคำสาปหากพวกเขาพยายามที่จะพูดถึงชิมูระ ดันโซ ทำให้พวกเขาไม่สามารถพูดหรือแม้แต่ทำให้ร่างกายหยุดนิ่งได้

โอโรจิมารุตั้งใจให้อากิฮาระ คากุระเดินทางไปยังโคโนฮะและร่วมมือกับชิมูระ ดันโซด้วยวัตถุประสงค์อื่น นั่นคือการทำหน้าที่เป็นสายลับของเขา คากุระจะส่งข้อความถึงโอโรจิมารุเป็นครั้งคราว โดยไม่ถูกตราลบล้างลิ้นต้องคำสาปควบคุม

นอกเหนือจากวิธีการยกผนึกขจัดลิ้นคำสาปแล้ว โอโรจิมารุยังรำลึกถึงบ้านเกิดของเขาที่อยู่ตรงหน้าคางุระ และบอกเล่าเรื่องราวของโคโนฮะให้เขาฟังบ้างเล็กน้อย

“คุณครูของฉัน...”

"โฮคาเงะรุ่นที่ 3 ซารุโทบิ ฮิรุเซ็น..."

"เขาปกครองโคโนฮะมานานหลายทศวรรษ..."

"บางทีเพราะว่าเขาแก่ตัวลง อาจารย์จึงค่อนข้างจะใจอ่อนลง...แม้กระทั่งเมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้ที่อาจเป็นอันตรายต่อโคโนฮะ..."

-

อากิฮาระ คากุระในวัยหนุ่มเลิกคิ้วขึ้น

เขารู้ความลับหลายอย่างเกี่ยวกับชาวโคโนฮะ

โฮคาเงะรุ่นที่ 3 ซารุโทบิ ฮิรุเซ็น ถูกมองว่าเป็นคนใจดี มีเมตตา และเป็นชายชราที่มีคนอื่นคอยเล่นบทโหด

โคโนฮะเป็นองค์กรที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกนินจา และไม่สามารถอยู่ภายใต้แสงแดดได้ตลอดเวลา แน่นอนว่ายังต้องการบุคคลลึกลับเพื่อจัดการกับความมืดและความลับอีกด้วย

ไม่ต้องสงสัยเลย

ชิมูระ ดันโซเป็นหนึ่งในบุคคลเหล่านั้น

อากิฮาระ คาคุระอยากเข้าใจเรื่องราวเพิ่มเติมเกี่ยวกับเจ้านายในอนาคตของเขา

อากิฮาระ คากุระฟังโอโรจิมารุเล่าถึงซารุโทบิ ฮิรุเซ็นอย่างเงียบๆ แล้วถามด้วยความสงสัยว่า "แล้วท่านดันโซที่โอโรจิมารุขอให้ฉันตามหาล่ะ เขาเป็นคนแบบไหน มีอะไรที่ฉันควรรู้บ้างไหม"

"ดันโซเหรอ?"

รอยยิ้มของโอโรจิมารุหนาขึ้น และเขาพูดอย่างชั่วร้ายว่า "ดันโซ... คือเงาที่ซุ่มอยู่หลังโฮคาเงะรุ่นที่ 3"

"ชีวิตของนินจามันมืดมน"

"โฮคาเงะคือต้นตอแห่งความมืดของนินจา..."

"แต่ถึงกระนั้น มนุษย์ก็ชอบที่จะยกย่องตัวเองอยู่เสมอ... ครูของฉันชอบที่จะแสดงให้ตัวเองดูสดใสและเข้าถึงได้... และต้องการใครสักคนที่จะจัดการกับความมืดมิดบางส่วนให้กับเขา..."

"อิอิอิอิ..."

โอโรจิมารุหัวเราะอย่างภาคภูมิใจเล็กน้อย ราวกับพอใจที่พบว่าโฮคาเงะรุ่นที่ 3 มีบางอย่างที่ไร้เกียรติ แล้วเยาะเย้ยต่อไปว่า "อาจารย์ของฉันนี่หน้าไหว้หลังหลอกมาตลอด ไม่อยากให้ใครรู้ว่าเขาถูกความมืดแปดเปื้อน การทดลองมนุษย์แบบปลดปล่อยไม้ที่มีอัตราการตายเกือบ 100% ตอนแรกเขาเสนอขึ้นมาเอง... แต่จิตใจของเขาอ่อนแอเกินไป... ไม่อาจแบกรับต้นทุนจากความล้มเหลวอย่างต่อเนื่องของการทดลองได้..."

อากิฮาระ คาคุระหนุ่มรู้สึกเหมือนอยากจะทำความสะอาดหูของตัวเอง

ทำไมโอโรจิมารุต้องพูดถึงอาจารย์ของเขาเสมอทุกครั้งที่พูดถึงโคโนฮะ?

หลายปีผ่านไปตั้งแต่เขาหนีออกจากโคโนฮะ แต่โอโรจิมารุก็ยังคงเยาะเย้ยและเยาะเย้ยโฮคาเงะรุ่นที่ 3 อยู่ ไม่ใช่แค่เพราะเขาไม่ได้รับการแต่งตั้งเป็นโฮคาเงะของหมู่บ้านหรือ? ไม่ใช่แค่เพราะเขาถูกขับไล่ออกจากบ้านเกิดหรือ?

ไม่ใช่ว่าโอโรจิมารุเองเป็นคนผิดตั้งแต่แรกเหรอ?

ตอนนี้...

ฉันอยากฟังแต่เรื่องราวของลอร์ดดันโซเท่านั้น!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***