ตอนที่ 3: หนังสือที่มีชีวิต
เสียงระฆังเวทมนตร์ของโรงเรียนอาเคนทาเลียดังขึ้นแผ่วเบาในยามเย็น แสงจากหอคอยกลางโรงเรียนส่องเป็นลำสีทองเหนือท้องฟ้าที่เริ่มเปลี่ยนสี ไลราเดินออกจากประตูโรงเรียนพร้อมเพื่อนอีกสามคน—เซเรน ไค และอาเรน—ซึ่งวันนี้ดูเหนื่อยแต่ยังตื่นเต้นกับวันศุกร์ที่เป็นอิสระ
“วันนี้เหนื่อยชะมัด วิชาคำร่ายโบราณทำเอาหัวจะระเบิด” เซเรนบ่นแต่ก็ยิ้ม
“แค่วันศุกร์ไหว วันจันทร์เธอจะร้องไห้ตอนต้องลุกหกโมงอีก” ไคแซว
ไลราหัวเราะพลางกอดหนังสือแน่น “กลับบ้านเลยไหม หรือจะแวะตรอกคาเวลล์ก่อน?”
“ตรอกคาเวลล์แน่นอน!” เซเรนยิ้มกว้าง “ฉันอยากได้ซาลาเปาย้อมแสงที่เคลือบน้ำตานางเงือก”
ตรอกคาเวลล์: ทางกลับสู่ความลึกลับ
ตรอกคาเวลล์เป็นซอกเล็ก ๆ ที่เชื่อมระหว่างโรงเรียนเวทกับเขตกลางของเมือง ถ้าใครไม่รู้ทาง จะไม่เห็นแม้แต่ทางเข้า แต่สำหรับนักเรียนเวทที่เติบโตมาที่นี่ มันเหมือนสนามหลังบ้าน
พวกเขาพูดคำว่า “ลูเมน เวลล่า” พร้อมกัน ประตูเวทมนตร์จึงเปิดออกเผยให้เห็นถนนเล็ก ๆ ปูด้วยหินมันวาว แผงร้านลอยได้เรียงรายไปตามสองฝั่งร้านค้า บางร้านขายขนนกยูนิคอร์นสด บางร้านขายถุงเวลาที่ทำให้คุณหลับแค่หนึ่งนาทีแต่ฝันเหมือนผ่านไปหนึ่งวัน
ระหว่างทางกลับบ้าน ไลราแวะร้านหนึ่งที่เธอโปรด—ร้านของป้าริน่า ซึ่งขายของแปลกทุกชนิดจากแดนไกล
“มีอะไรใหม่บ้างคะป้า?” ไลราถาม
“มีดอกไม้ที่ร้องเพลงได้ กับหมากฝรั่งที่ช่วยจำบทเรียน” ป้าริน่าตอบพร้อมยื่นกล่องใบเล็ก
“หนูเอาหมากฝรั่งค่ะ แล้วก็…เมล็ดฟักทองสะท้อนภาพความฝันหนึ่งถุง”
เธอซื้อเพิ่มอีกสองอย่างสำหรับ “ทริวิน” เอลฟ์รับใช้ของบ้าน ที่ชอบของกินเล่นแปลก ๆ โดยเฉพาะ “ถั่วเวทลอยล่อง” ที่เคี้ยวแล้วทำให้ลอยได้ครึ่งวินาที
กลับบ้าน
บ้านของไลราอยู่ในย่านเงาแห่งพฤกษา — ย่านที่เต็มไปด้วยบ้านโบราณหลังใหญ่และต้นไม้ที่มีเวทมนตร์ไหลผ่าน ลำต้นมีแสงเรืองเบา ๆ เหมือนหายใจ
ทันทีที่เท้าเหยียบขึ้นบันไดหน้าบ้าน ประตูก็เปิดออกพร้อมเสียงทักทาย
“คุณหนูไลรากลับมาแล้วครับ” ทริวินโค้งให้อย่างนอบน้อมพร้อมรอยยิ้มบางๆ “วันนี้มีของแปลกฝากข้าหรือไม่?”
