แทงอีกสิ ๐ เสียงของโลกที่ไม่เมตตา

เสียงครืดของล้อรถไฟเสียดสีกับรางเหล็ก

ดังก้องอยู่ในโถงว่างเปล่าของโบกี้ไม้เก่า

ไม่มีเสียงสนทนา

ไม่มีเสียงหัวเราะ

มีเพียงเสียงลมหายใจของเด็กสองคน

เบาบางราวกับกำลังฝึกเงียบเพื่ออยู่รอด

ดำ(20 ปี)

//เด็กชายอายุไม่มากนัก

ดำ(20 ปี)

//นั่งหลังตรงอยู่ข้างหน้าต่าง

ดำ(20 ปี)

//ฝ่ามือที่เต็มไปด้วยรอยแผลเก่ายังจับมือใครอีกคนไว้แน่น

ดำ(20 ปี)

"จำไว้นะ"//พูดเบาๆ

ดำ(20 ปี)

"โลกนี้ไม่ใช่ที่สำหรับคนอ่อนแอ"

ชมพู(14 ปี) - น้องดำ

//เด็กหญิงที่นั่งข้างๆ ไม่ตอบ

ชมพู(14 ปี) - น้องดำ

//เพียงก้มหน้าซุกลงกับแขนของพี่ชาย

ชมพู(14 ปี) - น้องดำ

//เปลือกตาปิดลง

ชมพู(14 ปี) - น้องดำ

//น้ำตาแห้งกรังยังติดอยู่ที่ขอบแก้ม

ดำ(20 ปี)

"พวกเขาบอกว่าเราจะปลอดภัยที่หมู่บ้านนั้น"

ดำ(20 ปี)

"..แต่พี่ไม่เชื่อหรอก"//เสียงเบาลงคล้ายพูดให้ตนเองฟัง

ชมพู(14 ปี) - น้องดำ

"..แล้วถ้า"//ไม่กล้าสบตา

ชมพู(14 ปี) - น้องดำ

"..ถ้าที่นั่นดีจริงล่ะคะ"

ดำ(20 ปี)

"ถ้าดีจริง.."

ดำ(20 ปี)

"พวกเขาจะไม่ส่งเราไปคนเดียวแบบนี้"

ชมพู(14 ปี) - น้องดำ

//เงียบอีกครั้ง

ชมพู(14 ปี) - น้องดำ

//เหมือนยอมรับ

ดำ(20 ปี)

//เหลือบมองน้อง

ดำ(20 ปี)

//หยิบขนมปังแข็งๆ จากกระเป๋าผ้า

ดำ(20 ปี)

//ยื่นให้เธอ

ดำ(20 ปี)

"กินไว้ก่อน"

ดำ(20 ปี)

"เดี๋ยวจะไม่มีแรงเดิน"

แสงแดดอ่อนสาดผ่านหน้าต่างกระจกฝ้า

เสียงรถไฟยังคงเดินหน้า

ภาพสองพี่น้องที่นั่งแนบกัน...

สะท้อนบนหน้าต่างเหมือนภาพวาดซีดจาง

ชมพู(14 ปี) - น้องดำ

"..หนูเหนื่อยแล้ว"

จู่ๆ...

ทุกอย่างดับวูบ

ดำ(20 ปี)

"พี่ก็เหมือนกัน.."

โลกที่อบอุ่นที่สุดสำหรับเธอ

—อ้อมแขนของพี่ชาย

และโลกที่โหดร้ายที่สุดของเขา

—ทุกสิ่งที่อยู่นอกหน้าต่างนั้น

๐

เสียงของโลกที่ไม่เมตตา

กลิ่นทะเลคาวฝาดลอยปะทะจมูกก่อนที่แสงจะแทงผ่านเปลือกตา

ดำ(20 ปี)

