Dear Uncle, คุณอาที่รัก บทที่ 2 คุณอาอยู่ตรงนี้

บทที่ 2 คุณอาอยู่ตรงนี้

วันอาทิตย์

[เวลา: บ่ายวันหยุด ห้องนั่งเล่นบ้านตระกูลอัครนเรศธาดากุล]

เสียงหัวเราะเด็กชายดังอยู่กลางห้อง พื้นพรมเต็มไปด้วยของเล่นเรียงรายเป็นระเบียบเตชินท์ เด็กชายวัยสิบขวบ ใบหน้ากลมแก้มแดงกำลังนั่งก้มหน้าต่อหุ่นยนต์อยู่ บนโซฟา นภานั่งยิ้มมองลูกชาย มือถือแก้วน้ำส้ม ส่วนณดลกับธีชัชนั่งอยู่ข้างกันบนพื้นพรม

เตชินท์ อัครนเรศธาดากุล [ตอนเด็ก]

คุณพ่อดูสิ! หัวต่อกับล้อได้แล้วอะ!

ณดล อัครนเรศธาดากุล

หื้มมมม ลูกพ่อเก่งที่สุดเลย! เดี๋ยวต่อปีกให้ไหม?

เตชินท์ อัครนเรศธาดากุล [ตอนเด็ก]

อยากได้ปีก! ใหญ่ๆ แบบบินได้เลย!

ณดลขยับตัวช่วยต่อชิ้นส่วนหุ่นยนต์ ส่วนธีชัชถือชิ้นส่วนเล็กๆ แล้วเลิกคิ้วมองเด็กชาย

ธีชัช อัครนเรศธาดากุล

แล้วแบบนี้เรียกหุ่นยนต์หรือเรือบินกันแน่ครับ?

ณดล อัครนเรศธาดากุล

เอ่อ…หุ่นยนต์บินได้!

ธีชัชหัวเราะเบาๆ ส่ายหน้าอย่างเอ็นดู นภายิ้มพลางยกแก้วน้ำจิบเบาๆ

นภา เมธาพิรักษ์

ชินท์เขาชอบคิดอะไรแปลกๆ แบบนี้ตลอดเลยค่ะพี่ธี

ธีชัช อัครนเรศธาดากุล

ได้มาจากใครไม่รู้เนอะ

เตชินท์ อัครนเรศธาดากุล [ตอนเด็ก]

คุณอา! คุณอาช่วยผมต่อหัวด้วยได้มั้ยครับ?

ธีชัชรับชิ้นส่วนจากมือเด็กชาย ขยับตัวเข้าใกล้เล็กน้อยมือใหญ่แตะมือหลานเบาๆตอนรับของ

ธีชัช อัครนเรศธาดากุล

จะหลุดไหมเนี่ย ต่อมั่วขนาดนี้

เตชินท์ อัครนเรศธาดากุล [ตอนเด็ก]

ไม่มั่วนะ! ผมตั้งใจทำ!

เตชินท์ อัครนเรศธาดากุล [ตอนเด็ก]

อาช่วยผมหน่อยสิ ค้าบบบบ~

ธีชัชมองหน้าเด็กชาย แล้วยิ้มบาง ยื่นมือไปประกอบชิ้นส่วนต่อให้เสียงหัวเราะและบทสนทนายังลอยอยู่ในห้องนั่งเล่นอย่างอบอุ่น…โดยที่ไม่มีใครรู้เลยว่า ความรู้สึกเล็ก ๆ กำลังค่อยๆ เติบโตอยู่ในใจเด็กชายตรงนั้น





โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