ตำนานบทเพลงแห่งรัก 1.บทเพลงรัก

วันที่28 มกราคม ค.ศ.2028

ณ ห้องนักดนตรี เวลา23:48น.

เสียงดนตรีบรรเลง

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

//เล่นเปียนโน

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

เดี๋ยวนะ

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

เพลงนี้รุ้สึกว่าเหมือนคนแต่งยังแต่งไม่เสร็จเลย

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

//โทรหาพี่อุ้ม

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

//รับสาย

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

:ว่าไงน่านน้ำ

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

:พี่อุ้มครับ

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

:บทเพลงรักนี่เหมือนจะยังแต่งไม่เสร็จเลยนะครับ

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

:ช่ายยย

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

:ในอดีตเจ้าของเพลงนี้มี2คน

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

:ที่แต่งขึ้นมา ชื่อน่านน้ำกับชาคริส

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

:เรื่องนี้นายต้องไปศึกษาเกี่ยวกับประวัติดนตรีน้า

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

:ทำไมเขายังแต่งไม่เสร็จล่ะครับ

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

:แล้วผมดันชื่อเหมือนด้วย

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

:ที่แต่งไม่เสร็จเพราะว่ามีการลอบสังหารในราชวงศ์

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

:ช่วงนั้นเป็นยุคทองของทารัสซีเรีย เมืองนั้นขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองแห่งดนตรี

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

:มีหลุมฝังศพของพระมหากษัตริย์ชาคริส และ พระราชินีน่านน้ำ

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

:เขาว่ากันว่าถ้าใครไปขอพรเรื่องความรักจะสมหวังด้วยนะ

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

:อยากไปจังเลยครับ

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

:ไกลอยู่นะ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะพาไป

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

:อยู่ในฮอนรีก สถานที่นี้ใหญ่มากๆ

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

:งั้นพรุ่งนี้ผมจะไปครับ

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

:จ้าๆเจอกันเที่ยงๆนะ

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

:ครับ//วางสาย

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

ชาคริส... คุ้นๆจัง..

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

เวียร์ ชาคริส รึป่าวนะ...

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

ช่างเถอะ กลับบ้านดีกว่า//เก็บของ

วันถัดไป

เวลา12:43น. ณ สถานที่ฮอนรีก ปราสาทดยุกเก่าแก่

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

ดีจังเลยนะครับที่เขาเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์//เดินชมผลงาน

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

พี่ก็ว่างั้น

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

นี่ๆ

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

ไปดูหลุมฝังศพของราชินีกับมหากษัตริย์กันน

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

ครับๆ

ณ หลังปราสาทดยุกเก่าแก่

สวนที่เต็มไปด้วยดอกไม้ คาเมลเลีย

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

ดอกนี้เยอะจังเลยครับ

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

นั้นดอกคาเมลเลีย

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

ทำไมมันเยอะจังเลยหรอครับ

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

ก็ท่านราชินีชอบดอกคาเมลเลีย

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

ท่านกษัตริย์เลยทรงซื้อมาจัดเป็นสวนตามที่เห็น

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

มันความแปลกอย่างนึงคือ

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

พวกที่จัดทั้งสวนนี้พันกว่าปียังเบ่งบานเหมือนพึ่งปลูก

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

ไม่รู้ว่าทำไม

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

นักวิทยาศาสตร์ก็ยังสืบหาไม่ได้

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

สวยจังเลย//จับดอกคาเมลเลีย

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

ไปดูกันเถอะก่อนที่เขาจะเอาร่างของพระองค์ทั้ง2ไปเก็บ

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

ครับๆ

ณ โรงศพแก้วของ พระราชา และ พระราชินี

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

โห้.....

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

มาเร็วๆๆๆ

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

มาขอพรๆ

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

ครับบบ

ตัดไปตอนดึก

เวลา21:53น.

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

กลับเองได้ใช่มั้ย

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

ครับ ผมโตแล้วน้า

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

จ่ะๆ

22:00น.

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

//ข้ามถนน

ปรี๊ดดดดดดด//เสียงบีบแตร

น่านน้ำ(นอ.ปัจจุบัน)

เฮ้ยย!!

ปั้ง//รถชน

(เสียงชาวบ้าน)

:ณ โรงพยาบาล

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

หมอคะน้องฉันเป็นไงบ้าง!!//ตื่นตระหนก

หมอ:คนไข้รอดพ้นขีดอันตรายครับ

หมอ:แต่ว่าจะกลายเป็นเจ้าชายนิทราไม่รุ้ว่าจะตื่นขึ้นตอนไหนครับ

พี่อุ้ม (พี่สอนดนตรี)

โถ่....

จบ

กดไลก์ ส่งขวัญกำลังใจให้แอดในการอัพนิยายต่อๆไปด้วยนะค้าา

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