ทดลอง? ทดลอง?

ประวัติซาอึน (ย่อ): ซาอิล แบคฮวี เด็กชายที่เกิดมาในสถาบันทดลองลับใต้ดิน ร่างกายของเขาเป็น "Project-Null" เด็กทดลองที่ถูกฝังพลังงานบางอย่างไว้ตั้งแต่ยังไม่รู้ความ มันไม่ใช่พลังธรรมดา แต่มันคือสิ่งที่กัดกินตัวตนของเขาไปทีละนิด ตั้งแต่อายุ 4 ขวบ เขาไม่เคยรู้จักคำว่า "วันเกิด" หรือ "อ้อมกอด" มีเพียงแสงจากหลอดไฟเย็นชาบนเพดาน และเข็มฉีดยาที่มาพร้อมเสียงเครื่องจักร เสียงกรีดร้องของเด็กคนอื่น และการจ้องมองจากสายตาที่ไม่ใช่ของแม่ แต่เป็นนักวิจัยที่เรียกเขาว่า "มัน" แต่เขาไม่เคยร้องไห้ เพราะเขารู้ว่า—น้ำตาของเขาไม่มีสิทธิ์ไหล...

เพราะเเบบนั้นสภาพจิตของซาอึนจึ่งไม่เหมอนคนปกติทั่วไป

ร่างกายที่มีบางอย่างฝังอยู่

เลือดที่พิเศษกว่าเด็กในห้องทดลองคนไหน

ร่างกายที่เเสนบอบช้ำ

บาดเเผลต่างๆมากมาย

เขาทนอยู่ในสถานที่เเบบนั้นเพราะคิดว่าสักวันจะได้กลับไปหาเเม่?

ไม่สิ

เขาไม่เคยเจอคนที่เขาเรียกว่าเเม่ด้วยช้ำ

ฮ่า ฮ่า ฮ่า

ตลกเนาะ

เเต่ว่าตัวเขาในวัย13ปี

จะทน

ต่อไป

ได้มั้ยนะ...

. .

ณ ห้องทดลองหมายเลข001

ภายในห้อง

มีเด็กชายตัวเล็กไม่สมวัยนอนอยู่บนฟูกไม่เก่าๆ

ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดเเผล

ไม่ว่าจะเป็นรอยเข็ม รอยของมีคม รอยช้ำ รอยเเผลเป็น มันเต็มไปทั่วร่างกายของเขา

ซาอึน

อึก

ซาอึน

เจ็..บ

เสียงของเขาเเหบพร่า

ราวกับคนอดข้าวอดน้ำ

ซาอึน

//นอนขดอยู่กับฟูก

...

ภายนอกห้องทดลองหมายเลย001

นักทดลอง ชาย

มันเลยเวลาให้อาหารเขาเเล้วนะ

นักทดลอง ญ

ไม่เห็นเป็นไร

นักทดลอง ญ

เเผลเต็มตัวยังทนได้

นักทดลอง ญ

กะอิเเค่อดข้าวจะเป็นไรไป

นักทดลอง ชาย

เเต่เขาคือตัวทดลองที่สมบูรณ์!

นักทดลอง ชาย

เราควรทำให้เขาอุดมสมบูรณ์สิ

นักทดลอง ญ

เหอะ!

นักทดลอง ญ

ดูร่างกายผอมเเห้งนั้นสิ

นักทดลอง ญ

กับห้องที่สกปรกนั้น

นักทดลอง ญ

อี๋

นักทดลอง ญ

เเค่คิดก็รังเกียจเเล้ว

นักทดลอง ชาย

เธอไม่ทำ ฉันทำเอง!

นักทดลอง ญ

ได้!

นักทดลอง ญ

//หันหลังเดินออกไป

นักทดลอง ชาย

เฮ้อ //ถอนหายใจ หันไปมองซาอึน

นักทดลอง ชาย

(ตัวทดลองที่สมบูรณ์...)//มอง

นักทดลอง ชาย

เดี๋ยวไปเอาข้าวมาให้นะ //พูดกับซาอึน

นักทดลอง ชาย

รอหน่อยนะ

ซาอึน

....

นักทดลอง ชาย

//เดินออกไป

ตึก...ตึก....ตึก

....

