ห้องพยาบาลไม่ได้มีไว้เถียง…แต่ไว้ให้ใจเต้น

กลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อจางๆ ลอยอบอวลอยู่ในห้องพยาบาลที่เงียบสงัด แสงแดดยามบ่ายลอดผ่านผ้าม่านสีขาวบางๆเตียงพยาบาลริมหน้าต่าง…มีนักกีฬาบาสที่ล้มกลางสนามนอนอยู่
เวหา👑
เวหา👑
//นอนนิ่ง
มีผ้าประคบเย็นวางบนหน้าผากกับข้อเท้าที่พันผ้ายืดไว้
ข้างเตียง…มีเก้าอี้หนึ่งตัว และะชายคนหนึ่งที่ไม่คิดจะลุกไปไหนง่ายๆ
เรน นั่งกอดอกเท้าคางมองเวหาปากยังคงขมุบขมิบบ่นเบาๆกับตัวเอง
เรน👑
เรน👑
คนบ้า…ฝืนอยู่ได้ไม่ใช่ไอรอนแมนซะหน่อย
เวหา👑
เวหา👑
ก็ไม่ได้อยากให้ใครเป็นห่วง
เสียงตอบกลับเบาๆดังขึ้น เวหาลืมตาขึ้นมาช้าๆ แววตาาหนอกนิดๆ อย่างคนที่ยังมีแรงหาเรื่อง
เรน👑
เรน👑
//สดุ้ง+เบือนหน้าหนี
เรน👑
เรน👑
ห่วงบ้าอะไรล่ะ…แค่ไม่อยากให้มึงตายกลางสนาม กูจะซวย
เวหา👑
เวหา👑
หึ
ความเงียบแผ่ปกคลุมอีกครั้ง มีเพียงเสียงลมหายใจกับเสียงแอร์เบา ๆ ที่พัดผ่าน
เวหา👑
เวหา👑
…ขอบใจนะ
เวหาพูดเบา ๆ เสียงจริงจังกว่าทุกครั้งที่เคยได้ยิน
เรน👑
เรน👑
//ชะงัก
เรน👑
เรน👑
เรื่องอะไร
เวหา👑
เวหา👑
เรื่องที่มึงวิ่งลงมาหากูเร็วกว่า พยาบาลอีก
เรนเงียบ ก่อนถอนหายใจยาว เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วเดินไปหยุดข้างเตียง มองอีกฝ่ายที่ยังนอนอยู่
เรน👑
เรน👑
อย่าให้มีรอบหน้าล่ะ มึงไม่ใช่ซูเปอร์ฮีโร่
เวหา👑
เวหา👑
แต่ถ้ามี…
เวหา👑
เวหา👑
มึงจะวิ่งมาหากูอีกใช่ไหม
เรนนิ่งไปเล็กน้อย แววตาเริ่มอ่อนลง เขายกนิ้วชี้ขึ้นมา กดเบา ๆ ที่หน้าผากของอีกฝ่าย แล้วพูดเสียงเบา แต่ฟังแล้วเต้นแรงกว่าเสียงเชียร์ทั้งสนามบาส
เรน👑
เรน👑
วิ่งมาเตะมึงแน่ ถ้ายังดื้ออีก
ปลาป๋อง
ปลาป๋อง
⸻ 💙 ความรู้สึกที่เริ่มเปลี่ยน • เวหา: เริ่มเห็นความอ่อนโยนที่ซ่อนอยู่หลังคำด่าของเรน • เรน: ปากยังแข็ง แต่ใจเริ่มยอมรับแล้วว่า “มึง…สำคัญ”
ปลาป๋อง
ปลาป๋อง
ไม่รู้ว่าคำอธิบายมันเยอะแบบบนี้แล้ววคนอ่านจะอ่านกันมั้ย
ปลาป๋อง
ปลาป๋อง
จะร้องไห้😭
เลือกตอน
1 จะหาเรื่องไปถึงไหน...จนกูต้องเป็นห่วง
2 ห้องพยาบาลไม่ได้มีไว้เถียง…แต่ไว้ให้ใจเต้น
3 จะห่วงก็ห่วงให้สุด อย่ามาทำเฉยตอนคนอื่นมาใกล้
4 ถ้ามึงไม่พูด…งั้นกูจะทำให้มึงรู้สึกเอง
5 ถ้ามึงไม่ชัดเจน…งั้นกูจะให้ชัดจนหึงไม่ไหว
