การโดนแย่งชิง

ตอนที่ 3: เธอสวย... และกำลังจะเอาคุณไปจากฉัน

สตูดิโอถ่ายภาพข้างค่ายไอดอลกำลังเต็มไปด้วยทีมงานและแฟลชไฟสว่างวาบ

ฮานะเดินผ่านอย่างเงียบ ๆ หลังซ้อมเสร็จ แต่แล้วเธอก็หยุดเมื่อเห็นใครบางคน

— คิริว เร็น กำลังยืนข้างนางแบบสาวชื่อดัง “มิซากิ เรนะ”

หญิงสาวร่างสูงเพรียว ผมดำยาว ดวงตาคมแบบนิตยสารแฟชั่น

เธอกำลังหัวเราะกับเร็นเหมือนสนิทกันมานาน

“เร็นซังคะ~ หลังจากถ่ายเสร็จ เราไปทานดินเนอร์ด้วยกันดีไหมคะ? ได้ข่าวว่าร้านอาหารฝรั่งเศสเปิดใหม่ใกล้ ๆ นี้อร่อยมาก”

เสียงหวานชัดเจนดังลอดมาจนฮานะได้ยินชัดเจน

เร็นยิ้มบาง ๆ

“อ่า... คงต้องดูตารางงานก่อน แต่ขอบคุณที่ชวน”

หัวใจของฮานะกระตุกเล็กน้อย

ภาพตรงหน้ามันเหมือนเขาอยู่คนละโลกกับเธอ — โลกของผู้ใหญ่ที่มีอิสระ และไม่ต้องแอบรักใครในความเงียบ

“โอ๊ะ นั่นไม่ใช่ฮานะจังเหรอ?” เสียงเรนะดังขึ้นเมื่อหันมาเห็นเธอ “คุณคือเซ็นเตอร์วง LumenLily ใช่ไหมคะ? ยินดีที่ได้เจอค่ะ”

ฮานะฝืนยิ้มอย่างสุภาพ

“ยินดีที่ได้เจอค่ะ เรนะซัง”

“เร็นซังเป็นคนแนะนำผลงานของคุณให้ฉันฟังเลยนะคะ บอกว่าเสียงของคุณพิเศษมาก”

เรนะพูดพลางหัวเราะนุ่มนวล ก่อนจะวางมือบนต้นแขนของเร็นอย่างสนิทสนม

ฮานะรีบหลบตา

“…ขอตัวก่อนนะคะ”

เธอเดินออกมาจากสตูดิโอเร็วเกินกว่าจะได้ฟังว่าเร็นพูดอะไรต่อ

ในหัวมีแต่เสียงถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมา

— ทำไมรู้สึกเหมือนจะร้องไห้ ทั้งที่เขาไม่ได้เป็นของเราเลยสักนิด?

---

ฉากต่อมา – ในห้องซ้อมส่วนตัวของฮานะ

เสียงเปียโนที่เร็นเคยเล่นยังคงก้องอยู่ในหัวเธอ แต่ภาพของเรนะที่อยู่ใกล้เขามากกว่ายังคงชัดเจนกว่า

มือถือสั่น — ข้อความจากเร็น

> “ซ้อมอยู่เหรอ? อย่าฝืนมากนะ”

“พรุ่งนี้ฉันมีของอยากให้ ลองว่างมาหลังซ้อมได้ไหม?”

ฮานะจ้องข้อความนั้นนานหลายวินาที

เธอไม่รู้ว่า “ของ” ที่ว่า… คือเพลงใหม่ หรือบางอย่างที่เกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น

ตอนที่ 4: คุณมองออก... ใช่ไหมว่าฉันไม่ชอบเธอคนนั้น

วันถ่ายทำรายการ Music Link ใกล้เข้ามาแล้ว

ฮานะและเมมเบอร์ในวงกำลังซ้อมกันอย่างจริงจัง แต่วันนี้เร็นก็อยู่ในห้องซ้อมด้วย เพื่อดูความพร้อมของการแสดงสด

หลังพักซ้อม ฮานะนั่งดื่มน้ำเงียบ ๆ อยู่มุมห้อง

เร็นเดินเข้ามาในจังหวะที่ไม่มีใครสนใจ แล้วหย่อนตัวนั่งลงตรงข้ามเธอ

“ดูเหนื่อยนะ”

“...นิดหน่อยค่ะ”

เธอตอบสั้น ๆ พลางหลบตา แต่เร็นก็ยังคงจ้องเธออยู่สักพัก

แววตานั้น… เหมือนกำลังค้นหาอะไรบางอย่าง

“เมื่อวานที่สตูดิโอ... นายทำไมรีบกลับขนาดนั้นล่ะ?”

เสียงเขาราบเรียบ แต่คำถามตรงเกินกว่าที่เธอจะตอบทันที

“...เอ่อ ฉัน... มีซ้อมต่อค่ะ”

“เหรอ? หรือจริง ๆ แล้วไม่อยากอยู่ตรงนั้น”

ฮานะเผลอชะงัก กะพริบตาถี่เหมือนพยายามปฏิเสธ แต่เร็นก็หัวเราะในลำคอเบา ๆ

“ฉันสังเกตได้เวลานายไม่ชอบใครน่ะ”

“...!”

เขาเอนตัวเล็กน้อย โน้มหน้าเข้ามาพูดใกล้ ๆ จนเธอได้กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ของเขา

“นายไม่เก่งเรื่องซ่อนสายตาเท่าไหร่... ฮานะ”

หัวใจเธอเต้นแรงจนแทบระเบิด

เธออยากเถียงว่าไม่จริง แต่ก็รู้ว่ามันเปล่าประโยชน์ เพราะเขามองออกหมดแล้ว

---

ฉากช่วงบ่าย – หลังเลิกซ้อม

เรนะมาที่ค่ายเพื่อถ่ายสัมภาษณ์ร่วมกับเร็น และบังเอิญเจอฮานะที่ยังไม่กลับบ้าน

หญิงสาวนางแบบเดินมาทักด้วยรอยยิ้มสดใส

“ฮานะจัง~ ซ้อมหนักจังเลยนะคะ จะว่าไป... พรุ่งนี้ฉันกับเร็นซังมีนัดดินเนอร์กันอีกแล้วล่ะ”

น้ำเสียงหวานเจือความจงใจ

ฮานะเพียงยิ้มสุภาพ “ขอให้สนุกนะคะ” แต่แววตาเธอเย็นชาลงเล็กน้อย

เร็นที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ มองภาพนั้นตั้งแต่ต้นจนจบ

เขาไม่ได้พูดอะไร แต่ดวงตาคมสงบของเขา… กลับเหมือนอ่านใจเธอได้ทุกอย่าง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***