เงียบ

ตอนนี้เงียบเเล้ว

ตอนนี้ที่นั่นในห้องนั้นมีเพียงเขา

มีเเค่เขาคนเดียว

ไม่มีคนอื่น

ซาอึน

อืม

ซาอึน

ดี..จั..ง

ซาอึน

(เหนื่อยจัง)

ซาอึน

(เราเหนื่อยมากๆเลย)

ซาอึน

(ทำไมพระเจ้าถึงทำให้ชีวิตเราเป็นเเบบนี้)

ซาอึน

(ทั้งๆที่เราก็สวดภาวนาขอให้รอดออกไปกับท่านทุกวัน)

ซาอึน

(ทำไมเราถึงยังอยู่ในนี้)

ซาอึน

(อ่าข้างนอกเป็นยังไงบ้างนะ)

ซาอึน

//หลับตาลง

ซาอึน

(ถ้าพระเจ้ามีจริง)

ซาอึน

(ช่วยพาเราออกไปจากขุมนรกที่ไม่มีที่สิ้นสุดนี้ที)

ซาอึน

ขอ..ร้องล-

ซาอึน

//หลับไป

...

ในห้วงความฝันเเละห้วงความคิด

อ่า

ต่อให้เราอ้อนวอนต่อพระเจ้าไปมากสักเเค่ไหน เราก็จะไม่มีทางหลุดพ้นไปได้หรอก

เเต่

เราก็ยังอยากจะเชื่อในตัวของพระเจ้า

ต่อให้เราไม่รู้ว่าพระเจ้ามีจริงมั้ยก็เถอะ

ที่เรายังไม่ตาย

ก็อาจจะเป็นประสงค์ของพระเจ้าก็ได้

. .

ในโลกเเห่งความเป็นจริง

ตึก...ตึก...ตก

เสียงฝีเท้าค่อยๆดังใกล้เข้ามาในห้องวิจัยที่คนตัวเล็กนอนอยู่

เสียงนั้นใกล้เข้ามาเเละหยุดลงตรงหน้าห้อง

นักทดลอง ชาย

ขอโทษนะ

นักทดลอง ชาย

ที่มาช้า

นักทดลอง ชาย

ฉันเอาข้าวมาให้เเล้ว

นักทดลอง ชาย

พร้อมกับขนมที่นายชอบด้วย

นักทดลอง ชาย

ขอโทษนะ

นักทดลอง ชาย

เจ้า001

นักทดลอง ชาย

ฉันไปก่อนนะ

นักทดลอง ชาย

//วางถาดอาหารลง

นักทดลอง ชาย

//มองเข้าไปข้างในก่อนจะหันหลังเดินจากไป

ตึก...ตึก...ตึก

หายไป

กับความมืด

เเละความเงียบได้เข้ามากลืนกิน

คืนนี้ก็ยังคงเป็นเหมือนคืนก่อนๆ

19:15นาที

ซาอึน

อึก! //ลุกพรวด

ซาอึน

เเอ่กๆ //มองไปรอบๆ

ซาอึน

อ่า //เริ่มสงบ

ซาอึน

//หันไปเห็นถาดอาหาร

ซาอึน

//คลานไปดู

มันเป็นถาดอาหารเก่าๆ

ที่มีข้าว

เเล้วก็ชุบ

ที่มีเเค่น้ำ

เขามองมันอย่างคุ้นเคยก่อนจะกินเขาเหลือบไปเห็นว่ามีช่องขนมเล็กๆช่อนอยู่

ซาอึน

(อะไรน่ะ)

ซาอึน

//หนิบออกมาดู

ซาอึน

!!!? //ตกใจ

ซาอึน

(นี่มัน! ขนมนิ!)

ซาอึน

(ว้าวว)

ซาอึน

//เเกะกิน

ผ่านไปสักพัก

เขากินเสร็จเเล้ว

ซาอึน

(คงต้องนอนเเล้วละ)

ซาอึน

//หาว

ซาอึน

(อืม ฝันดีนะตัวฉัน)

ซาอึน

//ล้มตัวลงนอน

ซาอึน

//หลับตา

เเละคืนนี้ก็หมดไป

ยังไม่ตรวจคำผิด-

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