6 ยอมใจแล้ว…แต่หัวใจมันไม่ยอมง่าย ๆ
7 เพราะใจมันเลือกไปนานแล้ว…แม้ไม่ได้พูดออกมา
8 อดีตของเวหาที่ยังไม่จบ
9 มึงไม่ได้พูด…แต่กูก็รู้สึกไปหมดแล้ว
10 เงียบแบบนี้…คิดถึงกันอยู่รึเปล่า
11 ไม่ได้ตั้งใจจะจูบ…แต่ไม่ได้ตั้งใจจะทนอีกแล้วเหมือนกัน
12 ไม่ได้ประกาศว่าเป็นของกูแต่มึงห้ามแตะ
13 แค่ไม่ได้บอกใคร…ไม่ได้แปลว่าเราซ่อน
14 มีแต่คนให้ดอกไม้แต่มึงคือของขวัญกูทั้งคน
15 คืนนี้กอดแน่นกว่าหมอน — และพรุ่งนี้กูจะพาไปไหนก็ได้ที่มึงอยากไป
16 รักกันแล้ว…แต่โลกยังมีตา
17 แค่รักใครผิดคนในสายตาเขา…เราก็ผิดไปหมดแล้ว
18 ต่อให้แม่ไม่ไว้ใจ แต่่กูก็จะอยู่ตรงนี้
19 ถ้าเขารักลูกแม่จริง…แม่จะลองเปิดที่ว่างในบ้านให้เขานั่ง
20 จะเรียกมึงว่าแฟน…ให้ดังจนคนทั้งบ้านก็ต้องยิ้ม
21 ไม่ได้ห่างเพราะหมดรัก…แค่ไกลเพราะชีวิตมันพาไป
22 แอบรักมึงทุกวัน แม้จะเป็นแฟนกันอยู่แล้วก็ตาม
23 คราวนี้…เราจะไม่แค่รักกัน แต่จะอยู่ด้วยกันเลย
24 อยู่ด้วยกันในบ้านเล็ก ๆ และฝันเดียวกันที่กำลังโต
25 จากเลี้ยงเด็กหนึ่งวัน…สู่ตั๋วเครื่องบินสองใบ
26 เริ่มจากหมาแมว…แล้ววันหนึ่ง เราจะมีใครสักคนเรียกว่า “ป๊า”
27 วันแรกที่เรารู้ว่า…หัวใจเราไม่ใช่ของกันและกันแค่สองคนอีกต่อไปแล้ว
28 บ้านของเรา — และวันแรกของโลกใบใหม่ของลูก
29 เมื่อโลกภายนอกทำร้าย…บ้านคือที่เดียวที่ไม่ต้องเข้มแข็ง
30 ครอบครัวของผม” — โดย ด.ช.คิน
31 ชื่อตอน: เมื่อแม่ได้เห็น “ครอบครัว” ของผมอีกครั้ง
32 เมื่อแม่ได้เห็น “ครอบครัว” ของผมอีกครั้ง
33 วันเกิดของยาย…และการกลับมาของตา
34 ทริปแรกที่เราหลงทาง…แต่ไม่หลงกัน
35 ขนมหวานเค็ม กับนิทานที่กล่อมกันหลับไป
36 ยายจะอยู่บ้านนี้แล้วนะ…กับนิทานฝีมือหลานสุดป่วน
37 สองคนในภาพถ่าย…และโลกที่มีแค่เรา
38 ฉากเซอร์ไพรส์วันครบรอบที่เรนเตรียมไว้
39 เช้าวันใหม่ของเราสองคน
40 แสงแดดของบ้านนี้มีชื่อว่าคิน
41 ความรักครั้งแรกของคิน และบ้านที่ยังเหมือนเดิม
42 เมื่อถึงวันที่ลูกเริ่มมีใคร และบ้านยังเป็นที่ปลอดภัยเหมือนเดิม
เลือกตอน

อัพเดทถึงตอนที่ 42

1
จะหาเรื่องไปถึงไหน...จนกูต้องเป็นห่วง
2
ห้องพยาบาลไม่ได้มีไว้เถียง…แต่ไว้ให้ใจเต้น
3
จะห่วงก็ห่วงให้สุด อย่ามาทำเฉยตอนคนอื่นมาใกล้