//ลืมตาขึ้นบนพื้นทรายเปียกชื้น

ข้างกายเขา

ชมพู(14 ปี) - น้องดำ

//ยังนอนนิ่ง

ชมพู(14 ปี) - น้องดำ

//ดวงหน้าเลอะทรายแต่ยังหายใจ

ดำ(20 ปี)

"..ที่นี่มัน"//มึนงง

ชมพู(14 ปี) - น้องดำ

//ลืมตาตื่น

"ติ๊ด"

แล้วเสียงประกาศก็โถมลงมาจากลำโพงที่ไม่รู้ซ่อนอยู่ที่ใด

speaker man

"ยินดีต้อนรับสู่เกม 'ฆ่าเพื่อรอดชีวิต'"//ไร้อารมณ์

speaker man

"ผู้เล่นทุกท่านได้รับหมายเลขและตำแหน่งแล้ว"

speaker man

"จงจำไว้ว่า"

speaker man

"มีเพียงผู้รอดชีวิตคนสุดท้ายเท่านั้นที่จะได้รับอิสรภาพ"

เสียงจบลง

เหลือเพียงเสียงลมทะเลกับเสียงคนจำนวนมาก..

ดำ(20 ปี)

//เงยหน้าขึ้น

ดำ(20 ปี)

//เห็นคนหลากหลายอายุ เพศ สีผิว

บางคนยืนมึนงง

บางคนโวยวาย

บางคนกำลังทะเลาะ

ชายแปลกหน้า

"ใครมันเล่นตลกอะไรของมัน!!"

ชายแปลกหน้า

"เอากลับบ้านเดี๋ยวนี้นะ!!"//ตะโกนลั่น

หญิงวัยกลางคน

"ลูกฉันอยู่บ้านคนเดียว!!"

หญิงวัยกลางคน

"ทำไมถึงทำแบบนี้!"//ร้องไห้หนัก

แดง(19 ปี)

"นี่มันเหมือนเกมในเน็ตเลย"

ดำ(20 ปี)

//ดึงมือน้องสาวให้ลุกขึ้น

ชมพู(14 ปี) - น้องดำ

//ตัวสั่น

ชมพู(14 ปี) - น้องดำ

//จับเสื้อพี่ชายแน่น

ชมพู(14 ปี) - น้องดำ

"พี่คะ.."//เสียงแผ่ว

ชมพู(14 ปี) - น้องดำ

"เราจะไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ.."

ดำ(20 ปี)

"เราต้องหาที่หลบภัยก่อน"//มองรอบตัว

ดำ(20 ปี)

"ทุกคนยังไม่กล้าขยับตอนนี้"

ดำ(20 ปี)

"..มันคือช่วงอ่อนแอที่สุด"

ดำ(20 ปี)

//พาน้องสาวเดินฝ่าฝูงชนที่เต็มไปด้วยเสียงตะโกน ความโกลาหล และน้ำตา

สายตาหลายคู่เริ่มมองกันอย่างระแวดระวัง

..เหมือนสัตว์ป่าที่เพิ่งรู้ว่าอาหารมีจำกัด

เหลือง(18 ปี)

"นายว่าเราจะต้องฆ่าจริงๆ เหรอ.."

ฟ้า(21 ปี)

"ถ้าเราไม่ฆ่า"

ฟ้า(21 ปี)

"..เราก็ถูกฆ่า"

ฟ้า(21 ปี)

"ง่ายๆ แค่นั้น"

ดำ(20 ปี)

//หยุดเดินชั่วครู่

ดำ(20 ปี)

//หันไปมองรอบเกาะ คล้ายเมืองร้างขนาดย่อม

มีอาคารสูงต่ำ

อาคารเรียน

สนามหญ้า

และบ้านพักร้างหลายหลัง

มันเพียงพอให้คนอยู่ได้เป็นปี..

แต่เกมนี้ไม่ได้รอให้ใครอยู่ถึงปี

ดำ(20 ปี)

"จากนี้ไป.."//กระซิบกับน้อง

ดำ(20 ปี)

"ทุกคนคือศัตรู"

จบ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