ไลรายื่นห่อเล็ก ๆ ให้ “ถั่วลอยล่อง…แต่ห้ามกินทีเดียวหมดนะ”
“จะเก็บไว้แบ่งกินสามวันครับ” ทริวินยิ้มกว้างก่อนพาเธอเข้าบ้าน
เธอเปลี่ยนชุดนักเรียนเวทออก วางหนังสือเรียนลงโต๊ะ แล้วหันมามอง “The Hidden Atlas” ที่เจอในห้องคุณตาเมื่อวันก่อน—หนังสือโบราณที่ดูเหมือนจะ…หายใจอยู่
ออกเดินทางสู่ห้องสมุดเวท
“ฉันจะไปห้องสมุดเวทของเมือง ใครจะไปด้วย?” ไลราถามเพื่อนๆ ผ่านลูกแก้วสื่อสาร
“นัดกันเลยไหม อีกสิบห้านาทีที่หน้าร้านบาร์ลูน่า” เซเรนตอบเร็วทันที
พวกเขาเดินมุ่งหน้าไปยังห้องสมุดเวทกลางเมือง ซึ่งอยู่บนเนินเขาเหนือทะเลเวท ห้องสมุดแห่งนี้ถูกสร้างด้วยคริสตัลและไม้โบราณ และมีหอคอยหลายชั้นที่หมุนเปลี่ยนตำแหน่งตามช่วงเวลา
ระหว่างทางผ่านตรอกที่มีพุ่มไม้พ่นกลิ่นคล้ายช็อกโกแลต กับแมวสามตาสีเขียวที่นั่งเฝ้ากระถางพูดได้
“ดูนั่น—จิ้งจอกควัน!” ไคชี้ไปยังสัตว์ที่เคลื่อนไหวเป็นเส้นควันสว่างบนหลังคา
“อย่าหันหลังให้มัน มันจะขโมยความทรงจำหนึ่งนาที” อาเรนเตือน “ฉันเคยโดนมาแล้ว”
แล้วพวกเขาทั้งสี่คนก็มาถึง__
ห้องสมุดแห่งมิติซ่อนเร้น
พวกเขาเดินถึงหน้าประตูห้องสมุดซึ่งเปิดออกเองเมื่อเห็นหน้าพวกเขา
ภายใน ห้องสมุดกว้างใหญ่กว่าที่ตาเห็น มันขยายตนเองโดยเวทมนตร์ เสียงกระซิบของหนังสือดังก้องเบา ๆ ในอากาศ บันไดลอยได้ พื้นที่บางส่วนไม่มีแรงโน้มถ่วง และมีนักวิจัยเวทมนตร์เดินผ่านด้วยเสื้อคลุมยาวประดับตราสัญลักษณ์
ทันใดนั้น พวกเขาเห็นอาจารย์หญิงผมขาวยาวในชุดคลุมสีเทาเงินเดินผ่านมา
“ศาสตราจารย์เอลิน!” ไลรารีบเข้าไป “หนู…มีเรื่องอยากถามเกี่ยวกับแผนที่เมืองในตำนานค่ะ”
ศาสตราจารย์หยุดเดิน จ้องหน้าไลราอยู่นานก่อนพูดว่า “ติดตามข้ามา”
การเปิดเผย
พวกเขาเดินขึ้นไปยังห้องสูงชั้นบนสุด ซึ่งมีโต๊ะหินยาวล้อมรอบด้วยคบไฟเวทลอยได้
ศาสตราจารย์เอลินเปิดหนังสือเล่มหนา แผนที่ปรากฏบนโต๊ะด้วยเวทแสง—เป็นแผนที่ของ “โลกที่ถูกซ่อน”
“เมืองในตำนานไม่ใช่แค่ตำนาน มันเป็นเมืองจริง…ถูกพับเก็บไว้ในรอยต่อของมิติ”
ไลราเอา “The Hidden Atlas” ออกมา หนังสือเปิดเองทันที รอยแผนที่จากหนังสือเธอซ้อนทับกับแผนที่บนโต๊ะพอดี
“เธอถูกเลือกให้ค้นหาเส้นทางนั้น” ศาสตราจารย์พูด “และมันจะไม่ง่าย แต่ถ้าเธอพร้อม…”
ไลรามองหน้าเพื่อน ๆ ที่ยืนข้างเธอ เซเรนพยักหน้า ไคยิ้ม และอาเรนก็วางมือบนบ่าเธอ
“พวกเราจะไปด้วยกัน” พวกเขาพูดพร้อมกัน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 13
Comments