4
ถ้ามึงไม่พูด…งั้นกูจะทำให้มึงรู้สึกเอง
5
ถ้ามึงไม่ชัดเจน…งั้นกูจะให้ชัดจนหึงไม่ไหว
6
ยอมใจแล้ว…แต่หัวใจมันไม่ยอมง่าย ๆ
7
เพราะใจมันเลือกไปนานแล้ว…แม้ไม่ได้พูดออกมา
8
อดีตของเวหาที่ยังไม่จบ
9
มึงไม่ได้พูด…แต่กูก็รู้สึกไปหมดแล้ว
10
เงียบแบบนี้…คิดถึงกันอยู่รึเปล่า
11
ไม่ได้ตั้งใจจะจูบ…แต่ไม่ได้ตั้งใจจะทนอีกแล้วเหมือนกัน
12
ไม่ได้ประกาศว่าเป็นของกูแต่มึงห้ามแตะ
13
แค่ไม่ได้บอกใคร…ไม่ได้แปลว่าเราซ่อน
14
มีแต่คนให้ดอกไม้แต่มึงคือของขวัญกูทั้งคน
15
คืนนี้กอดแน่นกว่าหมอน — และพรุ่งนี้กูจะพาไปไหนก็ได้ที่มึงอยากไป
16
รักกันแล้ว…แต่โลกยังมีตา
17
แค่รักใครผิดคนในสายตาเขา…เราก็ผิดไปหมดแล้ว
18
ต่อให้แม่ไม่ไว้ใจ แต่่กูก็จะอยู่ตรงนี้
19
ถ้าเขารักลูกแม่จริง…แม่จะลองเปิดที่ว่างในบ้านให้เขานั่ง
20
จะเรียกมึงว่าแฟน…ให้ดังจนคนทั้งบ้านก็ต้องยิ้ม
21
ไม่ได้ห่างเพราะหมดรัก…แค่ไกลเพราะชีวิตมันพาไป
22
แอบรักมึงทุกวัน แม้จะเป็นแฟนกันอยู่แล้วก็ตาม
23
คราวนี้…เราจะไม่แค่รักกัน แต่จะอยู่ด้วยกันเลย
24
อยู่ด้วยกันในบ้านเล็ก ๆ และฝันเดียวกันที่กำลังโต
25
จากเลี้ยงเด็กหนึ่งวัน…สู่ตั๋วเครื่องบินสองใบ
26
เริ่มจากหมาแมว…แล้ววันหนึ่ง เราจะมีใครสักคนเรียกว่า “ป๊า”
27
วันแรกที่เรารู้ว่า…หัวใจเราไม่ใช่ของกันและกันแค่สองคนอีกต่อไปแล้ว
28
บ้านของเรา — และวันแรกของโลกใบใหม่ของลูก
29
เมื่อโลกภายนอกทำร้าย…บ้านคือที่เดียวที่ไม่ต้องเข้มแข็ง
30
ครอบครัวของผม” — โดย ด.ช.คิน
31
ชื่อตอน: เมื่อแม่ได้เห็น “ครอบครัว” ของผมอีกครั้ง
32
เมื่อแม่ได้เห็น “ครอบครัว” ของผมอีกครั้ง
33
วันเกิดของยาย…และการกลับมาของตา
34
ทริปแรกที่เราหลงทาง…แต่ไม่หลงกัน
35
ขนมหวานเค็ม กับนิทานที่กล่อมกันหลับไป
36
ยายจะอยู่บ้านนี้แล้วนะ…กับนิทานฝีมือหลานสุดป่วน
37
สองคนในภาพถ่าย…และโลกที่มีแค่เรา
38
ฉากเซอร์ไพรส์วันครบรอบที่เรนเตรียมไว้
39
เช้าวันใหม่ของเราสองคน
40
แสงแดดของบ้านนี้มีชื่อว่าคิน
41
ความรักครั้งแรกของคิน และบ้านที่ยังเหมือนเดิม
42
เมื่อถึงวันที่ลูกเริ่มมีใคร และบ้านยังเป็นที่ปลอดภัยเหมือนเดิม

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!